ILPB2/436-88/13-6/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 25 marca 2013 r.), uzupełnionym pismami z dnia 11 kwietnia 2013 r. (data wpływu 16 kwietnia 2013 r.) oraz z dnia 13 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania dopłat do spółki z o.o. - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania dopłat do spółki z o.o., a także w przedmiocie podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mają być wniesione dopłaty w rozumieniu art. 177 Kodeksu spółek handlowych (możliwość dokonywania dopłat została dopuszczona w odpowiednim zapisie w umowie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zaś sam obowiązek wniesienia dopłat powstanie na podstawie powziętej uchwały zgromadzenia wspólników zobowiązującej jedynego wspólnika spółki do wniesienia dopłat w określonej wysokości/ kwocie). Jedyny wspólnik spółki posiada w stosunku do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wymagalną wierzytelność w postaci wymagalnej pożyczki pieniężnej, wynikającej z zawartej w formie pisemnej umowy pożyczki pieniężnej. Wpłata środków pieniężnych z tytułu dopłat zostanie dokonana poprzez tzw. konwersję zobowiązań z tytułu pożyczki pieniężnej udzielonej wcześniej spółce przez wspólnika (jako prywatną osobę fizyczną) na dopłaty, czyli wskutek potrącenia wymagalnej wierzytelności pieniężnej przysługującej spółce z o.o. w stosunku do jedynego wspólnika z tytułu uchwalonych do wniesienia dopłat z wymagalną wierzytelnością pieniężną przysługującą jedynemu wspólnikowi w stosunku do spółki z o.o. z tytułu udzielonej pożyczki pieniężnej. Zapłata środków pieniężnych z tytułu dopłat zostanie więc dokonana w drodze potrącenia wierzytelności, w rozumieniu przepisu art. 498 i 499 Kodeksu cywilnego:

"Art. 498 § 1 gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. § 2 wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Art. 499 potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Oświadczenie ma moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe."

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatek od czynności cywilnoprawnych, wynoszący 0,5% podstawy opodatkowania którą stanowi całkowita kwota dopłat, jest jedynym podatkiem jaki w przedstawionej sytuacji należy zapłacić z tytułu wnoszonych dopłat.

Mając na uwadze powyższe informuje się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych. Natomiast w zakresach podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, od dopłat należy zapłacić wyłącznie podatek od czynności cywilnoprawnych (p.c.c.) wynoszący 0,5% podstawy opodatkowania, którą stanowi całkowita kwota dopłat.

Jeżeli zatem dopłaty wyniosą na przykład 4.050000,00 zł to podatek p.c.c. wyniesie 20.250,00 zł (dwadzieścia tysięcy dwieście pięćdziesiąt złotych), co wynika jako suma kwoty 4.050 000, 00 zł x 0,5%. Podatek od czynności cywilnoprawnych jest jedynym podatkiem, jaki podatnik - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będzie zobowiązana zapłacić w związku z tak dokonanymi, wniesionymi dopłatami. Dopłaty nie stanowią przychodu spółki z o.o. i jako takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Dopłaty nie podlegają również opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie zwiększają w tym podatku obrotu podlegającego opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k w zw. z pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), podatkowi temu podlegają umowy spółki oraz ich zmiany, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

W myśl art. 1 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy w przypadku umowy spółki kapitałowej za zmianę umowy uważa się podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 4 pkt 9 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej czyli w momencie podjęcia uchwały i ciąży na spółce.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. c ww. ustawy, podstawę opodatkowania przy dopłatach stanowi kwota dopłat. Stawka pobieranego w takim przypadku podatku od czynności cywilnoprawnych wynosi 0,5% podstawy opodatkowania (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy).

Zgodnie z art. 177 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) umowa spółki może zobowiązywać wspólników do dopłat w granicach liczbowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziału. Dopłaty powinny być nakładane i uiszczane przez wspólników równomiernie w stosunku do ich udziałów. W myśl art. 178 § 1 Kodeksu, wysokość i terminy dopłat oznaczane są w miarę potrzeby uchwałą wspólników. Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, do dopłat tych stosuje się przepisy § 2 oraz art. 179. Według § 2 jeżeli wspólnik nie uiścił dopłaty w określonym terminie, obowiązany jest do zapłaty odsetek ustawowych; spółka może również żądać naprawienia szkody wynikłej ze zwłoki. Z kolei, według art. 179 § 1 Kodeksu, dopłaty mogą być zwracane wspólnikom, jeżeli nie są wymagane na pokrycie straty wykazanej w sprawozdaniu finansowym. Według § 2-4 zwrot dopłat może nastąpić po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia o zamierzonym zwrocie w piśmie przeznaczonym do ogłoszeń spółki. Zwrot powinien być dokonany równomiernie wszystkim wspólnikom. Zwróconych dopłat nie uwzględnia się przy żądaniu nowych dopłat.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż jedyny wspólnik Spółki ma wobec niej wierzytelność z tytułu udzielonej pożyczki. Wobec powyższego planowane jest podjęcie przez Spółkę uchwały, na podstawie której wspólnik zostanie zobowiązany do wniesienia dopłat do Spółki. Wpłata środków pieniężnych z tytułu dopłat zostanie dokonana poprzez tzw. konwersję zobowiązań z tytułu ww. pożyczki na dopłaty. W rezultacie zapłata środków pieniężnych z tytułu dopłat zostanie dokonana w drodze potrącenia wierzytelności, w rozumieniu przepisu art. 498 i 499 Kodeksu cywilnego.

Mając na uwadze powyższe, zgodzić się należy ze stanowiskiem Wnioskodawcy, wedle którego opisana we wniosku konwersja wierzytelności, na podstawie art. 498 i 499 Kodeksu cywilnego rodzi obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jako zmiana umowy spółki kapitałowej i podlega opodatkowaniu wg stawki 0,5%.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu nie ma możliwości potwierdzenia prawidłowości wyliczeń przedstawionych w przedmiotowym wniosku z uwagi na fakt, iż przepis art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Z uwagi na powyższe, nie podlegają urzędowej interpretacji zasady rachunkowego określania (wyliczenia) podstawy opodatkowania na podatek w związku z opisanym we wniosku działaniem Wnioskodawcy, gdyż wykraczałoby to poza zakres interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać, nie należą do kompetencji tut. Organu. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, to na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu - zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez właściwy rzeczowo organ podatkowy, względnie organ kontroli skarbowej, w toku postępowania kontrolnego, postępowania podatkowego, czy czynności sprawdzających.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.