ILPB2/4511-1-484/16-2/NK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2016 r. (data wpływu 8 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W grudniu 2010 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość w drodze spadku po zmarłej matce (zmarła w czerwcu 2010 r.).

W styczniu 2014 r. Zainteresowany sprzedał nieruchomość za kwotę 235.000 zł.

We wrześniu 2014 r. Wnioskodawca wydatkował częściowo kwotę uzyskaną ze sprzedaży nieruchomości na wykup mieszkania wspólnie z żoną w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej za kwotę 19.000 zł (wykup mieszkania od gminy).

Od pozostałej części przychodu ze sprzedaży nieruchomości Zainteresowany zapłacił 19% podatku dochodowego (odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem 5 lat).

Rozliczając w 2014 r. podatek od przychodu ze zbycia nieruchomości Wnioskodawca odliczył1/2 kwoty wydanej wraz z żoną na wykup do majątku wspólnego mieszkania (tekst jedn.: 9.500 zł).

Jednocześnie Zainteresowany poinformował, że w akcie notarialnym sprzedaży nieruchomości w § 4 pkt 1 wskazał, że przychód uzyskany z tej sprzedaży na wpłynąć na konto bankowe Jego żony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zwolnieniu podatkowemu podlega pełna kwota (tekst jedn.: 19.000 zł) czy 1/2 (tekst jedn.: 9.500 zł) wydana na wykup mieszkania wspólnie z żoną w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości (stanowiącej majątek odrębny Zainteresowanego) wydatkowany na wykup lokalu mieszkalnego od gminy na wspólność majątkową z żoną (do majątku wspólnego) jest wydatkiem w całości na cele mieszkaniowe, gdyż w małżeństwie Zainteresowanego panuje wspólność majątkowa. Wnioskodawca jest w związku małżeńskim od 1985 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

#8722; jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Należy zatem stwierdzić, że jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nastąpi przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, to stanowi ono źródło przychodu podlegające opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma zarówno moment ich nabycia, jak i forma nabycia.

W przedstawionym we wniosku opisie zaistniałego stanu faktycznego Wnioskodawca podał, że w 2010 r. nabył nieruchomość w drodze spadku po zmarłej matce. W styczniu 2014 r. zbył ww. nieruchomość za kwotę 235.000 zł.

W myśl art. 922 § ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Zgodnie natomiast z art. 924 ww. Kodeksu, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 926 Kodeksu cywilnego).

W związku z powyższym stwierdzić należy, że Zainteresowany nabył prawo własności do nieruchomości w dacie śmierci matki, tj. w czerwcu 2010 r. Zatem sprzedaż ww. nieruchomości w 2014 r., czyli przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, skutkowało powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Artykuł 30e ust. 2 ustawy mówi, że podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Stosownie jednak do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

#8722; położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Stosownie do art. 21 ust. 26, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

W tym miejscu zauważyć, że zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 1 ww. ustawy). Innymi słowy sam fakt, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa nie czyni małżonków współwłaścicielami majątku osobistego jednego z nich. Co do zasady zatem, przedmioty nabyte w spadku stanowią majątek odrębny małżonka. Natomiast ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zgodnie natomiast z art. 43 § 1 tejże ustawy, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Zainteresowany środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku wydatkował częściowo na realizację własnych celów mieszkaniowych (wykup mieszkania od gminy). Nieruchomość ta stanowiła jego majątek odrębny - faktu tego nie zmienia to, że do nabycia doszło w czasie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej - zatem uzyskane ze sprzedaży środki pieniężne również wchodzą w skład Jego majątku odrębnego.

Ustawodawca nie zastrzegł w ustawie, że przychód osiągnięty przez jednego z małżonków ze sprzedaży nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, wchodzących do majątku odrębnego nie może zostać przeznaczony na własne cele mieszkaniowe małżonków objętych wspólnością majątkową i tym samym nie może korzystać ze zwolnienia określonego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem nie ma przeszkód prawnych, aby przychód osiągnięty przez Wnioskodawcę ze sprzedaży nieruchomości, stanowiący Jego majątek odrębny przeznaczony został na realizację własnych celów mieszkaniowych małżonków objętych wspólnością ustawową, tj. Wnioskodawcy i Jego małżonki, i tym samym korzystał ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że przychód osiągnięty przez Wnioskodawcę ze zbycia nieruchomości otrzymanej w drodze spadku po zmarłej matce w części przeznaczonej na realizację własnych celów mieszkaniowych (wykup mieszkania od gminy), tj. 19.000 zł - korzysta z dobrodziejstwa zwolnienia przedmiotowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bez znaczenia bowiem w tym przypadku pozostaje fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży składnika majątku odrębnego Wnioskodawcy wydatkowane zostały na wykup mieszkania od gminy, objętego współwłasnością małżeńską.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.