ILPB2/436-253/09-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2009 r. (data wpływu 12 listopada 2009 r.) uzupełnionym w dniu 22 stycznia 2010 r. (data wpływu 26 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny środków pieniężnych - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny środków pieniężnych.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 8 stycznia 2010 r. nr ILPB2/436-253/09-2/MK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Powyższe zostało uzupełnione w dniu 22 stycznia 2010 r. (data wpływu 26 stycznia 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 10 czerwca 2009 r. Wnioskodawczyni zawarła z bratem pozostającym w związku małżeńskim z obowiązującą ustawową wspólnością majątkową umowę darowizny środków pieniężnych. Środki te zostały przelane z rachunku osobistego brata na rachunek bankowy Zainteresowanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie przytoczonego stanu faktycznego po spełnieniu warunku w postaci złożenia zgłoszenia SD-Z2 w ciągu 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, Wnioskodawczyni jako obdarowana jest zwolniona z obowiązku zapłaty podatku od otrzymanej w drodze darowizny kwoty pieniędzy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wobec przedstawionego stanu faktycznego oraz po złożeniu zeznania SD-Z2 w ciągu 6 miesięcy od dnia otrzymania darowizny w postaci środków pieniężnych jest zwolniona w całości od podatku od spadków i darowizn.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, że ustawa o podatku od spadków i darowizn w art. 4a ust. 1 nie rozróżnia darczyńców pod względem ich stanu cywilnego. Mając na uwadze równość podatników wobec prawa, dlaczego darowizna od brata kawalera ma być traktowana inaczej niż darowizna od brata będącego w związku małżeńskim.

Odpowiedź na pytanie o zwolnienie darowizny od rodzeństwa z podatku od spadków i darowizn znajduje się również na oficjalnych stronach Ministerstwa Finansów. Ani w ustawie ani w wyjaśnieniu nie ma mowy o żadnych dodatkowych warunkach poza dwoma wymienionymi w ustawie (złożenie SD-Z2 oraz udokumentowanie przekazania środków przelewem bankowym lub przekazem pocztowym).

Poza tym na terenie Rzeczypospolitej Polskiej obowiązuje jedno prawo podatkowe, a nie prawa regionalne. Dlaczego więc Izba Skarbowa w Katowicach i podległe jej urzędy skarbowe wymagają spełnienia tylko powyższych dwóch warunków, natomiast we Wrocławiu obowiązuje skrajny fiskalizm i szukanie dodatkowych obciążeń podatkowym. Izba Skarbowa w Bydgoszczy w piśmie z dnia 12 lutego 2008 r. wyraża stanowisko, że: "jeżeli środki pieniężne, mające stanowić przedmiot darowizny, pochodzą z majątku wspólnego darczyńcy i jego współmałżonka, to dla ważności umowy darowizny (...) wymagana jest (...) zgoda drugiego małżonka (...). Jednakże przez fakt wyrażenia takiej zgody drugi współmałżonek nie staje się stroną umowy darowizny".

Poza tym w 2007 r. pozostając w związku małżeńskim Wnioskodawczyni przekazała darowiznę na rzecz brata. Darowizna ta została uznana jako zwolniona od podatku i nikt nawet nie zainteresował się Jej stanem cywilnym. Końcowo Zainteresowana dodaje, że od 2007 r. ustawa o podatku od spadków i darowizn zmieniła się tylko w zakresie terminów składania zawiadomień.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Artykuł 5 ww. ustawy stanowi, iż obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast na podstawie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Według art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9 637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do i grupy podatkowej. w myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do i grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Jednakże zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych winno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. U. Nr 243, poz. 1762 z późn. zm.).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, przedmiotowe nabycie podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do i grupy podatkowej - art. 4a ust. 3 ww. ustawy.

Z kolei w myśl art. 4a ust. 4 przedmiotowej ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków jedynie, gdy:

W cytowanych przepisach nie zostały wyszczególnione ani rodzaj, czy charakter darowanych składników majątku objętych zwolnieniem, ani sposób, czy czas ich użytkowania jak również ich maksymalna wartość. Dla skorzystania ze zwolnienia nie ma więc znaczenia wartość majątku jaki będzie przedmiotem darowizny.

Należy przy tym zastrzec, że jeżeli środki pieniężne, mające stanowić przedmiot darowizny, pochodzą z majątku wspólnego darczyńcy i jego współmałżonka, to dla ważności umowy darowizny, z wyjątkiem drobnych darowizn zwyczajowo przyjętych, wymagana jest w myśl art. 37 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) zgoda drugiego małżonka, przy czym w sytuacji, gdy umowa została zawarta przez jednego z małżonków bez wymaganej zgody drugiego jej ważność zależy od potwierdzenia umowy przez drugiego małżonka (§ 2). Nadto, ustawodawca w art. 37 § 4 ustawy jednoznacznie stwierdza nieważność jednostronnej czynności prawnej dokonanej bez wymaganej zgody drugiego małżonka. Jednakże przez fakt wyrażenia takiej zgody drugi współmałżonek nie staje się stroną umowy darowizny.

W konsekwencji, opisana we wniosku darowizna środków pieniężnych korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn po spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.