ILPB2/415-717/08-3/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2008 r. (data wpływu - 12 listopada 2008 r.), uzupełnionym dnia 19 stycznia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek od wierzytelności wyegzekwowanych przez komornika - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek od wierzytelności wyegzekwowanych przez komornika oraz konieczności zwrotu wykorzystanej ulgi mieszkaniowej.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 12 stycznia 2009 r. nr ILPB2/415-717/08-2/WM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia - w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania - braków formalnych wniosku.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 12 stycznia 2009 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu16 stycznia 2009 r.), zaś w dniu 19 stycznia 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 3 listopada 1997 r. Wnioskodawca wraz z małżonką - aktem notarialnym - umowa przedwstępna - dokonał zakupu mieszkania od dewelopera za kwotę 84.800,00 zł o powierzchni 64,00 m ^2, z terminem realizacji określonym na IV kwartał 1998 r. Ww. kwota została wpłacona w dwóch ratach: 40.000,00 zł - dnia 3 września 1997 r. oraz 44.800,00 zł - dnia 9 października 1997 r.

Zainteresowany z tytułu zakupu mieszkania skorzystał z ulgi mieszkaniowej, która w tym czasie obowiązywała. Ulga ta została odliczona od podatku dochodowego w zeznaniach rocznych w latach 1997-2001.

Ponieważ deweloper nie wywiązał się z umowy, jak również nie potrafił określić terminu odbioru mieszkania, Zainteresowany wystąpił do sądu rejonowego o nadanie klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu z dnia 3 listopada 1997 r. Sąd rejonowy postanowieniem z dnia 22 stycznia 1999 r. zobowiązał dłużników do zapłaty na rzecz Zainteresowanego i Jego małżonki kwoty 84.800,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia jej wpłaty.

Dnia 22 stycznia 1999 r. Wnioskodawca wystąpił do komornika o wyegzekwowanie od dłużnika należnych wierzytelności zgodnie z postanowieniem sądu. Podobne wystąpienie zostało skierowane do komornika przy innym sądzie rejonowym, bowiem w obu tych miejscowościach dłużnicy posiadają nieruchomości.

Dnia 25 września 2008 r. Zainteresowany wraz z małżonką otrzymał pierwszą kwotę od komornika w wysokości 21.098,18 zł, z czego kwotę 13.745,21 zł stanowią odsetki. Wnioskodawca oczekuje pozostałych wierzytelności, jednakże bez określenia przez komorników terminu ich otrzymania.

W ramach posiadanych środków oraz licząc na otrzymanie należnych wierzytelności, dnia 31 lipca 2008 r. Zainteresowany dokonał zakupu u innego dewelopera lokalu mieszkalnego o powierzchni 69,71 m ² za kwotę 264.897,86 zł brutto - aktem notarialnym - umowa przedwstępna - z terminem realizacji 30 marca 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania pierwsze i drugie.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane odsetki powinny być nieopodatkowane, ponieważ wszystkie zostaną przeznaczone na sfinansowanie zakupu mieszkania większego tylko o 6 m ^2, o takim samym standardzie jak mieszkanie zakupione w 1997 r. (stan deweloperski - do własnego wykończenia).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są inne źródła. W myśl art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 do 16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast stosownie do art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Zainteresowany wraz z małżonką otrzymał od komornika tytułem należnych wierzytelności pierwszą kwotę w wysokości 21.098,18 zł - z czego kwotę 13.745,21 zł stanowią odsetki.

Instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Z powyższego przepisu wynika, że odsetki za zwłokę są traktowane niezależnie, mają one charakter uboczny względem roszczenia głównego. Nie można ich utożsamiać ze świadczeniem pieniężnym.

Dochody z innych źródeł podlegają sumowaniu z innymi dochodami zgodnie z art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych zgodnie z art. 27 ww. ustawy według skali podatkowej.

Stosownie do treści art. 45 ust. 1 powołanej ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. W tym samym terminie należy wpłacić należny z tego tytułu podatek (zgodnie z art. 45 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy).

Reasumując, stwierdzić należy, że w następstwie wypłaty przez komornika odsetek od wyegzekwowanych przez niego wierzytelności, dochodzi po stronie Wnioskodawcy do powstania, podlegającego opodatkowaniu, przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zainteresowany jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, sumując dochody uzyskane z tego tytułu z innymi dochodami podlegającymi opodatkowaniu na zasadach ogólnych zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zeznaniu rocznym składanym za 2008 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Wnioskodawcę, tut. organ zauważa, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla małżonki Wnioskodawcy.

Małżonka Zainteresowanego chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Końcowo, tut. organ informuje, że w kwestii pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konieczności zwrotu wykorzystanej ulgi mieszkaniowej w dniu 6 lutego 2009 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr ILPB2/415-717/08-4/WM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.