ILPB2/436-154/10-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2010 r. (data wpływu 12 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 5 października 2010 r. (data wpływu 6 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 12 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości, podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego zobowiązań darczyńcy oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konsekwencji podatkowych darowizny nieruchomości nabytej w 2007 r.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14f § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 24 września 2010 r., nr ILPB2/436-153/10-2/MK, ILPB2/436-154/10-2/MK, ILPB2/415-850/10-2/MK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Ponadto pouczono Wnioskodawcę, iż nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje, iż wniosek zostanie rozpatrzony w zakresie wynikającym z kolejności przedstawionych w nim pytań, tj. "Czy darowizna w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego zadłużenia z tytułu niespłaconego kredytu podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Czy podstawę opodatkowania stanowi saldo zadłużenia z tytułu kredytu na dzień zawarcia umowy darowizny...", w pozostałej zaś części dotyczącej podatku od spadków i darowizn oraz podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie pozostawiony bez rozpatrzenia.

Powyższe uzupełniono w dniu 5 października 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Aktem notarialnym umowy sprzedaży z 2007 r. Wnioskodawca nabył udział wynoszący 4/10 części prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oraz prawa własności znajdującego się na tej nieruchomości budynku mieszkalnego. Na nabycie wskazanych praw Zainteresowany zaciągnął kredyt hipoteczny zabezpieczony na przedmiotowych prawach do nieruchomości hipoteką. W najbliższym czasie Wnioskodawca planuje darowiznę przysługujących mu udziałów we wskazanych prawach do nieruchomości. Przyszły obdarowany jest w stosunku do Zainteresowanego osobą obcą, zaliczaną do trzeciej grupy podatkowej w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn. Darowizna ma być związana z przejęciem przez obdarowanego długów z tytułu niespłaconego kredytu hipotecznego zabezpieczonego na przedmiotowych prawach do nieruchomości hipoteką. Wartość zadłużenia będzie równa wartości udziałów w prawach do nieruchomości, które mają być przedmiotem darowizny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Tutejszy Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie drugie, dotyczące podatku od spadków i darowizn. Natomiast w zakresie odpowiedzi na pytanie pierwsze i trzecie wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia: w dniu 12 października 2010 r. nr ILPB2/436-153/10-4/MK - w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz w dniu 22 października 2010 r. nr ILPB2/415-850/10-4/MK - w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 2, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn podstawę opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn stanowi wartość nabytych rzeczy i praw po potrąceniu długów i ciężarów - czysta wartość. W przedmiotowym stanie faktycznym po dokonaniu wskazanego potrącenia, czysta wartość przedmiotu umowy darowizny wynosić będzie zero. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, planowana umowa darowizny nie będzie podlegać podatkowi od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że w myśl art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stosownie do art. 3 pkt 2 ww. ustawy, przez przepisy prawa podatkowego należy rozumieć przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Natomiast według art. 3 pkt 1 ww. ustawy, przez ustawy podatkowe należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Mając powyższe na uwadze Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie odpowiedź na przedstawione we wniosku pytanie nr 2 i jedynie w przedmiocie wynikającym z ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zatem, tutejszy Organ podatkowy nie rozstrzyga w niniejszej interpretacji, czy planowane działanie Wnioskodawcy ma charakter nieodpłatny, tzn. czy wypełnia ustawowe znamiona umowy darowizny, tylko przyjął za Wnioskodawcą, że jest to darowizna.

Przechodząc na grunt ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) wyjaśnić należy co następuje.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Artykuł 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, iż obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że z tytułu opisanej we wniosku darowizny na Wnioskodawcy jako darczyńcy nie ciąży obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 7 ust. 1 zd. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Oznacza to, że z punktu widzenia ustalania podstawy opodatkowania długi i ciężary pomniejszają wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych. Pojęcie długów w rozumieniu art. 7 ust. 1 analizowanej ustawy obejmuje wszelkie pieniężne roszczenia cywilnoprawne związane z przedmiotem nabycia. Ciężarem w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy jest inne niż dług obciążenie nabytej rzeczy lub prawa, które w chwili nabycia zmniejsza wartość rynkową tej rzeczy lub prawa.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza przekazać w formie darowizny przysługujący mu udział w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości oraz prawie własności znajdującego się na tej nieruchomości budynku mieszkalnego, których nabycie nastąpiło w 2007 r. Na nabycie wskazanych praw Zainteresowany zaciągnął kredyt hipoteczny zabezpieczony na przedmiotowych prawach do nieruchomości hipoteką. Darowizna ma być związana z przejęciem przez obdarowanego długów z tytułu niespłaconego kredytu hipotecznego zabezpieczonego na przedmiotowych prawach do nieruchomości hipoteką. Przy czym wartość zadłużenia będzie równa wartości udziałów w prawach do nieruchomości, które mają być przedmiotem darowizny.

W myśl art. 244 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), hipoteka stanowi ograniczone prawo rzeczowe. Hipotekę regulują odrębne przepisy, a mianowicie ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361 z późn. zm.). I tak zgodnie z art. 65 ust. 1 ww. ustawy, w celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości (hipoteka).

W świetle powołanych przepisów, w przypadku nabycia nieruchomości obciążonej hipoteką, jak w niniejszej sprawie, obciążenie to stanowi ciężar w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W konsekwencji, wartość nieruchomości powinna być pomniejszona o kwotę wierzytelności zabezpieczonej hipoteką. Dla kwestii ustalenia podstawy opodatkowania nie ma natomiast znaczenia jaka kwota kredytu pozostała do spłacenia (całość, część lub został on całkowicie spłacony). Przy czym należy wskazać, iż jeżeli wartość ustanowionej hipoteki jest równa lub przekracza wartość przedmiotu darowizny, to zawarcie takiej umowy darowizny nie będzie skutkowało obowiązkiem zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.