ILPB2/436-228/11-5/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. reprezentowanej przez pełnomocników, przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 lutego 2012 r. (data wpływu 9 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 14 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka zaciąga oprocentowane pożyczki u podmiotu powiązanego z siedzibą w Wielkiej Brytanii, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się w szczególności udzielaniem pożyczek innym podmiotom z grupy (dalej: Grupa). Zagraniczny pożyczkodawca nie jest udziałowcem Spółki.

Spółka-pożyczkobiorca jest podatnikiem VAT czynnym. Spółka brytyjska będąca pożyczkodawcą jest zarejestrowana do celów podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii. Spółka brytyjska nie posiada siedziby na terytorium Polski, jak również nie wykorzystuje stałego miejsca prowadzenia działalności położonego w Polsce do udzielania pożyczek Spółce.

Pismem z dnia 6 lutego 2012 r. Spółka uzupełniła wniosek poprzez wskazanie, że opisane umowy pożyczek zawierane są zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i za granicą, a pieniądze będące ich przedmiotem, w chwili zawarcia danej umowy znajdują się za granicą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Tut. organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2, w zakresie opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, natomiast odnośnie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w dniu 14 lutego 2012 r. wydana została interpretacja indywidualna nr ILPB2/436-228/11-4/MK. Jednocześnie należy wskazać, że odnośnie pytania nr 1 dotyczącego podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, umowy pożyczki zawierane przez Spółkę z brytyjskim pożyczkodawcą nie podlegają p.c.c. bez względu na to, czy zawarcie umowy pożyczki nastąpiło poza terytorium Polski, a pieniądze będące przedmiotem tej umowy również znajdowały się poza terytorium Polski w momencie jej zawarcia.

W rozpatrywanym przypadku, zdaniem Spółki, w zależności od miejsca zawarcia umowy pożyczki i położenia pieniędzy będących przedmiotem tej umowy w momencie jej zawarcia, tj. na terytorium Polski albo poza tym terytorium, w rozpatrywanym przypadku zastosowanie znajdują odpowiednio przepis art. 1 ust. 4, bądź art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.; dalej ustawa o p.c.c.).

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c., czynności cywilnoprawne (inne niż umowa spółki i jej zmiany podlegają p.c.c., jeżeli ich przedmiotem są:

W rozpatrywanym przypadku, w ocenie Spółki, należy uznać, iż "nabywcą" w rozumieniu powyższego przepisu jest pożyczkodawca, tj. Spółka, a zatem podmiot posiadający siedzibę na terytorium Polski. W takiej sytuacji, w świetle powołanego powyżej art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c., umowy pożyczki zawierane z brytyjskim pożyczkodawcą mogłyby zatem podlegać p.c.c. wyłącznie w przypadku, gdyby (i) pieniądze będące przedmiotem tej umowy znajdowały się w momencie jej zawarcia na terytorium Polski lub (ii) zawarcie umowy (dokonanie czynności cywilnoprawnej) nastąpiło na terytorium Polski.

Odpowiednio, w przypadku gdy zawarcie umowy pożyczki z brytyjskim pożyczkodawcą następuje za granicą i umowa ma za przedmiot pieniądze znajdujące się w chwili zawarcia umowy poza granicami Polski, w ocenie Spółki, umowa taka nie podlega p.c.c. na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c.

Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydanych w analogicznych stanach faktycznych przez organy podatkowe, np.:

* w interpretacji wydanej w dniu 2 maja 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB2/436-32/11-3/MK), w której Dyrektor stwierdził, iż "skoro umowa pożyczki została zawarta poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Wielka Brytania) i środki pieniężne będące jej przedmiotem w chwili jej zawarcia również znajdowały się poza granicami kraju, to pożyczka ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy).";

* w interpretacji wydanej w dniu 2 lutego 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB2/436-244/I0-5/MK) w której Dyrektor stwierdził, iż "skoro umowa pożyczki została zawarta poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Niemcy) i środki pieniężne będące jej przedmiotem w chwili jej zawarcia również znajdowały się poza granicami kraju, to pożyczka ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy)".

Natomiast, jeżeli wyłączenie z opodatkowania p.c.c. nie nastąpi na mocy powołanego powyżej przepisu art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c. wtedy, zdaniem Spółki, zastosowanie znajduje przepis art. 2 pkt 4 ustawy o p.c.c. Zgodnie z tym przepisem, czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, nie podlegają p.c.c., jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Odpowiednio, w świetle powyższego przepisu należy uznać, iż w przypadku gdy z tytułu udzielenia pożyczki jedna ze stron tej czynności podlega opodatkowaniu bądź zwolnieniu z VAT, wtedy zawarcie umowy pożyczki nie podlega opodatkowaniu p.c.c.

W rozpatrywanym przypadku, jak Spółka wykazała w uzasadnieniu swojego stanowiska w odniesieniu do zagadnienia będącego przedmiotem pytania nr 1, Spółka jest podatnikiem VAT z tytułu pożyczek udzielanych jej przez brytyjskiego pożyczkodawcę, stanowiących import usług zwolnionych z VAT. W konsekwencji, w ocenie Spółki, w przypadku umów pożyczek, których nie obejmuje wyłączenie z opodatkowania p.c.c. na mocy art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c., umowy te podlegają wyłączeniu z opodatkowania p.c.c. na mocy art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o p.c.c.

Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydanych w analogicznych stanach faktycznych przez organy podatkowe, np.:

* w interpretacji wydanej w dniu 12 sierpnia 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB2/436-93/11-4/MK), w której Dyrektor stwierdził, iż "udzielenie przez Wnioskodawcę oprocentowanej pożyczki należy uznać za świadczenie usługi, zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy. Bowiem udzielenie pożyczki przez podatnika podatku VAT jest czynnością mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług. Ponieważ jednak powyższa usługa mieści się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, tym samym korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Tym samym, odsetki które będzie otrzymywał Zainteresowany z tytułu przedmiotowej pożyczki będą stanowiły obrót zwolniony od podatku od towarów i usług na podstawie ww. przepisu. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji opisana we wniosku umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.";

* w interpretacji wydanej w dniu 6 maja 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB2/436-44/11-4/MZ), w której Dyrektor stwierdził, iż "Reasumując należy stwierdzić, iż umowa pożyczki będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli zostaną spełnione przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wobec tego, że powyższe pożyczki będą objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, powyższe czynności zostaną wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych."

Podsumowując, zdaniem Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym umowy pożyczki zawierane przez Spółkę z brytyjskim pożyczkodawcą nie będą podlegały p.c.c.:

* w oparciu o art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c. - w przypadku gdy zawarcie umowy pożyczki nastąpiło za granicą, a pieniądze będące przedmiotem tej umowy znajdowały się poza terytorium Polski w momencie jej zawarcia;

* w oparciu o art. 2 pkt 4 ustawy o p.c.c. - w przypadku, gdy art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c. nie znajduje zastosowania.

Zdaniem Spółki, w rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym nie powinno zatem ulegać wątpliwości, iż umowy pożyczki zawierane przez Spółkę z brytyjskim pożyczkodawcą nie będą podlegać p.c.c. bez względu na to, czy zawarcie umowy pożyczki nastąpi poza terytorium Polski, a pieniądze będące przedmiotem tej umowy również będą znajdować się poza terytorium Polski w momencie jej zawarcia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawcę rozstrzygnięć organów podatkowych, tut. Organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.