ILPB2/415-732/08-4/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2008 r. (data wpływu 20 listopada 2008 r.), uzupełnionym dnia 12 lutego 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 20 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów ze sprzedaży nieruchomości oraz podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania zniesienia współwłasności w drodze darowizny.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 3 lutego 2009 r. nr ILPB2/415-732/08-2/WM, ILPB2/436-124/08-2/WM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia - w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania - braków formalnych wniosku.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 3 lutego 2008 r. (skutecznie doręczono 5 lutego 2009 r.), zaś w dniu 12 lutego 2009 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z mężem dnia 20 maja 1977 r. nabyła ziemię rolną na podstawie umowy darowizny. Po rozwodzie, Jej były mąż umową darowizny przekazał swoje 2/4 udziałów po 1/4 dwóm córkom Zainteresowanej (umowa darowizny sporządzona była dnia 19 września 2007 r.). Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania z roku 2001, działka została podzielona na sześć działek budowlanych i działki pod drogi dojazdowe, które na mocy decyzji o podziale ostatecznym mają przejść na własność gminy. Wielkość działek budowlanych jest następująca: działka nr 1 - 779 m ^2, nr 2 - 633 m ^2, nr 3 - 893 m ^2, nr 4 - 1047 m ^2, nr 5 - 873 m ^2, nr 6- 931 m ².

Na początku 2009 r. planowane jest notarialne sporządzenie umowy zniesienia współwłasności działek budowlanych w ten sposób, że działki nr: 1,4,5 - będą należały do Wnioskodawczyni, działka nr 6 - do córki E., działka nr 2 - do córki J., zaś działka nr 3 będzie należała do obu córek. Działki nr 1 i 4 zawierają się w procentowym udziale przypadającym Zainteresowanej w wysokości 2/4. Żeby działka nr 5 miała jednego właściciela, córki Wnioskodawczyni zrzekną się niewielkiej części swoich udziałów (bez spłat i dopłat) na Jej rzecz. Zainteresowana dodaje, że pozostałe działki wyznaczone pod drogi dojazdowe, które z mocy prawa przejdą na własność gminy, pozostaną we współwłasności z udziałami bez zmian, tj. 2/4 - Wnioskodawczyni, 1/4 - córka E., 1/4 - córka J.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania 1-3.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z obowiązującym prawem, nie powinna płacić podatku od swoich 2/4 udziałów nabytych drogą darowizny w 1977 r., ponieważ udziały te nabyła przed 1 stycznia 2007 r. Ponieważ na wskutek planowanej umowy zniesienia współwłasności, córki zrzekną się części swoich udziałów (bez spłat i dopłat) na rzecz Zainteresowanej, to w przypadku sprzedaży którejkolwiek z działek powinna zapłacić 19% podatku, ale tylko od wartości udziałów, o które powiększy się Jej udział z powodu sporządzenia umowy zniesienia współwłasności, dlatego że wielkość udziałów Wnioskodawczyni wzrośnie po 1 stycznia 2007 r. Innymi słowy, Zainteresowana wyraża pogląd, iż jeżeli na wskutek umowy zniesienia współwłasności, Jej udziały wzrosną z 2/4 do np. 3/4 to w przypadku sprzedaży którejkolwiek z działek powinna zapłacić 19% podatku tylko od 1/3 udziałów nabytych drogą planowanej umowy zniesienia współwłasności.

Ponadto, Wnioskodawczyni uważa, że w przypadku 2/4 udziałów nabytych drogą darowizny w 1997 r. obowiązują Ją przepisy podatkowe obowiązujące do 31 grudnia 2006 r. i od wartości tych udziałów nie powinna płacić podatku w przypadku ich sprzedaży. Natomiast w przypadku wzrostu udziałów na skutek umowy zniesienia współwłasności, Zainteresowana uważa, że w odniesieniu tylko do tych udziałów, obowiązują Ją przepisy podatkowe obowiązujące po 1 stycznia 2007 r. i w przypadku sprzedaży udziałów nabytych po tej dacie powinna zapłacić podatek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

Z dniem 1 stycznia 2009 r. uległy zmianie zasady opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1 - w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r..

Zatem nowe zasady opodatkowania mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości nabytych od dnia 1 stycznia 2009 r.

Natomiast na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588), do przychodu (dochodu) uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone ww. ustawie - w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r..

Dokonując analizy powołanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, iż dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy istotna będzie kwestia ustalenia dat nabycia poszczególnych udziałów w przedmiotowej nieruchomości.

Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła dnia 20 maja 1977 r. ziemię rolną na podstawie darowizny. Po rozwodzie, były mąż Zainteresowanej przekazał w formie darowizny swoje 2/4 udziałów po 1/4 dwóm córkom. Na początku 2009 r., planowane jest zniesienie współwłasności, w wyniku którego Wnioskodawczyni otrzyma w drodze darowizny od swych córek niewielką część ich udziałów. Zainteresowana nabędzie od córek udziały w nieruchomości, które przekraczają Jej udział, jaki posiadała w nieruchomości w ramach współwłasności.

Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego uregulowaną w art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem współwłasność polega na tym, że iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo własnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego - art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż data zniesienia współwłasności stanowi datę nabycia nieruchomości, w części która przekracza udział, jaki przypadał Wnioskodawczyni w rzeczy wspólnej.

Zatem, stosownie do brzmienia przepisu z art. 10 ust. 1 pkt 8, zbycie przez Zainteresowaną nieruchomości - w części nabytej w 1977 r. w drodze darowizny - nie będzie stanowiło źródła przychodu, ponieważ sprzedaż nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Natomiast kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotowej w części przekraczającej przysługujący Wnioskodawczyni udział we współwłasności będzie stanowiła przychód podlegający opodatkowaniu zgodnie z art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Reasumując stwierdzić należy, że do odpłatnego zbycia przez Wnioskodawczynię nieruchomości w części nabytej w 1977 r. zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. Sprzedaż nieruchomości (w tej części) nie będzie stanowiła źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, a tym samym Zainteresowana nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego.

Natomiast w odniesieniu do zbycia nieruchomości - w części przekraczającej udział, jaki przysługuje Wnioskodawczyni we współwłasności zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości (w tej części) będzie stanowiła przychód podlegający opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wydając interpretację w trybie ww. przepisu organ nie oblicza wysokości udziałów nabytych w drodze zniesienia współwłasności, w związku z tym Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu nie ustosunkował się do przedstawionych przez Wnioskodawczynię obliczeń (w ujęciu ułamkowym).

Mając powyższe, na uwadze podkreślić należy również, iż organ podatkowy wydając interpretację indywidualną nie jest uprawniony do oceniania prawidłowości ww. obliczeń.

Końcowo tut. organ informuje, że w kwestii pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania zniesienia współwłasności w drodze darowizny, w dniu 20 lutego 2009 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr ILPB2/436-124/08-4/WM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.