ILPB2/415-721/14-2/ES

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 września 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-721/14-2/ES

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2014 r. (data wpływu 27 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca na podstawie przepisów regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych może przyznawać, w zależności od sytuacji materialnej rodziny, uprawnionym do korzystania z funduszu świadczeń socjalnych, dofinansowania do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18.

Wypoczynek ten jest w formie kolonii, obozów, wczasów. Organizatorem wypoczynku jest biuro turystyczne lub inny podmiot uprawniony do prowadzenia działalności w tym zakresie.

Przyznane kwoty dofinansowania mogą być przekazywane na konto pracownika, któremu zostało przyznane dofinansowanie (jako refundacja - zwrot poniesionych wydatków) po przedłożeniu faktury lub zaświadczenia od organizatora wypoczynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie pracownikowi kwoty dofinansowania do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18, zorganizowanego przez biuro turystyczne lub inny podmiot uprawniony do prowadzenia działalności w tym zakresie, bezpośrednio na konto pracownika, jako refundacja - zwrot poniesionych wydatków z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, będzie podlegało zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym, czy Wnioskodawca jako płatnik będzie zobowiązany do obliczenia, poboru i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przyznana pracownikowi kwota dofinansowana do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18 zorganizowanego przez biuro turystyczne lub inny podmiot uprawniony do prowadzenia działalności w tym zakresie przekazana na konto pracownika, jako refundacja - zwrot poniesionych wydatków z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, będzie podlegała zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z ww. przepisem ustawy, dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

* dofinansowanie dotyczy dzieci i młodzieży do lat 18,

* dofinansowanie jest z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych,

* wypoczynek jest zorganizowany,

* organizatorem jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie.

W opinii Wnioskodawcy, dofinansowanie pracowników ze środków ZFŚS, jako refundacji - zwrotu poniesionych kosztów zorganizowanego wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18, zorganizowanego przez podmiot uprawniony do prowadzenia działalności w tym zakresie, będzie zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym Wnioskodawca jako płatnik nie będzie zobowiązany do obliczenia, poboru i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W przypadku, gdy z przedłożonej faktury lub zaświadczenia od organizatora wypoczynku będzie wynikało kto był organizatorem wypoczynku, kto korzystał z wypoczynku, w jakiej formie wypoczynek następował i w jakim okresie, wysokość należności za wypoczynek oraz kto ją poniósł, to wówczas dofinansowanie wypłacone na konto bankowe pracownika będzie zwolnione z podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowego od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy, wolne od podatku dochodowego są dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

a.

z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra niezależnie od ich wysokości,

b.

z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

* wypoczynek jest zorganizowany,

* organizatorem wypoczynku jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,

* forma wypoczynku nie odbiega swoim charakterem od wymienionych form wypoczynku, takich jak wczasy, kolonie, obozy lub zimowiska, przy czym może to być również wypoczynek połączony z nauką, pobyt na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych,

* dopłata dotyczy dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18 roku życia.

Obowiązek zorganizowana wypoczynku przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie oznacza, że zasadnicze znaczenie ma formalno-prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę funkcjonowania danego podmiotu. Istotne jest przy tym, czy podmiot świadczący tego typu usługi wypoczynkowe czyni to zgodnie ze specjalnymi regulacjami dotyczącymi organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży.

W świetle powyższego należy zauważyć, że stosownie do § 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 z późn. zm.), organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.

Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można zarówno te podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej np: biura turystyczne, biura podróży jak również i te, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością, m.in. szkoły i placówki, kościoły, stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego.

Jednocześnie należy podkreślić, że wymienione przez ustawodawcę w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy formy wypoczynku w postaci wczasów, kolonii, obozów czy zimowisk mają na celu uwypuklenie warunku uczestniczenia w formach wypoczynku zorganizowanego przez uprawnione podmioty na zasadach określonych w rozporządzeniu w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania. Intencją ustawodawcy jest bowiem wyłączenie z zakresu przedmiotowego zwolnienia dopłat do niezorganizowanych form wypoczynku, takich na przykład jak wczasy potocznie nazywane "pod gruszą".

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że przekazanie pracownikowi kwoty dofinansowania do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18 zorganizowanego przez biuro turystyczne lub inny podmiot uprawniony do prowadzenia działalności w tym zakresie, bezpośrednio na konto pracownika, jako refundacja - zwrot poniesionych wydatków z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, będzie podlegało zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do obliczenia, poboru i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl