ILPB2/415-985/10-2/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2010 r. (data wpływu 23 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na inwestycje w nieruchomość - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na inwestycje w nieruchomość.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 23 sierpnia 2007 r. Zainteresowany dokonał zakupu domu znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którego był współwłaścicielem w 1/6 części. Koszt zakupu ww. domu wyniósł 210 000 zł w domu tym Wnioskodawca zamieszkiwał wraz z małżonką, jednak nikt nie był tam zameldowany.

W dniu 17 października 2007 r. Zainteresowany otrzymał wraz z żoną w banku kredyt w wysokości 120 000 zł (70 000 zł zwrot kosztów zakupu, 50 000 remont), w walucie CHF.

Kredyt w całości został wykorzystany na remont domu. w dniu 9 kwietnia 2009 r. dom został sprzedany za 320 000 zł.

Sprzedaż domu nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej.

W czasie gdy Zainteresowany był współwłaścicielem domu, posiadał pełnomocnictwo do wszelkich czynności prawnych związanych z tymże domem, łącznie z jego sprzedażą, darowaniem itp.

Wnioskodawca wszystkie oszczędności inwestował w dom, na co posiada część rachunków, wystawionych na Jego nazwisko, natomiast pełnomocnictwo zostało wycofane.

W okresie od 27 stycznia 2008 r. do 26 października 2008 r. Zainteresowany przebywał za granicą i w tym czasie Jego żona dokonywała dalszych inwestycji związanych z domem. w dniu 18 grudnia 2008 r. Zainteresowany otrzymał pozew o rozwód, który odbył się dnia 12 lutego 2009 r. bez orzekania o winie. Część dokumentów związanych z domem została zabrana przez byłą żonę. Wnioskodawca posiada faktury na swoje nazwisko jedynie na kwotę 19 621,71 zł, co - jak wskazuje - i tak przewyższa wartość 1/6 dochodu ze sprzedaży domu.

Wnioskodawca wskazuje, iż będzie musiał zapłacić 19% podatku od dochodu mimo tego, że cały Jego dochód został pochłonięty przez spłatę byłych teściów a także przez spłatę kredytu, zwiększonego przez niekorzystny kurs CHF. Zainteresowany zaznacza, że to Jego inwestycje wpłynęły na wzrost nieruchomości, działając na Jego stratę poprzez zwiększenie teoretycznego dochodu, którego nie osiągnął.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany, posiadając faktury wystawione na Jego nazwisko potwierdzające Jego inwestycje w nieruchomość opisaną powyżej, może wliczyć w całości jako koszt uzyskania dochodu, czy też może wliczyć tylko 1/6 część sumy tych faktur.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty uzyskania dochodu (na podstawie tylko części faktur, które jest w stanie przedstawić) przewyższają Jego część dochodu związanego ze sprzedażą nieruchomości. w związku z powyższym Zainteresowany dochodu nie uzyskał i podatek w tym momencie wynosi 0 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w powyższym przepisie decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z uwagi na to, iż udział w nieruchomości Wnioskodawca nabył w dniu 23 sierpnia 2007 r., w przedmiotowej sprawie będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi - 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Natomiast, stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca był współwłaścicielem nieruchomości w wielkości 1/6 jej części.

Współwłasność normują przepisy księgi II, tytułu I, działu IV ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Współwłasność ma miejsce wtedy, kiedy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ww. ustawy). Współwłasność może być ułamkowa albo łączna (art. 196 ww. ustawy). Domniemywa się, że udziały współwłaścicieli są równe (art. 197 ww. ustaw). Według zasady zawartej w art. 207 Kodeksu cywilnego pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną. z unormowania zawartego w tym przepisie wynika jednoznacznie, że w przypadku współwłasności współposiadanie rzeczy i wspólne korzystanie z niej jest regułą.

Przenosząc powyższe na grunt prawa podatkowego należy stwierdzić, że zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. w przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Powyższy przepis nakazuje podatnikom określać przychody i koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do ich praw w udziale w zysku ze współwłasności, wspólnego przedsięwzięcia, posiadania lub użytkowania rzeczy lub praw majątkowych.

Tak więc w przypadku Wnioskodawcy powinien On rozliczyć przychody i koszty stosownie do posiadanego udziału w nieruchomości.

Z uwagi na to, iż był On współwłaścicielem nieruchomości w wielkości 1/6 części, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega uzyskany przez Niego dochód ze sprzedaży ww. nieruchomości, odpowiadający 1/6 udziału w tej nieruchomości.

W ten sam sposób - udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości poczynione przez Zainteresowanego w czasie jej posiadania, mogą być odliczone w wysokości przypadającej na 1/6 udziału w tej nieruchomości.

W związku z powyższym, Wnioskodawca może uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów ze sprzedaży udziału w nieruchomości tylko 1/6 część wydatków zawartych w posiadanych i wystawionych na Jego nazwisko fakturach VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.