ILPB2/415-742/11-2/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2011 r. (data wpływu 6 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 6 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych dla Wnioskodawcy (Organizatora) z tytułu realizowanego programu lojalnościowego oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka (dalej również: Wnioskodawca) prowadząca sprzedaż hurtową artykułów biurowych (dalej również: Organizator) w celu przywiązania klienta do firmy oraz przyciągnięcia nowych klientów wprowadziła akcję promocyjną pod nazwą Program lojalnościowy. Akcja ta ma na celu zwiększenie obrotów lub przynajmniej utrzymanie sprzedaży na dotychczasowym poziomie. Program jest skierowany do firm lub osób prowadzących działalność gospodarczą będących klientem Organizatora (dalej także: Uczestników) i dokonujących u Niego zakupu produktów z oferty handlowej.

W Programie nie mogą uczestniczyć Pracownicy Organizatora.

Przystąpienie do Programu lojalnościowego następuje po wypełnieniu formularza zgłoszeniowego. Zgodnie z regulaminem Programu, za zakupy w określonym terminie określonych towarów z oferty Organizatora przyznawane są Uczestnikowi punkty. Po zgromadzeniu odpowiedniej ilości punktów, Uczestnik może zakupić określoną rzecz lub usługę (dalej: nagrodę) z dużym rabatem - za symboliczną złotówkę. Warunkiem korzystania z uprawnień wynikających z faktu uczestnictwa w Programie jest brak zaległych płatności na rzecz Organizatora. Regulamin promocji obejmuje swoim zakresem zarówno rzeczy małej wartości (tzw. gadżety okazjonalne), jak i znacznej (m.in. usługi turystyczne, nagrody rzeczowe). W przypadku zamówienia jako nagrody usługi turystycznej, Uczestnik wskazuje osoby fizyczne, które wezmą w niej udział.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie drugie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, w kwestii odnoszącej się do obowiązków płatnika. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wniosek został załatwiony odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawcy - w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Analogiczną regulację zawiera art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Analogiczną regulację zawiera art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niewątpliwe upusty cenowe przyznawane w ramach prowadzonych akcji promocyjnych należy uznać za w pełni uzasadnione działanie podatnika, a nie za częściowo nieodpłatne świadczenie. W konsekwencji, prowadzona przez Spółkę sprzedaż określonych towarów lub usług za 1 zł kontrahentom, którzy osiągnęli określony poziom zakupów produktów Spółki (zgromadzili odpowiednią liczbę punktów za zakupy towarów) posiada uzasadnienie ekonomiczne, które świadczy o zachowaniu rynkowego charakteru warunków transakcji (w tym ceny). Krąg uprawnionych do zakupów z rabatem jest nieograniczony (każdy obecny lub przyszły klient może wziąć udział w programie lojalnościowym), a warunki udzielania rabatów są jednakowe dla wszystkich uczestników programu.

Rabat, zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia oznacza "zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie, upust" (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996). W praktyce udzielenie rabatu polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. Ceną - zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.), jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Skoro cena towarów ulega zmniejszeniu, nabywca za tę samą kwotę nabywa większą ilość towaru. W rezultacie zapłacona kwota, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu wszystkich towarów, w tym także tych wydanych z rabatem, a udzielony rabat nie stanowi dla kupującego przychodu.

Uwzględniając powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku nabycia przez uczestników promocji towarów lub usług za symboliczną złotówkę, nie będę oni zobowiązani do rozpoznania przychodu z tyt. otrzymania częściowo nieodpłatnych świadczeń, w związku z czym po stronie Spółki nie powstaną jakiekolwiek obowiązki płatnika związane z dokonaniem sprzedaży z dużym rabatem na rzecz uczestników promocji. Prawidłowość przedstawionego stanowiska została potwierdzona przez organy podatkowe m.in. w interpretacji indywidualnej nr ILPB3/423-81/09-4/MC Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 kwietnia 2009 r., a także w interpretacji indywidualnej nr ILPB4/423-10/10-4/MC Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 września 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) ustawodawca dokonał kategoryzacji źródeł przychodów.

Stosownie do postanowień ww. podstawy prawnej odrębnymi źródłami przychodów są m.in. wymienione w pkt 3 i 9 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza, oraz

* inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Artykuł 14 ust. 1 ww. ustawy podatkowej, stanowi, iż za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka wprowadziła Program lojalnościowy, który skierowany jest do firm i osób prowadzących działalność gospodarczą, będących klientami Spółki. Zgodnie z regulaminem Programu, za zakupy w określonym terminie określonych towarów z oferty Wnioskodawcy przyznawane są punkty. Po zgromadzeniu odpowiedniej ilości punktów Uczestnicy programu mogą zakupić określony towar, bądź usługę, z dużym rabatem, tj. za symboliczną złotówkę.

W związku z tym, że Uczestnikami Programu lojalnościowego są firmy i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, których ewentualny przychód byłby rozliczany w ramach działalności gospodarczej, stwierdzić należy, iż na Spółce, tj. Organizatorze Programu nie ciążą obowiązki określone w cytowanym wyżej art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedstawionej bowiem we wniosku sytuacji Wnioskodawca nie pełni roli płatnika.

Reasumując, stwierdzić należy, iż po stronie Spółki nie powstaną jakiekolwiek obowiązki płatnika związane z dokonaniem sprzedaży z dużym rabatem na rzecz Uczestników Programu lojalnościowego, tj. firm i osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą.

Końcowo, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że złożony przez Spółkę wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy określenia obowiązków płatnika z tytułu sprzedaży towarów, bądź usług, z dużym rabatem, zaznacza się, iż Organ interpretacyjny odniósł się wyłącznie do powyższej kwestii. W niniejszej interpretacji nie ustosunkowano się natomiast do skutków podatkowych zaistniałych po stronie Uczestników Programu lojalnościowego, tj. firm i osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą.

Uczestnicy Programu, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinni wystąpić z odrębnymi wnioskami o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, należy stwierdzić, iż wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.