ILPB2/4511-1-273/16-4/NK - PIT w zakresie ulgi prorodzinnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2016 r. (data wpływu 3 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem (data wpływu 7 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

W dniu 3 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 23 marca 2016 r. nr ILPB2/4511-1-273/16-2/NK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane w dniu 23 marca 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 31 marca 2016 r. W dniu 7 marca 2016 r. wpłynęła też do tut. Organu odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest po rozwodzie (wyrok z dnia 24 marca 2015 r). Sprawy o podział majątku nie było. Wnioskodawca nie ma ograniczonych praw rodzicielskich. Zasądzone alimenty płaci regularnie na dwoje dzieci, natomiast na trzecie dziecko - pełnoletnią i pracującą córkę alimenty ma cofnięte. Żona Zainteresowanego wraz z dziećmi od lipca 2014 r. przebywa poza granicami Polski. Z dziećmi Wnioskodawca ma systematyczny kontakt telefoniczny oraz poprzez komunikatory internetowe, natomiast spotkania z dziećmi możliwe są jedynie w okresie ich pobytu w Polsce - wówczas Wnioskodawca spędza z nimi każdą chwilę.

W przesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że w roku podatkowym będącym przedmiotem zapytania, tj. w 2015 r., osiągnął dochody opodatkowane wg skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 w wysokości 24 217,35 zł (po odliczeniu kosztów uzyskania przychodów).

Dwoje dzieci Zainteresowanego, na które ma zasądzone alimenty są małoletnie (w roku 2015 córka miała 13 lat, ur. 19 czerwca 2002 r., natomiast syn 17 lat, ur. 25 marca 1998 r.). Natomiast trzecia, najstarsza, pełnoletnia córka Wnioskodawcy, urodzona 20 lipca 1995 r., w 2015 r. osiągała dochody podlegające opodatkowaniu za zasadach określonych w art. 27 lub 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określone w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, czyli kwotę 3 089,00 zł, z wyjątkiem renty rodzinnej. Wnioskodawca nie posiada wiedzy o wysokości dochodów córki, nie płaci na nią alimentów.

Dwoje małoletnich dzieci Zainteresowanego (tekst jedn.: 17 letni syn i 13 letnia córka), które przebywają z matką poza granicami Polski w Wielkiej Brytanii, w roku 2015 uczyły się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub przepisach regulujących system oświaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałej sytuacji przysługuje Zainteresowanemu prawo do skorzystania z odliczenia ulgi na dzieci w rozliczeniu rocznym za 2015 r.

Zdaniem Wnioskodawcy może on skorzystać z odliczenia ulgi na dzieci w wysokości nieprzekraczającej 50% przysługującej ulgi. Zainteresowany nie może dojść do porozumienia z byłą żoną w kwestii skorzystania z odliczenia na dzieci, a z pozyskanych przez niego informacji wynika, że w przypadku braku porozumienia z byłą żoną może skorzystać z ulgi w wysokości nieprzekraczającej 50% przysługującej ulgi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Na podstawie art. 27f ust. 2 ww. ustawy odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

Stosownie do art. 27f ust. 2a cyt. ustawy za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

W świetle art. 27f ust. 2b ustawy odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Na podstawie art. 27f ust. 4 odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Zgodnie z art. 27f ust. 5 odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Władza rodzicielska - zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082 z późn. zm.) - przysługuje obojgu rodzicom, a - stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy - jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji. Wskazane jest zatem porozumienie w tym względzie, co oznacza, że rodzice powinni wspólnie uzgodnić proporcje i sposób odliczania okresów wykonywania przez nich władzy rodzicielskiej, które będą stanowiły podstawę do skorzystania z ulgi prorodzinnej. Brak takiego uzgodnienia może spowodować ryzyko, że suma odliczeń dokonanych przez oboje rodziców, może przekroczyć kwotę ustawową na dziecko.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest rozwodnikiem wykonującym władzę rodzicielską. Ma dwoje małoletnich dzieci - 17 letniego syna oraz 13 letnią córkę. Trzecia, pełnoletnia córka w roku 2015 osiągnęła dochody przekraczające kwotę, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednak Zainteresowany nie ma wiedzy o wysokości jej dochodów, nie płaci na nią alimentów.

Choć dzieci Wnioskodawcy mieszkają z matką poza granicami Polski, ma on z nimi systematyczny kontakt telefoniczny oraz poprzez komunikatory internetowe, natomiast kiedy dzieci przyjeżdżają do Polski spędza z nimi każdą wolną chwilę.

Wskazać należy, że w art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - zdanie drugie - ustawodawca dał rodzicom możliwość wyboru, w jaki sposób dokonają odliczeń kwoty przysługującej im ulgi prorodzinnej. Istotne jest jednak to, aby odliczona kwota przez oboje rodziców nie przekroczyła rocznego limitu ulgi określonego ustawą. W związku z tym możliwe jest skorzystanie z odliczenia od podatku przez jednego z rodziców przy czym konieczne jest w tym zakresie uzyskanie porozumienia pomiędzy osobami uprawnionymi, gdyż to im ustawodawca pozostawił decyzję w tym względzie. W sytuacji natomiast braku takiego porozumienia odliczenie przysługuje w częściach równych.

Skoro więc Wnioskodawca nie zdołał ustalić z byłą żoną proporcji, w jakiej mogą skorzystać z kwoty odliczenia - to każde z nich może dokonać odliczenia kwoty ulgi w częściach równych (po 50%).

Wobec powyższych uregulowań prawnych należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym ma prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej w wysokości 50%, gdyż spełnia wszelkie warunki przewidziane prawem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.