ILPB2/415-831/11-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2011 r. (data wpływu 11 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 3 stycznia 2008 r. Wnioskodawca został właścicielem nieruchomości gruntowej o powierzchni 2500 m ² znajdującej się na terytorium Polski, oznaczonej w rejestrze gruntów symbolem Bp (zurbanizowane tereny niezabudowane), którą nabył w drodze darowizny od członka najbliższej rodziny (wstępnego drugiego stopnia), z zamiarem postawienia na niej jednorodzinnego budynku mieszkalnego.

W dniu 30 czerwca 2009 r. rada miejska uchwałą zatwierdziła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który przeznaczył posiadaną przez Zainteresowanego nieruchomość pod budowę drogi zbiorczej (ok. 22% powierzchni nieruchomości) oraz pod tereny zabudowy jednorodzinnej i usług, oznaczone symbolem B-xx (ok. 78% powierzchni działki gruntu).

Na części nieruchomości posiadającej oznaczenie B-xx uchwalony plan miejscowy w § 36 ust. 6 pkt 1 lit. a) "w zakresie zasad ochrony kształtowania ładu przestrzennego oraz parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu" wprowadził nieprzekraczalną linię zabudowy w odległości 18 metrów od linii rozgraniczającej drogi zbiorczej, przechodzącej przez należącą do Wnioskodawcy nieruchomość, która to linia całkowicie uniemożliwiła postawienie budynku mieszkalnego, w związku z czym Jego plany inwestycyjne zostały zniweczone.

W związku z uchwaleniem planu zagospodarowania przestrzennego, organ samorządowy uzyskał na podstawie przepisów art. 112 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) prawo do pozbawienia dotychczasowego właściciela nieruchomości jego prawa własności w drodze wywłaszczenia, a w razie zamiaru przeprowadzenia procedury wywłaszczeniowej wyłącznie wobec tej części nieruchomości, która została oznaczona symbolem B-XXX, Wnioskodawcy przysługiwałoby na podstawie art. 113 ust. 3 cytowanej ustawy, prawo do żądania nabycia przez organ również pozostałej części nieruchomości, w związku z brakiem możliwości prawidłowego wykorzystania jej na dotychczasowe cele.

Zatwierdzony plan zagospodarowania przestrzennego uniemożliwiał wykorzystanie przedmiotowej nieruchomości w sposób zgodny z jej dotychczasowym przeznaczeniem. Ze względu na brak możliwości rozpoczęcia na tejże nieruchomości procesu budowlanego oraz brak określenia przez organ samorządowy terminu rozpoczęcia prac drogowych i formy rozliczenia pomiędzy stronami, w dniu 1 lutego 2010 r. Zainteresowany wystąpił z wnioskiem o wykup nieruchomości na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717), osiągając zamierzony rezultat i w dniu 17 czerwca 2011 r. zbywając odpłatnie przedmiotową nieruchomość na rzecz urzędu miasta.

Od dnia nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę do dnia jej odpłatnego zbycia upłynęły dwa lata.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałej sytuacji Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego w związku z odpłatnym zbyciem nieruchomości na cel uzasadniający jej wywłaszczenie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zasady ograniczania i pozbawiania praw do nieruchomości oraz przekazywania nieruchomości na szczególne cele zostały uregulowane w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Z art. 112 ust. 1 ww. ustawy wynika, że w przypadku nieruchomości położonych na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele publiczne, a cele te nie mogą być zrealizowane w inny sposób, można dokonać wywłaszczenia nieruchomości polegającego na pozbawieniu albo ograniczeniu w drodze decyzji prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.

Zgodnie z ust. 3 ww. przepisu, wywłaszczenie nieruchomości może być dokonane, jeżeli cele publiczne nie mogą być zrealizowane w inny sposób niż przez pozbawienie albo ograniczenie praw do nieruchomości, a prawa te nie mogą być nabyte w drodze umowy.

Artykuł 114 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3, należy poprzedzić rokowaniami o nabycie w drodze umowy praw określonych w art. 112 ust. 3, przeprowadzonymi między starostą, wykonującym zadanie z zakresu administracji rządowej (lub w przypadku jednostki samorządu terytorialnego ich organy wykonawcze) a właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości, a także osobą, której przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe.

W myśl art. 6 pkt 1 ww. ustawy, celem publicznym w rozumieniu ustawy jest m.in. wydzielanie gruntów pod drogi publiczne i drogi wodne, budowa, utrzymywanie oraz wykonywanie robót budowlanych tych dróg, obiektów i urządzeń transportu publicznego, a także łączności publicznej i sygnalizacji.

W dniu 17 czerwca 2011 r. Wnioskodawca dokonał odpłatnego zbycia - nabytej w dniu 3 stycznia 2008 r. - nieruchomości gruntowej na rzecz miasta, z przeznaczeniem na cel publiczny określony w art. 6 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Zainteresowany uważa, że do zaistniałej sytuacji ma zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), ponieważ osiągnięty przychód został uzyskany z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cel uzasadniający jej wywłaszczenie w związku z planowaną inwestycją drogową, a od dnia nabycia prawa własności w drodze darowizny do dnia jego odpłatnego zbycia upłynął okres dwóch lat.

W związku z zatwierdzeniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, organ samorządowy uzyskał na podstawie przepisów art. 112 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.) prawo do pozbawienia dotychczasowego właściciela nieruchomości jego prawa własności w drodze wywłaszczenia. Ze względu na brak możliwości rozpoczęcia procesu budowlanego oraz brak określenia przez organ samorządowy terminu rozpoczęcia prac drogowych i formy rozliczenia pomiędzy stronami Zainteresowany wystąpił z wnioskiem o wykup nieruchomości na podstawie wcześniej powołanego przepisu, osiągając zamierzony rezultat.

W świetle powyższych faktów zdaniem Wnioskodawcy do opisanej sytuacji ma zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że uzyskany w przedstawionym stanie faktycznym przychód wolny jest od podatku dochodowego.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska Zainteresowany powołuje się na:

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 lutego 2011 r. sygn. ILPB2/415-1329/10-2/AJ,

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 marca 2010 r. sygn. IPPB1/415-79/10-5/ES,

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 czerwca 2011 r. sygn. IPPB2/415-371/11-4/MS1,

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 października 2010 r. sygn. IBPBII/2/415-798/10/MW,

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 4 marca 2009 r. sygn. ITPB2/436-163/08/MK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

W przypadku sprzedaży nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że nieruchomość sprzedaną w dniu 17 czerwca 2011 r. Wnioskodawca nabył w drodze darowizny w dniu 3 stycznia 2008 r.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajdą przepisy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) rzeczy lub praw nabytych w drodze spadku, lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Ponadto w myśl art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość nakładów ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Z przedmiotowego wniosku wynika, że z związku ze zmianą planu zagospodarowania przestrzennego miasta, część działki Wnioskodawcy została przeznaczona pod drogę.

W związku z uchwaleniem planu zagospodarowania przestrzennego, organ samorządowy uzyskał - na podstawie przepisów art. 112 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - prawo do pozbawienia dotychczasowego właściciela nieruchomości jego prawa własności w drodze wywłaszczenia. Zatwierdzony plan zagospodarowania przestrzennego uniemożliwiał wykorzystanie przedmiotowej nieruchomości w sposób zgodny z jej dotychczasowym przeznaczeniem.

W związku z powyższym Zainteresowany - w dniu 17 czerwca 2011 r. - zbył przedmiotową działkę na rzecz urzędu miasta w oparciu o przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Wobec powyższego należy rozważyć kwestię, czy do uzyskanego w powyżej wskazany sposób przychodu ze sprzedaży nieruchomości może mieć zastosowanie zwolnienie wynikające z treści art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie ww. przepisem, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Z pierwszego zdania zacytowanego przepisu wynika zatem, że podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania z tego zwolnienia jest, aby przychód był uzyskany:

* z tytułu odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub

* z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami, lub

* z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Natomiast w zdaniu drugim analizowanego przepisu zostały zawarte warunki dodatkowe - przedmiotowe zwolnienie nie będzie przysługiwało jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

Zatem w przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden z wskazanych wyżej warunków dodatkowych albo nie zostanie spełniony żaden z nich, uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

Przedstawiając stan faktyczny Wnioskodawca wskazał, iż zbył nieruchomość - w drodze wykupu - na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717).

Wskazany powyżej przepis stanowi, iż jeżeli, w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą, korzystanie z nieruchomości lub jej części w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone, właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości może, z zastrzeżeniem ust. 2, żądać od gminy wykupienia nieruchomości lub jej części.

Z powyższego wynika, że jeśli zbycie nieruchomości zostało zrealizowanie na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, to Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy, gdyż zwolnienie to dotyczy przychodów osiąganych na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami a nie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a zatem nie została spełniona jedna z podstawowych przesłanek warunkująca to zwolnienie. Obie ustawy regulują wypłaty odszkodowań i odpłatne zbycie, jednak zarówno odszkodowania i odpłatne zbycie mają w tych ustawach inny charakter i inną procedurę dochodzenia.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odwołuje się do instytucji regulowanych przez ustawę o gospodarce nieruchomościami z uwagi na towarzyszący im charakter przymusu ze strony organów administracji dotyczący pozbawienia prawa własności dotychczasowego właściciela.

Stosownie do treści art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. z 2010 r. Dz. U. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), celem publicznym w rozumieniu ustawy jest m.in. wydzielanie gruntów pod drogi publiczne i drogi wodne, budowa, utrzymywanie oraz wykonywanie robót budowlanych tych dróg, obiektów i urządzeń transportu publicznego, a także łączności publicznej i sygnalizacji.

Zgodnie z art. 112 ust. 2 ww. ustawy, wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości. Wywłaszczenie nieruchomości może być dokonane, jeżeli cele publiczne nie mogą być zrealizowane w inny sposób niż przez pozbawienie albo ograniczenie praw do nieruchomości, a prawa te nie mogą być nabyte w drodze umowy (art. 112 ust. 3 ww. umowy).

Natomiast w myśl art. 114 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3, należy poprzedzić rokowaniami o nabycie w drodze umowy praw określonych w art. 112 ust. 3, przeprowadzonymi między starostą, wykonującym zadanie z zakresu administracji rządowej, a właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości, a także osobą, której przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe. W trakcie prowadzenia rokowań może być zaoferowana nieruchomość zamienna.

Z powyższego wynika zatem, że na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami również jest możliwe odpłatne zbycie nieruchomości w drodze umowy cywilnoprawnej, jednakże aktywność w tej kwestii leży po stronie organu, gdyż to on jest zobligowany do przeprowadzenia rokowań zanim dokona przymusowego wywłaszczenia. Rokowania celem zawarcia umowy odpłatnego zbycia są prowadzone przed podjęciem decyzji o wywłaszczeniu a taka decyzja należy do organu. W razie wywłaszczenia organ wypłaca natomiast odszkodowanie za przymusowe pozbawienie prawa własności do nieruchomości.

Tymczasem w trybie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym to właściciel ma prawo skierować żądanie do gminy jeśli w związku z uchwaleniem bądź zmianą planu miejscowego korzystanie z nieruchomości stało się niemożliwe lub istotnie ograniczone. Żądanie dotyczyć może wypłaty odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę lub wykupienie nieruchomości lub jej części (zaoferowania nieruchomości zamiennej).

Na podstawie tej ustawy nie dochodzi zatem do odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie, lecz do wykupienia nieruchomości na żądanie właściciela z powodu niemożności lub ograniczenia w korzystaniu z nieruchomości w dotychczasowy sposób. Jest to zatem całkowicie odmienny cel od tego jaki realizuje ustawa o gospodarce nieruchomościami i dla jakiego zostało przewidziane zwolnienie wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku zatem ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym odpłatne zbycie nie jest spowodowane przymusowym działaniem organu w celu pozbawienia właściciela jego własności, lecz jest wynikiem żądania samego właściciela z powodu ograniczeń jakich doznał w korzystaniu z nieruchomości.

Podsumowując, uzyskany przez Wnioskodawcę przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu zgodnie z zasadami określonymi w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W odniesieniu do powołanych przez Zainteresowanego pism organów podatkowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.