ILPB2/415-88/14-4/ES

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 kwietnia 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-88/14-4/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2014 r. (data wpływu 20 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 kwietnia 2014 r. (data wpływu 25 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej oraz ulgi odsetkowej.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 14 kwietnia 2014 r. nr ILPB2/415-88/14-2/ES Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Ponadto, pouczono Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a uzupełnieniem wniosku przez Zainteresowanego nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 14 kwietnia 2014 r. (skutecznie doręczono dnia 17 kwietnia 2014 r.). W dniu 22 kwietnia 2014 r. na konto Izby Skarbowej w Poznaniu wpłynęła brakująca opłata, natomiast w dniu 25 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek w zakresie pozostałych braków formalnych (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego 22 kwietnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Do 30 września 2013 r. Wnioskodawca pozostawał w związku małżeńskim (wspólnota majątkowa). Natomiast 30 września uprawomocnił się wyrok dotyczący rozwodu.

Zainteresowany wyjaśnił, że w 2012 r. korzystał z ulg: internetowej, na dzieci (dwoje) oraz ulgi odsetkowej związanej z kredytem mieszkaniowym.

W roku 2013 sytuacja Wnioskodawcy przedstawia się następująco.

Małżonkowie mieszkają razem (nic się nie zmieniło w stosunku do roku 2012). Zainteresowany płaci żonie alimenty na dzieci w kwocie 1 000 zł za miesiąc październik, listopad i grudzień - zasądzone prawomocnym wyrokiem sądu. Natomiast od marca do września alimenty te wynoszą 1 400 zł (zasądzone orzeczeniem sądu rejonowego).

W wyroku sądowym dzieci prawnie są przy matce, jednocześnie prawa rodzicielskie Wnioskodawcy nie zostały w żadnym zakresie ograniczone. Byli małżonkowie wciąż mieszkają razem. Zainteresowany wozi dzieci do szkoły i sprawuje bezpośrednią opiekę rodzicielską. Ponosi stałe koszty związane z utrzymaniem dzieci, tj.: alimenty, dodatkowe świadczenia własne (odzież, kino, żywność) oraz ponosi opłaty związane z zapewnieniem dzieciom dobrych warunków do życia (opłaty za media).

Samodzielnie również Wnioskodawca ponosi opłaty związane z: energią elektryczną, gazem, Internetem, telewizją (faktury są imienne wystawiane na Zainteresowanego).

Natomiast opłaty za kredyt mieszkaniowy zawsze były przelewane z konta Wnioskodawcy z tym, że od 1 października była małżonka Zainteresowanego wpłaca na Wnioskodawcy konto (ROR) - 1/2 wysokości raty kredytowej. Numer konta Zainteresowanego jest wpisany do umowy kredytowej.

W uzupełnieniu wniosku, w odniesieniu do ulgi prorodzinnej Wnioskodawca podał, że rozliczenie za rok 2013 dotyczy dzieci małoletnich (7 i 12 lat), Wnioskodawca nie jest osobą samotną w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, mieszka wraz z byłą żoną i dziećmi. Dochody Zainteresowanego nie przekroczyły 112 000 zł. Dzieci nie otrzymują zasiłku, dodatku ani renty socjalnej.

W 2013 r. do dzieci Zainteresowanego i do Wnioskodawcy nie miały zastosowania przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym. Zarówno Zainteresowany, jak i jego dzieci nie osiągnęli przychodów, z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze i nie korzystali jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Jak należy rozliczyć ulgę prorodzinną na dzieci (dotyczy rozliczenia podatkowego za 2013 r.).

2. Jak należy rozliczyć ulgę odsetkową (dotyczy rozliczenia podatkowego za 2013 r.).

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 dotyczące ulgi prorodzinnej.

Natomiast w zakresie pytania nr 2 dotyczącego rozliczenia ulgi odsetkowej w dniu 28 kwietnia 2014 r. została wydana interpretacja indywidualna nr ILPB2/415-88/14-5/ES.

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien móc skorzystać z ulgi prorodzinnej na dzieci - na jedno dziecko, choć koszty ponosi na dwoje dzieci - alimenty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1.

wykonywał władzę rodzicielską;

2.

pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3.

sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do dwojga małoletnich dzieci - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na każde dziecko.

Na mocy art. 27 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1.

odpis aktu urodzenia dziecka;

2.

zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3.

odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4.

zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca chciałby skorzystać z odliczenia ulgi prorodzinnej w zeznaniu rocznym za 2013 r. Do 30 września 2013 r. Zainteresowany pozostawał w związku małżeńskim (wspólnota majątkowa). Natomiast 30 września uprawomocnił się wyrok dotyczący rozwodu. Przez cały rok Wnioskodawca i jego była żona wykonywali władzę rodzicielską nad małoletnimi dziećmi. W wyroku sądowym dzieci prawnie są przy matce, jednocześnie prawa rodzicielskie Wnioskodawcy nie zostały w żadnym zakresie ograniczone.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Władza rodzicielska - zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.) - przysługuje obojgu rodzicom, a - stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy - jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Podkreślenia przy tym wymaga, że separacja bądź rozwód rodziców nie są równoznaczne z utratą przez rodzica prawa do wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd rodzinny, ogłaszając separację bądź rozwiązując związek małżeński określa także prawa rodzicielskie. Jeżeli zatem nie pozbawia tego prawa jednego z rodziców, to uznaje, że rodzice są zdolni do porozumienia w sprawach dotyczących dziecka.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów uznać więc należy, że w sytuacji, gdy oboje rodzice dysponują prawem wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do dziecka są uprawnieni do korzystania z ulgi wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do dokonywania odliczeń w ramach ww. ulgi prorodzinnej na małoletnie dzieci.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z powołanymi przepisami rodzice, jeśli obydwoje mają władzę rodzicielską, będą musieli ustalić, w jakiej kwocie i które z nich korzysta z odliczenia ulgi na dziecko. Konieczne jest zatem porozumienie w tym względzie.

Z powyższego wynika, że w przypadku, gdy obydwoje rodzice wykonywali władzę rodzicielską przez cały rok, ulga przysługuje każdemu z rodziców w proporcjach przez nich ustalonych, z tym, że łączna kwota odliczeń, dokonanych przez oboje rodziców nie może przekroczyć kwoty odliczeń przysługujących względem danego dziecka.

Natomiast, jeżeli rodzice takich proporcji nie ustalili, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z nich w częściach równych.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawcy przysługuje prawo do dokonania odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej na małoletnie dzieci w zeznaniu rocznym za rok 2013.

Skoro Wnioskodawca oraz matka dzieci ustalili, że Zainteresowany skorzysta z ww. ulgi w wysokości odliczenia przysługującego za jedno dziecko, to taką kwotę odliczenia Wnioskodawca może wykazać w zeznaniu rocznym składanym za rok 2013.

Należy podkreślić, że nawet gdyby między małżonkami nie doszło do porozumienia w sprawie ustalenia kwoty rozliczenia w ramach ulgi prorodzinnej, Wnioskodawca ma prawo do ww. ulgi w wysokości połowy kwoty przysługującej na dwoje małoletnich dzieci.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl