ILPB2/415-992/13-2/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika jest:

* prawidłowe - w odniesieniu do ustalenia przychodu pracownika w wysokości połowy ceny zakupu usługi,

* nieprawidłowe - w odniesieniu do uwzględnienia ceny netto zakupionej usługi.

W dniu 14 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (dalej: Spółka lub podatnik) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: podatek CIT) oraz podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT).

Spółka posiada samochód osobowy przyjęty do używania na podstawie umowy leasingu operacyjnego z dnia 10 kwietnia 2013 r. Z samochodu osobowego korzysta Dyrektor Spółki. Samochód jest używany przez pracownika do celów służbowych oraz do celów prywatnych. Zgodnie z umową spisaną pomiędzy Dyrektorem Spółki a Spółką - osoba ta, jak również członkowie jej rodziny, mogą wykorzystywać samochód do celów prywatnych w związku z czym pracownik ten ma doliczany przychód podatkowy do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dalej: podatek PIT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy na gruncie Ustawy o PIT, ustalenie przychodu pracownika na podstawie wysokości raty leasingowej przy założeniu że samochód w równych częściach służy celom prywatnym i służbowym jest prawidłowe. Czy należy w podobny sposób rozliczać podatek VAT od rat leasingowych, który nie jest rozliczany na gruncie Ustawy o VAT, czy też przychód podatkowy pracownika odnosimy wyłącznie do wysokości netto raty leasingowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przychodem w naturze - w omawianym stanie faktycznym - jest wykorzystywanie przez pracownika samochodu służbowego do celów prywatnych. Spółka dolicza pracownikowi do przychodu podatkowego i opodatkowuje podatkiem PIT kwoty wynikające z rat leasingu. Praktycznie wygląda to tak, że połowa wartości netto czynszu z tytułu rat leasingu jest wykazywana jako przychód tego pracownika. Wyliczenie następuje w następujący sposób:

czynsz netto 1978,28 zł.: 2 = 989,I4 zł, doliczane do przychodu pracownika. Do tej pory Spółka zaksięgowała trzy czynsze, i w trzech kolejnych miesiącach Spółka dodała do przychodu pracownika 989,14 zł jako przychód w naturze. Powyższy sposób postępowania Spółki wynika ze zmiany interpretacji indywidualnej wydanej z przez Ministra Finansów z dnia 13 grudnia 2012 r., znak DD3/033/33/OBQ/1/PK-404 (dalej: Interpretacja) w analogicznej sytuacji.

Jednocześnie Spółka nie dolicza do przychodu pracownika wykazywanego do opodatkowania podatkiem PIT przez Pracodawcę połowy podatku VAT nieodliczanego od faktur za usługę leasingową gdyż nie wynika tak z powołanej powyżej interpretacji. W opinii Spółki przychód podatkowy dla pracownika powinien być rozpatrywany w kwotach netto wydatków ponoszonych przez Spółkę. Ponadto, Spółka nie dolicza do przychodu pracownika innych wydatków ponoszonych przez Spółkę i dotyczących samochodu, np. kosztów eksploatacyjnych, paliwa, ubezpieczenia, itp. uznając, iż w tej części nie występuje przychód pracownika. Przychód w naturze jest bowiem związany z konkretnym świadczeniem otrzymywanym przez pracownika. W omawianym stanie faktycznym jest to niewątpliwie wartość wynajmu samochodu odnoszona - zgodnie z Interpretacją - do wartości raty leasingu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

* prawidłowe - w odniesieniu do ustalenia przychodu pracownika w wysokości połowy ceny zakupu usługi,

* nieprawidłowe - w odniesieniu do uwzględnienia ceny netto zakupionej usługi.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy (art. 12 ust. 3 ustawy).

Sposób ustalania wartości pieniężnej innych nieodpłatnych świadczeń określa art. 11 ust. 2a ustawy. Stosownie do postanowień tego przepisu, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ustawy).

Niewątpliwie wartość nieodpłatnych świadczeń z tytułu udostępnienia przez pracodawcę pracownikom do celów prywatnych samochodów służbowych, stanowić będzie dla pracowników przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy.

Pozostaje jedynie kwestia sposobu ustalenia wartości tego świadczenia.

Zauważyć należy, że stosownie do postanowień art. 709¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Wnioskodawca zawierając umowę leasingu, zakupuje u innego podmiotu usługi w niej wymienione i co za tym idzie zakup tej usługi powinien być brany pod uwagę przy ustalaniu uzyskiwanych przez pracownika nieodpłatnych świadczeń z tytułu prawa do korzystania z pojazdu dla celów prywatnych.

Zatem, w przypadku samochodów użytkowanych przez Wnioskodawcę na podstawie umowy leasingu, ustalenia wartości pieniężnej nieodpłatnego świadczenia należy dokonać w oparciu o postanowienia art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy. Przedmiotem świadczenia na rzecz pracownika będzie bowiem usługa zakupiona u innego podmiotu.

Tak więc, jeżeli podatnik będący osobą fizyczną (tutaj pracownik) otrzyma nieodpłatnie określone świadczenie - usługę, to ustalając kwotę przychodu z tego tytułu wpierw należy wziąć pod uwagę cenę za jaką świadczenie zostało nabyte. Podkreślić przy tym należy, że ceną, poprzez którą definiuje się kwotę przychodu podatnika, jest cena brutto tj. wraz z zawartym w niej podatkiem od towarów i usług.

Definiując wartość pieniężną świadczeń nieodpłatnych ustawodawca nie wskazał, co to jest cena nabycia. Zatem najwłaściwszym będzie odwołanie się do przepisu art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. - o cenach (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 385), zgodnie z którym ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest zobowiązany zapłacić za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Ponadto należy wskazać, że przychód pracownika należy ustalić w takiej wysokości w jakiej on faktycznie go uzyskuje. Jeśli zatem istotnie, czego organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego podważyć nie może, samochód służbowy w równych częściach służy celom prywatnym i służbowym pracownika, to przychodem pracownika będzie wartość brutto połowy ceny zakupionej usługi.

Reasumując, należy stwierdzić, że skoro samochód służbowy w równych częściach służy celom prywatnym i służbowym pracownika, to przychodem pracownika będzie wartość brutto połowy ceny zakupionej usługi leasingowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.