ILPB2/415-989/14-2/WS - Obowiązki płatnika.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 stycznia 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-989/14-2/WS Obowiązki płatnika.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2014 r. (data wpływu 3 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej Spółka) prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której świadczy m.in. usługi leasingu i najmu. W celu pozyskiwania nowych umów, Spółka zawarła umowę o pośrednictwo w zakresie sprzedaży produktów leasingowych oraz innych produktów finansowych z osobą fizyczną, która prowadzi działalność gospodarczą na terenie Austrii (dalej: przedsiębiorca). Przedmiotem umowy jest współpraca w zakresie świadczenia przez osobę, niebędącą rezydentem polskim na rzecz Spółki usług doradztwa oraz usług w zakresie sprzedaży produktów oferowanych przez Wnioskodawcę, a w szczególności:

1.

sprzedaż produktów oferowanych przez Spółkę - pośrednictwo w sprzedaży;

2.

poprawę produkcyjności i efektywności sprzedażowej i kosztowej Spółki;

3.

przygotowywanie planów sprzedaży i ich implementacja oraz przygotowywanie analiz o rynku lokalnym;

4.

wdrażanie rozwiązań dystrybucyjnych, marketingowych oraz nowych produktów w Sieci sprzedaży Spółki;

5.

współpracę z kluczowymi dostawcami i klientami Spółki;

6.

pozyskiwanie zamówień na usługi Spółki w zakresie prowadzonej działalności.

Za wykonywane usługi z pkt 2-6, przedsiębiorcy przysługuje wynagrodzenie ryczałtowe, natomiast za wykonanie usług z pkt 1 dodatkowe wynagrodzenie określone jako premia sprzedażowa netto w postaci premii miesięcznej oraz premii kwartalnej.

Należy dodatkowo wskazać, iż przedsiębiorca nie przedstawił Spółce certyfikatu rezydencji podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wypłata wynagrodzenia, w części dotyczącej punktów 2-6 z tytułu umowy współpracy stanowi przychód, o którym mowa w art. 29 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie wypłacane z tytułu zawartej umowy, we wskazanej części, która jest świadczona przez osobę fizyczną niebędącą polskim podatnikiem, nie stanowi przychodu o którym mowa w art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym Spółka nie ma obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy.

Należy wskazać, że podstawowym przedmiotem świadczenia usług jest pośrednictwo w sprzedaży usług oferowanych przez Spółkę. Natomiast usługi wymienione w punktach 2-6 mają charakter komplementarny do podstawowego obszaru działań Przedsiębiorcy. Zatem, mając na uwadze fakt, że w katalogu usług wymienionych w art. 29 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie została w żadnym miejscu wymieniona usługa pośrednictwa w sprzedaży, należy uznać, że również pozostałe usługi, których zakres jednoznacznie wskazuje na charakter wspomagający proces sprzedaży (usługi wskazane w punktach 2-6) nie zostały objęte dyspozycją powołanego przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Wskazana wyżej zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Rzeczpospolita Polska ma prawo do opodatkowania osób fizycznych niebędących jej rezydentami podatkowymi, ale tylko w zakresie dochodów uzyskiwanych ze źródła przychodów położonych na jej terytorium. Nie są natomiast w Polsce opodatkowane osoby fizyczne z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak na terytorium Polski miejsca zamieszkania lub zakładu.

W myśl art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Stosownie do art. 29 ust. 2 tej ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Przepis art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera otwarty katalog usług, których świadczenie podlega opodatkowaniu ww. podatkiem "u źródła", czyli w Polsce, czego dowodem jest użyte przez ustawodawcę sformułowanie "oraz świadczeń o podobnym charakterze". Za "świadczenia o podobnym charakterze" należy uznać świadczenia o podobnym zakresie działań w ramach świadczonych usług.

Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Innymi słowy, lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane, przy czym decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń. Dane świadczenie można zakwalifikować do katalogu usług wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po każdorazowej analizie treści samej umowy oraz po osiągnięciu jednoznacznego wniosku, że zawiera ona istotne elementy świadczeń wymienionych w tym przepisie. O tym, czy dane świadczenie można zakwalifikować do usług opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym decydujące znaczenie ma treść uregulowania samej umowy oraz zakres faktycznie wykonanych czynności, a nie tylko jej nazwa.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca (dalej Spółka), prowadzący działalność gospodarczą, w ramach której świadczy m.in. usługi leasingu i najmu, w celu pozyskiwania nowych umów, zawarł umowę o pośrednictwo w zakresie sprzedaży produktów leasingowych oraz innych produktów finansowych z osobą fizyczną, która prowadzi działalność gospodarczą na terenie Austrii (dalej: przedsiębiorca). Przedmiotem umowy jest współpraca w zakresie świadczenia przez osobę, niebędącą rezydentem polskim na rzecz Spółki usług doradztwa oraz usług w zakresie sprzedaży produktów oferowanych przez Wnioskodawcę, a w szczególności:

1.

sprzedaż produktów oferowanych przez Spółkę - pośrednictwo w sprzedaży;

2.

poprawę produkcyjności i efektywności sprzedażowej i kosztowej Spółki;

3.

przygotowywanie planów sprzedaży i ich implementacja oraz przygotowywanie analiz o rynku lokalnym;

4.

wdrażanie rozwiązań dystrybucyjnych, marketingowych oraz nowych produktów w Sieci sprzedaży Spółki;

5.

współpracę z kluczowymi dostawcami i klientami Spółki;

6.

pozyskiwanie zamówień na usługi Spółki w zakresie prowadzonej działalności.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Spółkę opis sprawy, należy wskazać, że głównym celem usług świadczonych przez pośrednika na terenie Austrii jest pośrednictwo w sprzedaży, przy czym pośrednik zobowiązany jest do podejmowania szeregu innych czynności o charakterze komplementarnym, a więc takich które są niezbędne do pozyskania klientów i w konsekwencji do doprowadzenia do jak największej sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę. Można zatem stwierdzić, że czynności wymienione przez Spółkę w pkt 2-6, skierowane są na zapewnienie jak najkorzystniejszych warunków współpracy z przyszłymi kontrahentami i prawidłowego przebiegu dokonywanych transakcji, a więc na osiągnięcie głównego celu, jakim jest sprzedaż produktów Spółki.

Należy podkreślić, że czynności wymienione przez Wnioskodawcę w pkt 2-6 (podobnie jak usługi pośrednictwa handlowego) nie zostały wymienione w art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie.

W związku z powyższym Wnioskodawca nie ma obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonanych wypłat wynagrodzeń za świadczone przez podmiot zagraniczny usługi z ww. tytułów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl