ILPB2/415-866/13-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2013 r. (data wpływu 10 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 10 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 1970 Wnioskodawczyni nabyła 1/6 udziałów nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym z tytułu spadku po ojcu. Dnia 31 marca 2000 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyli 5/6 udziałów niniejszej nieruchomości z majątku wspólnego. W akcie notarialnym odnośnie sprzedaży została również ujęta darowizna Wnioskodawczyni na rzecz współmałżonka, tak aby współmałżonkowie posiadali równe udziały w niniejszej nieruchomości, która objęta była wspólnotą ustawową.

Dnia 16 września 2005 r. małżeństwo zostało rozwiązane przez rozwód. Podział majątku wspólnego nastąpił 26 kwietnia 2011 r. postanowieniem Sądu Rejonowego. Podział majątku wspólnego był nieekwiwalentny. Wnioskodawczyni została przyznana na wyłączną własność niniejsza nieruchomość. Wiązało się to ze spłatą byłego małżonka w kwocie 198 025,75 zł w czterech ratach. Spłata została dokonana odpowiednio:

* 30 lipca 2011 r. 50 000 zł,

* 30 grudnia 2011 r. 50 000 zł,

* 31 maja 2012 r. 50 000 zł,

* 31 października 2012 r. 48 025,75 zł.

W dniu 27 października 2011 r. Wnioskodawczyni sprzedała niniejszą nieruchomość za kwotę 454 000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwota 198 025,75 zł, tj. spłata byłego małżonka może być uznana za koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży tej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawczyni, kwota jaką zapłaciła byłemu małżonkowi w wysokości 198 025,75 zł jest kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości. Bez dokonania ww. spłaty Wnioskodawczyni nie otrzymałaby prawa do nieruchomości, a tym samym nie mogłaby jej sprzedać. Wnioskodawczyni uważa ponadto, iż podatek dochodowy powinna zapłacić tylko od 1/2 wartości sprzedanej nieruchomości, gdyż 1/2 udziałów Wnioskodawczyni nabyła w roku 2000 i w dniu sprzedaży upłynął okres 5 lat, który obliguje do zapłaty podatku. Zdaniem Wnioskodawczyni spłata byłego małżonka może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w całości, gdyż dotyczy nabycia w 2011 r. udziału należącego do byłego małżonka.

Wnioskodawczyni wskazała, że jej stanowisko poparte jest interpretacjami organów podatkowych:

* Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach IBPBII/2/415-22/12/ŁCz,

* Interpretacja Dyrektora izby Skarbowej w Katowicach IBPBII/2/428-13/12/ŁCz.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części oraz udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części oraz udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto, w przypadku sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w roku 1970 Wnioskodawczyni nabyła 1/6 udziałów nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym z tytułu spadku po ojcu. Dnia 31 marca 2000 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyli 5/6 udziałów niniejszej nieruchomości z majątku wspólnego. W akcie notarialnym odnośnie sprzedaży została również ujęta darowizna Wnioskodawczyni na rzecz współmałżonka, tak aby współmałżonkowie posiadali równe udziały w niniejszej nieruchomości, która objęta była wspólnotą ustawową.

Dnia 16 września 2005 r. małżeństwo zostało rozwiązane przez rozwód. Podział majątku wspólnego nastąpił 26 kwietnia 2011 r. postanowieniem Sądu Rejonowego. Podział majątku wspólnego był nieekwiwalentny. Wnioskodawczyni została przyznana na wyłączną własność niniejsza nieruchomość.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość w trzech datach:

* w 1970 r. w drodze spadku po zmarłym ojcu 1/6 udziału,

* w 2000 r. w drodze nabycia wspólnie z mężem z majątku wspólnego 5/6 udziałów,

* w 2011 r. w drodze podziału majątku wspólnego.

Należy bowiem wskazać, że jeżeli podział majątku wspólnego odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty albo gdy wartość otrzymanej przez danego małżonka nieruchomości lub prawa przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości lub prawie, który przekracza udział danego małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego.

W związku z powyższym sprzedaż nieruchomości w części nabytej w 1970 r. oraz w 2000 r. nie będzie stanowiła źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem upłynął wskazany w tym przepisie pięcioletni termin. Tym samym zbycie to nie powoduje obowiązku uiszczenia podatku dochodowego.

Natomiast sprzedaż nieruchomości w części nabytej w 2011 r. na skutek podziału majątku wspólnego, z uwagi na to, że miała miejsce przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Artykuł 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Natomiast w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów, zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z brzmieniem ww. przepisu, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Przepis art. 22 ust. 6c ustawy w sposób jednoznaczny stanowi co może być uznane za koszt uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten posługuje się pojęciem kosztu nabycia oraz udokumentowanych nakładów.

W świetle powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej ponad udział w majątku dorobkowym małżonków, kosztem uzyskania przychodu może być m.in. udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz małżonka, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spłata stanowi bowiem wydatek na nabycie udziału w nieruchomości, który na skutek ustania wspólnoty majątkowej należał do męża Wnioskodawczyni. Zatem kwota spłaty na rzecz męża dotycząca tego udziału w nieruchomości, który należał do niego może stanowić koszt nabycia zbywanego udziału, o który Wnioskodawczyni może pomniejszyć uzyskany ze sprzedaży przychód. Podkreślić należy, że przywołany przepis zezwala na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udokumentowanych kosztów nabycia lub wytworzenia, powiększonych o udokumentowane nakłady, poczynionych w czasie posiadania nieruchomości lub prawa. Użycie czasu dokonanego przy określeniu kosztów uzyskania przychodu oznacza, że wydatki muszą być przez podatnika faktycznie poniesione, czyli zapłacone. Brak zapłaty jest równoznaczny z brakiem możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania o należne, lecz nie dokonane na rzecz męża spłaty.

Reasumując, przy sprzedaży nieruchomości w części nabytej w 2011 r. na skutek podziału majątku wspólnego, kosztem uzyskania przychodu może być udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz byłego małżonka Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.