ILPB2/415-980/12-2/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2012 r. (data wpływu 23 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży mieszkania - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży mieszkania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Żona Wnioskodawcy nabyła mieszkanie w drodze, dokonanej w 2002 r., darowizny od babci. Następnie w 2010 r. małżonkowie dokonali w drodze aktu notarialnego rozszerzenia wspólności ustawowej, w wyniku czego przedmiotowe mieszkanie zostało włączone do majątku wspólnego.

Lokal, o którym mowa powyżej, ma zostać sprzedany w 2012 r.

Zainteresowany nadmienia, iż przedmiotem wniosku jest spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany będzie płacić podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe mieszkanie żona nabyła w 2002 r., a zatem minęło już pięć lat. W konsekwencji, sprzedaż ww. lokalu nie podlega opodatkowaniu.

Na poparcie swojego stanowiska, Zainteresowany wskazuje, iż przez rozszerzenie wspólności ustawowej "nie nabył" tego mieszkania. W opinii Wnioskodawcy, nabycie w takiej formie ma charakter nieodpłatny.

Zainteresowany stoi na stanowisku, iż nabyciem nie jest moment rozszerzenia tylko moment przekazania darowizny w 2002 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż żona Zainteresowanego nabyte w 2002 r. - drodze darowizny - mieszkanie wniosła do majątku wspólnego małżonków. Powyższe rozszerzenie wspólności ustawowej nastąpiło w wyniku umowy notarialnej zawartej w 2010 r.

Dla ustalenia skutków podatkowych zbycia przedmiotowej nieruchomości przez Wnioskodawcę kluczowe znaczenie ma ustalenie daty jej nabycia w kontekście zagadnienia rozszerzenia wspólności majątkowej.

Rozstrzygając powyższą kwestię należy odnieść się do przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa, jak również przepisów ustawy dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788).

I tak, w myśl art. 29 § 1 Ordynacji podatkowej, w przypadku osób pozostających w związku małżeńskim odpowiedzialność, o której mowa w art. 26, obejmuje majątek odrębny podatnika oraz majątek wspólny podatnika i jego małżonka.

Natomiast, cytowany wyżej art. 26 Ordynacji podatkowej, podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki.

Należy rozróżnić przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową w rozumieniu art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, należące do majątku osobistego podatnika, który odpowiada nimi za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki na zasadzie art. 26 Ordynacji podatkowej oraz przedmioty majątkowe wchodzące w skład majątku wspólnego (dorobkowego) podatnika i jego małżonka, którymi wraz z podatnikiem odpowiada małżonek podatnika.

Współmałżonek podatnika nie jest podatnikiem, a jedynie odpowiada majątkiem wspólnym za wynikające z zobowiązań podatkowych podatki. Jego odpowiedzialność wynika z długu małżonka - podatnika i ograniczona jest do odpowiedzialności z majątku wspólnego. Przepis art. 29 § 1 Ordynacji podatkowej, nie tworzy statusu małżonka jako podatnika, lecz jedynie wyznacza zakres jego odpowiedzialności, ograniczając go do majątku wspólnego małżonków, co przekłada się na przedmiot egzekucji administracyjnej, która w przypadku istnienia pomiędzy podatnikiem i jego małżonkiem wspólności majątkowej, poza majątkiem odrębnym podatnika, może być skierowana wyłącznie do przedmiotów majątkowych objętych tą wspólnością.

W konsekwencji w przypadku rozszerzenia wspólności majątkowej na przedmiot majątkowy, który uprzednio znajdował się w majątku osobistym podatnika lub jego małżonka, a w wyniku umowy majątkowej małżeńskiej wszedł w skład majątku dorobkowego, odpowiedzialność majątkiem wspólnym obejmie ten przedmiot, lecz dopiero od momentu, kiedy wszedł on do majątku wspólnego. Zatem według tego momentu należy dokonywać oceny prawnej tego zdarzenia.

Z analizy powyższych przepisów Ordynacji podatkowej, a także art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, iż w przypadku rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej na nieruchomość wcześniej nabytą przez małżonka do majątku odrębnego za datę nabycia przez Zainteresowanego przedmiotowego mieszkania należy uznać datę zawarcia umowy o rozszerzeniu wspólności majątkowej.

Powyższe znajduje oparcie także w świetle art. 21 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Zasadą prawa podatkowego w zakresie podatków dochodowych, w których zobowiązania podatkowe powstają z mocy prawa, jest dokonywanie oceny zdarzeń, z którymi ustawa podatkowa wiąże powstanie zobowiązania podatkowego - według stanu z chwili zaistnienia tych zdarzeń.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt badanej sprawy, stwierdzić należy, iż skoro przedmiotowe mieszkanie weszło w skład majątku małżeńskiego w wyniku zawartej w 2010 r. notarialnej umowy rozszerzającej wspólność małżeńską, to datą nabycia przez Zainteresowanego tego lokalu jest właśnie 2010 r.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, iż planowane na 2012 r. odpłatne zbycie ww. mieszkania stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla określenia zaś skutków podatkowych sprzedaży przedmiotowego mieszkania zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Wskazać bowiem należy, iż ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Reasumując, stwierdzić należy, iż planowana na 2012 r. sprzedaż lokalu mieszkalnego nabytego przez Wnioskodawcę w 2010 r. w drodze rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w cytowanym wyżej art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższego stwierdzenia nie niweczy fakt, iż lokal mieszkalny został nabyty przez Zainteresowanego nieodpłatnie.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego, w myśl którego nie jest On zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu sprzedaży przedmiotowego mieszkania - należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wskazać należy, iż z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Wnioskodawcę - jednego ze współwłaścicieli przedmiotowego mieszkania, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego ze współwłaścicieli, tj. żony Wnioskodawcy.

Żona Zainteresowanego, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.