ILPB2/4511-1-529/15-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2015 r. (data wpływu 28 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania kwoty pieniężnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania kwoty pieniężnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w drodze porozumienia zawartego w dniu 27 czerwca 2013 r. ze spółką uzgodnił, że ww. spółka (pracodawca), chce zatrudnić pracownika, tj. Wnioskodawcę na stanowisku przedstawiciela handlowego na podstawie umowy o pracę, na co Wnioskodawca wyraża chęć.

W paragrafie 2 tego porozumienia zapisano, że poprzedni pracodawca Wnioskodawcy zawarł z nim umowę o zakazie konkurencji, co zdaniem Zainteresowanego nastąpiło z naruszeniem prawa.

W związku z tym, że Wnioskodawca zamierza rozwiązać umowę o zakazie konkurencji z tym pracodawcą, istnieje ryzyko, że poprzedni pracodawca może nie uznać skuteczności rozwiązania tej umowy i zgłosić pod adresem Zainteresowanego roszczenie odszkodowawcze, a co się z tym wiąże zapłaty kwoty 35.000,00 zł wraz z odsetkami oraz kosztami procesu.

W związku z powyższym spółka oraz Wnioskodawca postanowili, że na wypadek gdyby poprzedni pracodawca Zainteresowanego uzyskał prawomocny wyrok sądowy, z którego będzie wynikał obowiązek zapłaty na jego rzecz odszkodowania z tytułu złamania zakazu konkurencji, spółka zapewni otrzymanie Wnioskodawcy kwoty 35.000,00 zł.

Ponadto kwota ta zostanie powiększona o kwotę podatku od darowizn 4785.00 zł. W tym celu w dniu 27 czerwca 2013 r. założony został bankowy rachunek powierniczy w banku handlowym. W umowie rachunku zastrzeżonego § 1 pkt 1.2 Pracodawca zobowiązał się, że w terminie do dnia 1 lipca 2013 r. zostanie dokonana wpłata ustalonej kwoty. W ustalonym terminie na ww. rachunek zostały wpłacone środki pieniężne na zabezpieczenie ewentualnej kary. Umowa o pracę została zawarta z pracownikiem dnia 1 lipca 2013 r. Z porozumienia tego wynika jednocześnie, że podstawą wypłaty będzie prawomocne orzeczenie sądu zaopatrzone w klauzulę wykonalności. Wyrokiem z dnia 31 października 2014 r. Sąd Rejonowy zasądził od Wnioskodawcy na rzecz byłego pracodawcy tytułem odszkodowania z umowy o zakazie konkurencji kwotę 46.821.50 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 23 października 2013 r. do dnia zapłaty.

W związku z powyższym w dniu 23 grudnia 2014 r. spółka dokonała przelewu na rzecz Wnioskodawcy kwoty 39.790,67 zł tytułem "wypłata zgodnie z umową z dnia 27 czerwca 2013 r.".

Po otrzymaniu środków na pokrycie kary Wnioskodawca zwrócił się do urzędu o stosowną deklarację w celu zapłaty podatku od darowizny. Jednakże w piśmie otrzymanym z urzędu skarbowego stwierdzono, że sposób nabycia środków pieniężnych przez Wnioskodawcę nie stanowi darowizny w rozumieniu art. 888 ustawy - Kodeks Cywilny. Jak wynika ze stanu faktycznego sprawy strona postępowania zawarła porozumienie, na podstawie którego otrzyma środki pieniężne w ściśle określonych warunkach na zapłatę zobowiązań wynikających z rozliczeń z poprzednim pracodawcą. O zawartym porozumieniu nie można powiedzieć, że jest umową jednostronną, ani też nieodpłatną, gdyż przewidziane jest zatrudnienie Wnioskodawcy w spółce, która jest stroną tego porozumienia. Tym samym wg wydanej przez naczelnika urzędu skarbowego decyzji, zgodnie z wydanym postanowieniem taki rodzaj nabycia środków pieniężnych nie mieści się w zakresie opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, gdzie jasno i wyraźnie wskazano, że opodatkowaniu podlega nabycie m.in. tytułem darowizny. W tej decyzji nie wskazano w jaki sposób należy zakwalifikować otrzymaną wartość pieniężna na spłatę kary umownej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W jaki sposób podatkowo powinna zostać zakwalifikowana otrzymana wartość pieniężna na zapłatę kary wynikającej z zawartej klauzuli konkurencji. Czy kwota zapłaconej kary stanowi koszt uzyskania przychodu w związku z otrzymaną wartością pieniężną.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana kwota pieniężna nie stanowi przychodu ze stosunku pracy. Porozumienie zawarte zostało kiedy Zainteresowany nie był jeszcze pracownikiem spółki. Otrzymane świadczenie nie stanowi również wynagrodzenia za świadczoną pracę na rzecz przekazującego.

Otrzymanego świadczenia pieniężnego nie można także potraktować jako darowizny (dec. Naczelnika Urzędu Skarbowego).

Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Przedmiot opodatkowania):

1. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21. 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Natomiast w związku z pkt 2. Tego samego artykułu "Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Dlatego zdaniem Wnioskodawcy przychodem w jego sytuacji jest otrzymana kwota 39.790.67 zł natomiast zapłacona kara w wysokości 35.000.00 zł stanowi koszt uzyskania przychodu. Dochód do opodatkowania stanowi więc różnicę i wynosi 4.790,67 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Zainteresowany otrzymał od przyszłego pracodawcy środki pieniężne na zapłatę kary umownej byłemu pracodawcy. Przyszły pracodawca przekazał kwotę 39.790,67 zł przy czym zapłacona kara wyniosła 35.000,00 zł. Wnioskodawca uważa, że przychodem jest otrzymana kwota 39.790,67 zł, natomiast 35.000,00 zł stanowi koszt uzyskania przychodu.

Stosownie do przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie w pkt 9 wymieniono inne źródła.

Zgodnie z postanowieniami art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania "w szczególności", definicja źródeł przychodów ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie. Z przychodem z innych źródeł mamy zatem do czynienia w każdym przypadku, kiedy podatnik osiąga korzyść majątkową.

Zatem środki otrzymane od przyszłego pracodawcy (nie związanego jeszcze z Wnioskodawcą stosunkiem pracy) należy zakwalifikować jako przychody z ww. źródła.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazują enumeratywnie, jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia między nim, a osiągniętym przychodem związku przyczynowo-skutkowego. Ponadto, celem ponoszonego kosztu powinno być osiągnięcie przychodu i jednocześnie przedmiotowy wydatek nie może znajdować się wśród wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że kwota 35.000,00 zł zapłaconej przez Wnioskodawcę kary umownej nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu. Zauważyć bowiem należy, że Zainteresowany zapłacił wskazaną kwotę (karę), gdyż był zobowiązany do jej zapłaty na podstawie umowy o zakazie konkurencji zawartej z byłym pracodawcą. Nie zapłacił natomiast tej kwoty (kary) w celu uzyskania przychodu (kwoty otrzymanej od przyszłego pracodawcy), a więc pomiędzy uzyskanym przychodem a kwota kary nie ma wyżej wspomnianego związku przyczynowo-skutkowego.

W konsekwencji powyższego cała kwota otrzymana przez Wnioskodawcę od przyszłego pracodawcy przed zawarciem umowy o pracę winna zostać opodatkowana jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 20 tej ustawy. Przy powyższym kwota faktycznie zapłaconej kary ze względów wskazanych powyżej nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.