ILPB2/415-726/14-2/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2014 r. (data wpływu 30 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 30 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące: stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest spółką wchodzącą w skład międzynarodowej grupy. Grupa przygotowała globalny program motywacyjny dla pracowników zatrudnionych w spółkach na całym świecie - X. Program na tych samych zasadach oferowany jest pracownikom I. na całym świecie.

Zgodnie z zasadami X, menedżer ma możliwość przyznania pracownikowi punktów (będących wyrazem uznania za postawy/działania pracowników zgodne z zasadami i wartościami I.), które następnie pracownik może wymienić na nagrody rzeczowe, wycieczki lub wstępy na wydarzenia rozrywkowe. Punkty nie mogą być wymienione na gotówkę. Pracownik może nie wyrazić zgody na przyjęcie punktów. Pracownik informowany jest o otrzymaniu punktów i do 21 dnia kolejnego miesiąca kalendarzowego może nie wyrazić zgody na ich przyjęcie.

Pracownik, który otrzymał punkty może wymienić je na nagrody spośród dostępnej oferty poprzez specjalny portal internetowy (funkcjonujący w formie zbliżonej do sklepu internetowego, gdzie "środkiem płatniczym" są punkty; w przypadku polskich spółek z grupy jeden punkt ma wartość 0,25 USD). Oferta nagród przygotowywana jest przez I. na poziomie globalnym. Nagrodami mogą być przedmioty codziennego użytku jak również usługi (np. turystyczne lub gastronomiczne).

Pracownik nie musi od razu wykorzystywać posiadanych punktów; może wykorzystać je w dowolnym momencie. Ponieważ punkty przyznane pracownikowi nigdy nie tracą ważności, pracownik może je zbierać i wykorzystać w przyszłości, nawet po odejściu z firmy. Co więcej, w przypadku śmierci, członek rodziny pracownika (lub byłego pracownika) może wykorzystać punkty. System nie umożliwia pracownikowi ani osobie posiadającej punkty na zakup dodatkowych punktów, transfer punktów do innej osoby ani wymiany na gotówkę/nagrodę pieniężną.

X jest programem zarządzanym globalnie. Każda spółka z grupy jest obciążana kosztami funkcjonowania tego programu, w tym kosztami punktów przyznanych pracownikowi danej spółki.

Spółka powiększa przychód pracownika o wartość nagrody w postaci punktów w momencie, gdy są one definitywnie zaakceptowane przez pracownika, tzn. 22 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik otrzymał punkty, o ile pracownik nie odmówi zgody na ich przyjęcie. Wysokość przychodu ustalana jest jako iloczyn ilości punktów oraz ich wartości w dolarach, a następnie przeliczana na złote według średniego kursu ogłaszanego przez NBP w dniu poprzedzającym definitywne przyjęcie punktów przez pracownika (tzn. 21 dzień miesiąca następującego po miesiącu przyznania punktów).

Spółka zakłada, że program X będzie funkcjonował również w kolejnych latach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka postępuje prawidłowo zwiększając przychód pracownika o wartość przyznanych mu punktów w programie motywacyjnym (X) w miesiącu definitywnego nabycia punktów (tzn. po upływie czasu do odrzucenia przyznanych) i odpowiednio odprowadzając zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od tak uzyskanego dochodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazany powyżej sposób postępowania jest prawidłowy.

Zgodnie z art. 31 ustawy o PIT pracodawca, jako płatnik, jest obowiązany obliczać i pobierać wciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, itd.

Artykuł 12 ust. 1 ustawy o PIT stanowi natomiast, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy (...) uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższych przepisów wynika, że kalkulując zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych pracodawca zobowiązany jest uwzględnić wszystkie świadczenia, które pracownik otrzymuje z tytułu łączącej go z pracodawcą umowy o pracę (stosunku pracy).

Punkty o określonej wartości pieniężnej otrzymywane przez pracownika w ramach programu X stają się, zdaniem Spółki, składnikiem wynagrodzenia pracownika w momencie ich definitywnego zaakceptowania (braku odmowy przyjęcia). Świadczy o tym to, że pracownik może zamienić punkty na wybrane z oferty produkty w dowolnym momencie, także po ustaniu stosunku pracy (po śmierci pracownika prawo takie nabywają jego spadkobiercy). Świadczenie to jest zatem definitywne i posiada określoną wartość materialną dla pracownika.

Konsekwentnie, aby prawidłowo obliczyć zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych Spółka powinna uwzględnić ten składnik (tekst jedn.: punkty) w przychodach pracownika ze stosunku służbowego podlegających opodatkowaniu. Zdaniem Spółki, przedstawione powyżej postępowanie jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych: stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.