ILPB2/415-770/12-2/AJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 listopada 2012 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-770/12-2/AJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko reprezentowanej przez radcę prawnego - Panią, przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2012 r. (data wpływu 13 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi meldunkowej jest:

* prawidłowe - w zakresie pytań nr 1 i 3,

* nieprawidłowe - w zakresie pytania nr 2.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi meldunkowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

1)

Wnioskodawczyni jest osobą pochodzenia polskiego. Urodziła się w Polsce. Obecnie posiada obywatelstwo niemieckie. Z Polski Zainteresowana wyjechała w dniu 30 kwietnia 1991 r. W Niemczech Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński z obywatelem Niemiec, który zmarł w dniu 12 października 1994 r. Po śmierci męża Wnioskodawczyni wróciła do Polski. W dniu 14 marca 2008 r. Zainteresowana wymeldowała się z dotychczasowego miejsca zamieszkania w Niemczech, a w dniu 3 września 2008 r. nabyła w Polsce własność nieruchomości gruntowej i rozpoczęła budowę domu jednorodzinnego (decyzja z dnia 17 czerwca 2008 r. ministra spraw wewnętrznych i administracji o zezwoleniu Wnioskodawczyni na nabycie prawa własności nieruchomości). Nabycie objęte aktem notarialnym z dnia 3 września 2008 r. było nabyciem drugiego domu w rozumieniu ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców.

Budowa domu została zakończona 28 października 2009 r. Od dnia 8 grudnia 2011 r. Wnioskodawczyni jest zameldowana w swoim domu na pobyt stały. Zainteresowana planuje sprzedać nieruchomość zabudowaną domem po dniu 1 stycznia 2013 r., a pieniądze uzyskane ze sprzedaży przeznaczyć na zakup domu lub mieszkania w Niemczech. Dom lub mieszkanie, które zamierza kupić w Niemczech, nie będzie przeznaczony na cele rekreacyjne, lecz na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

2)

Zainteresowana ma w Polsce miejsce zamieszkania (tutaj znajduje się Jej centrum interesów życiowych i tutaj przebywa dłużej niż 183 dni w roku podatkowym). Wnioskodawczyni w Niemczech nabyła prawo do renty i tam też rozlicza się z uzyskiwanych z tego tytułu dochodów (przychodów). W Polsce Zainteresowana składa w terminie do dnia 30 kwietnia każdego roku kalendarzowego "zerowy" PIT-37 i otrzymuje zaświadczenie/kraje UE/EOG wystawione przez naczelnika urzędu skarbowego poświadczające, że jako osoba podlegająca opodatkowaniu w 2011 r. miała miejsce zamieszkania w naszym kraju i że przychody podlegające opodatkowaniu w naszym kraju wynoszą "0" (zero) - (ostatnie zaświadczenie z dnia 10 lutego 2012 r.).

Zainteresowana planuje sprzedać zabudowaną domem jednorodzinnym nieruchomość gruntową po dniu 1 stycznia 2013 r. W związku z tym, że dnia 8 grudnia 2012 r. minie rok od zameldowania podatnika na pobyt stały w domu po sprzedaży nieruchomości Zainteresowana zamierza skorzystać z ulgi meldunkowej i w terminie do dnia 30 kwietnia 2014 r. złożyć oświadczenie przed właściwym według zamieszkania urzędem skarbowym o skorzystaniu z ulgi. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży Wnioskodawczyni planuje wydać na zakup nieruchomości położnej w Niemczech.

3)

W dniu 3 września 2008 r. Zainteresowana nabyła w Polsce własność nieruchomości gruntowej i rozpoczęła budowę domu jednorodzinnego (decyzją z dnia 17 czerwca 2008 r. o zezwoleniu Wnioskodawczyni na nabycie prawa własności nieruchomości). Nabycie objęte aktem notarialnym z dnia 3 września 2008 r. było nabyciem drugiego domu w rozumieniu ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców. Budowa domu została zakończona 28 października 2009 r. Od dnia 8 grudnia 2011 r. Zainteresowana jest zameldowana w swoim domu na pobyt stały. Wnioskodawczyni planuje sprzedać po 1 stycznia 2013 r. nieruchomość gruntową zabudowaną domem mieszkalnym jednorodzinnym i chce skorzystać z ulgi meldunkowej w związku z upływem 12 miesięcznego okresu zameldowania w budynku na pobyt stały.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy Wnioskodawczyni sprzedając po dniu 1 stycznia 2013 r. nieruchomość będzie mogła skorzystać z "ulgi meldunkowej", gdyż minie rok od zameldowania Jej w przedmiotowej nieruchomości na pobyt stały i w związku z tym nie zapłaci podatku dochodowego od osób fizycznych.

2.

Czy do skorzystania z "ulgi meldunkowej" wystarczy fakt posiadania miejsca zamieszkania przez Wnioskodawczynię na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i złożenie stosownego oświadczenia o skorzystaniu z ulgi meldunkowej w terminie do dnia 30 kwietnia roku następnego po roku podatkowym, w którym nastąpi sprzedaż nieruchomości, czy też warunkiem nieodzownym do skorzystania z ulgi będzie również rozliczanie się z całości osiąganych dochodów (renty) w Polsce i złożenie w tym celu formularza podatkowego PIT-37 do właściwego według miejsca zamieszkania dla Zainteresowanej urzędu skarbowego.

3.

Czy jeśli Wnioskodawczyni skorzysta z "ulgi meldunkowej", to czy obejmie ona przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zarówno budynek mieszkalny, jak i grunt z nim związany.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania nr 1, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia lub wybudowania. A zatem dokonując oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości będącej własnością Zainteresowanej należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., gdyż nabycie gruntu przez Wnioskodawczynię nastąpiło w dniu 3 września 2008 r. Należy pamiętać, że od dnia 1 stycznia 2009 r. uległy zmianie zasady opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i przestała obowiązywać "ulga meldunkowa".

W myśl przepisu art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d ustawy, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Jednakże zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego (...) jeżeli podatnik był zameldowany w budynku (...) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Okres 12 miesięcy mija w stosunku do Zainteresowanej w dniu 8 grudnia 2012 r. Tak więc dokonanie planowanej sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym po dniu 1 stycznia 2013 r. będzie objęte ulga meldunkową.

W odniesieniu do pytania nr 2 Zainteresowana uważa, że ma w Polsce miejsce zamieszkania, tutaj znajduje się Jej centrum interesów życiowych.

Zgodnie z przepisem art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeśli maja miejsce zamieszkania w Polsce podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce uważa się osobę fizyczną, która posiada na terytorium polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zainteresowana ma bez wątpienia miejsce zamieszkania w Polsce. Tak więc od całości swoich dochodów (przychodów) podlega tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (ma status rezydenta podatkowego w Polsce). Zainteresowana nie rozlicza się jednakże z uzyskiwanych dochodów (przychodów) w postaci renty w Polsce, lecz w Niemczech. Zgodnie z przepisem art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 28 ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Zgodnie z przepisem art. 4 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce oznacza osobę, która zgodnie z prawem polskim podlega tu opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania. Zgodnie z przepisem art. 22 umowy, dochody osoby mającej miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie, bez względu na to gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie.

Zgodnie z art. 24 (2) umowy w przypadku osoby, mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej podwójnego opodatkowania unika się w ten sposób, że jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni taki dochód opodatkowania.

Z uwagi na kompleksowe brzmienie powyższych przepisów Wnioskodawczyni powinna rozliczać się z całości swoich dochodów w Polsce, a nie w Niemczech i składać w tym celu w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym stosowny formularz podatkowy PIT -37 (zeznanie roczne).

Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie z podatku ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zainteresowana przez fakt zameldowania się w domu mieszkalnym straciła status nierezydenta i w dacie zameldowania się na pobyt stały stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach właściwych dla obywateli polskich. Miejsce, gdzie dana osoba ma rezydencję podatkową przesądza, na jakich warunkach i przede wszystkim gdzie powinna płacić podatek od osiąganych przez siebie dochodów (pojęcie rezydencji podatkowej pojawia się w przepisach ustawy o PIT jedynie w kontekście certyfikatu rezydencji podatkowej. Jest to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika).

Skoro Zainteresowana posiada w Polsce miejsce zamieszkania, to z uwzględnieniem przepisów ustawy o podatku dochodowym od fizycznych, jak i umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania winna w Polsce rozliczać się z całości uzyskiwanych w Niemczech dochodów (przychodów) z tytułu renty, gdyż w przeciwnym razie nie będzie mogła skorzystać z ulgi meldunkowej.

Natomiast w odniesieniu do pytania nr 3 Wnioskodawczyni uważa, że prawo do objęcia zwolnieniem z tytułu ulgi meldunkowej gruntu wraz z posadowionym na nim budynkiem potwierdził NSA w wyroku z końca lipca 2011 r. (sygn. akt II FSK 416/10). Wykładnia przepisów ustawy o podatku dochodowym potwierdza dotychczasową praktykę sądów administracyjnych, które w większości spraw orzekają na korzyść podatnika (m.in. w sprawach o sygn. akt III SA/Wa 2040/09, III SA/Wa 727/10, I SA/Gl 98/11, I SA/Bk 222/11).

W sprawach tych wskazano, że zwolnieniu z art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega cały przychód uzyskany ze sprzedaży budynku mieszkalnego wraz z gruntem. Ponieważ w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest legalnej definicji nieruchomości, zastosowanie winny znaleźć w tym zakresie przepisy kodeksu cywilnego, w tym art. 46 § 1 i art. 48 kodeksu cywilnego, w związku z powyższym budynek, o ile ustawa nie stanowi inaczej, stanowi część składową gruntu i jako taki nie może stanowić odrębnego od niej przedmiotu obrotu, o ile nie jest odrębną nieruchomością. Zamiarem ustawodawcy nie było, aby pojęcie budynku mieszkalnego rozumieć w oderwaniu od gruntuz którym budynek jest trwale związany, a wynikało wyłącznie ze względów związanych z konstrukcją ulgi meldunkowej, tj. uzależnienia prawa do ulgi od zameldowania trwającego określony czas. Jak wynika bowiem z przepisów administracyjnych meldunku można dokonać jedynie w budynku a nie na gruncie. Dlatego też ustawodawca wskazując na zameldowanie, jak na warunek skorzystania ze zwolnienia nie mógł posłużyć się innym pojęciem niż budynek mieszkalny. Dlatego też zwolnieniu od podatku dochodowego z tytułu "ulgi meldunkowej" podlega cały przychód ze sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej domem mieszkalnym bez wyłączenia gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie pytań nr 1 i 3,

* nieprawidłowe - w zakresie pytania nr 2.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, dla określenia właściwej podstawy prawnej normującej zasady opodatkowania przychodu uzyskanego z jej zbycia, istotne jest ustalenie daty nabycia nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą, w myśl której, własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Dlatego sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego.

Stwierdzić zatem należy, że pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie liczony od daty nabycia prawa własności gruntu, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek.

Z przedstawionego we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 3 września 2008 r. Wnioskodawczyni zakupiła działkę, na której wybudowała dom. Budowa domu została zakończona w dniu 28 października 2009 r.

A zatem dokonując oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia przedmiotowego domu należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.

Do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) - stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi - 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

Artykuł 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Stosownie do art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Na podstawie art. 22 ust. 6e wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie (art. 30e ust. 4 ustawy).

Zgodnie jednak z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 cyt. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

a.

budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,

b.

lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,

c.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,

d.

prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a - d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Zwolnienie to stosownie do art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Jednakże, zgodnie z art. 8 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy do których mają zastosowanie przepisy dotyczące tzw. ulgi meldunkowej, oświadczenie o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy.

Oznacza to, że niezłożenie oświadczenia lub złożenie go po terminie spowoduje brak prawa do zwolnienia.

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

* zameldowania na pobyt stały w zbywanym budynku lub lokalu przez okres nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,

* złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia w określonym terminie od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego.

Należy podkreślić, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób jasny określają, że aby podatnik mógł nabyć prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 w zw. z art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych musi spełnić łącznie oba warunki tj. okres zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia i terminowe złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.

A zatem aby Wnioskodawczyni mogła skorzystać z ulgi meldunkowej musi spełnić wskazane wyżej warunki.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zarówno dochodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię z odpłatnego zbycia gruntu, jak i posadowionego na nim budynku mieszkalnego stwierdzić należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie definiują pojęcia "nieruchomość", w związku z tym zasadne jest uwzględnienie w tym zakresie treści ww. przepisu art. 46 ustawy - Kodeks cywilny.

Ponadto, w myśl art. 47 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Natomiast przepis art. 48 Kodeksu cywilnego stanowi, że z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane.

Wyżej wymienione przepisy wyrażają generalną zasadę, że budynek mieszkalny jako część składowa nieruchomości z wyjątkami przewidzianymi w ustawie - nie może być odrębnym przedmiotem własności i dzieli los prawny rzeczy głównej, tj. gruntu. Dlatego też, odpłatne zbycie nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku mieszkalnego, trwale z nim związanego.

Należy więc wskazać, że tzw. ulga meldunkowa, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy gruntu oraz posadowionego na nim budynku mieszkalnego, trwale z tym gruntem związanego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skorzystać może zarówno przychód jaki Wnioskodawczyni uzyska z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, w którym będzie zameldowana na pobyt stały przez okres dłuższy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, jak również ze zbycia gruntu, na którym budynek ten jest posadowiony.

W sytuacji więc, gdy w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym dojdzie do odpłatnego zbycia Wnioskodawczyni złoży oświadczenie o prawie do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wówczas cały osiągnięty przez Nią przychód korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie ww. przepisu.

Natomiast nie jest warunkiem koniecznym do skorzystania z przedmiotowej ulgi rozliczenie w zeznaniu podatkowym dochodów opodatkowanych w Niemczech.

Ponadto, wskazać należy, że z uwagi na fakt, że zadane we wniosku pytania dotyczą wyłącznie możliwości skorzystania przez Wnioskodawczynię z ulgi meldunkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w przedmiotowej interpretacji odniósł się tylko do tej kwestii. W konsekwencji, tut. Organ nie badał prawidłowości rozliczania przez Zainteresowaną dochodu z tytułu renty otrzymywanej z Niemiec, albowiem nie było to przedmiotem zapytania.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu przyjął za Wnioskodawczynią z opisu zdarzenia przyszłego, iż dochody uzyskiwane z Niemiec są opodatkowane i rozliczane w Niemczech.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię wyroków Sądów NSA i WSA tut. Organ informuje, że rozstrzygnięcia w nich zawarte zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl