ILPB2/415-943/10-4/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2010 r. (data wpływu 9 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 października 2010 r. (data wpływu 13 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 oraz 14f § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 4 października 2010 r. nr ILPB2/415-943/10-2/WS, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 4 października 2010 r., skutecznie doręczono dnia 7 października 2010 r., zaś w dniu 13 października 2010 r. (data nadania 12 października 2010 r.), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest obywatelem Holandii i ma obywatelstwo holenderskie. Posiada certyfikat rezydencji i jest zameldowany w Polsce od dnia 11 maja 2005 r. W Polsce nie uzyskuje żadnych dochodów. W 2004 r. ostatni raz podatek dochodowy zapłacił w Holandii. Od 2005 r. w związku ze stałym pobytem przekraczającym w roku 183 dni oraz posiadaniem centrum interesów osobistych (małżeństwo) w Polsce, podatek dochodowy od dochodów uzyskiwanych wyłącznie z tytułu pensji i emerytury (AOW) Zainteresowany płaci w Polsce, wypełniając corocznie do 30 kwietnia deklarację PIT-36 wraz z informacją PIT/ZG. Wnioskodawca jest osobą rozwiedzioną i decyzją sądu w Holandii z dnia 2 czerwca 2004 r., jest zobowiązany co miesiąc płacić z otrzymywanej na konto bankowe w Polsce emerytury, alimenty na byłą żonę zamieszkałą w Holandii. Z obowiązku tego Zainteresowany wywiązuje się sumienie w nieprzekraczalnym terminie do końca miesiąca. Świadczenie, które Wnioskodawca otrzymuje z systemu ubezpieczeń społecznych Holandii jest według Jego wiedzy zwolnione od podatku dochodowego w Holandii.

Rozliczając się z osiągniętych dochodów w Polsce, podobnie jak w roku 2004 w Holandii, Zainteresowany nie uwzględniał do opodatkowania w latach 2005 - 2009, kwoty alimentów na byłą żonę, odliczając je od dochodów za poszczególne lata podatkowe, ponieważ uważa że objęte były one ulgą podatkową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy alimenty na rzecz byłej małżonki zasądzone wyrokiem sądu i opodatkowane jako dochód według prawa obowiązującego w Holandii podlegają również w miejscu rezydencji, tj. w Polsce opodatkowaniu poprzez opodatkowanie całości emerytury otrzymywanej z systemu ubezpieczeń w Holandii.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Przepis art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W myśl art. 18 ust. 5 konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120) wszelkie emerytury i inne płatności wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym pierwszym Państwie. W świetle powyższego, dochody uzyskane ze świadczeń wypłacanych w systemie ubezpieczeń społecznych Holandii mogą być opodatkowane zarówno w Polsce, jak i w Holandii tzn. w państwie źródła. Świadczenie wypłacane z Holandii za pośrednictwem banku osobom, które ukończyły 65 rok życia, zwolnione są z opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy opodatkowanie w Polsce alimentów na rzecz byłej żony będącej rezydentem w Holandii jest niezgodne z przepisami UE. Alimenty opodatkowane w myśl przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegają faktycznie opodatkowaniu podwójnie. Po raz pierwszy podatek płaci zobowiązany, tzn. były mąż - płacąc podatek od emerytury. Po raz drugi uprawniony, tzn. była żona zamieszkała w Holandii.

Zainteresowany twierdzi, że w wielu krajach europejskich sprawa ulgi z tytułu obciążeń dochodów podatnika daninami, między innymi alimentami na rzecz byłych małżonek jest uregulowana i objęta ulgą podatkową. Wnioskodawca powołuje wyrok ETS (C-279/93/Schumacker), gdzie ustalono zasadę kiedy stosuje się różne normy do sytuacji podobnych. Obywatele jednego Państwa Członkowskiego powinni cieszyć się na terytorium drugiego Państwa Członkowskiego takimi samymi przywilejami socjalnymi i podatkowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Wnioskodawca wskazał we wniosku, iż posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Uzyskuje On dochody wyłącznie z tytułu pensji i emerytury (AOW) otrzymywanych z Holandii, od których płaci podatek w Polsce.

Jednocześnie na podstawie decyzji sądu w Holandii z dnia 2 czerwca 2004 r., Zainteresowany jest zobowiązany co miesiąc płacić z otrzymywanej na konto bankowe w Polsce emerytury, alimenty na byłą żonę zamieszkałą w Holandii.

W myśl art. 18 ust. 5 konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120), wszelkie emerytury i inne płatności wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca nie może pomniejszać swoich dochodów otrzymywanych z tytułu emerytury w związku z tym, że zobowiązany jest on płacić alimenty na byłą żonę. Emerytura podlega opodatkowaniu w całości jako źródło dochodu Wnioskodawcy, niezależnie od tego na co następnie Zainteresowany przeznaczy ten dochód.

Alimenty płacone na byłą żonę, stanowią przychód byłej żony, a nie Wnioskodawcy.

W związku z powyższym odpowiednią metodę unikania podwójnego opodatkowania w związku z opodatkowaniem otrzymywanych alimentów powinna stosować była żona, a nie Wnioskodawca.

Reasumując, emerytura otrzymywana przez Wnioskodawcę podlega w całości opodatkowaniu podatkiem dochodowym i nie podlega pomniejszeniu o kwotę alimentów, które Zainteresowany zobowiązany jest płacić na byłą żonę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż nie ustosunkował się do zadanych pierwotnie we wniosku pytań dotyczących ustawy - Ordynacja Podatkowa, z uwagi na to, iż w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany wskazał, że wycofuje się z ich interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.