ILPB2/415-705/13-5/WS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-705/13-5/WS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2013 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 22 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2013 r. (data wpływu 17 lipca 2013 r.) oraz pismem z dnia 17 lipca 2013 r. (data wpływu 18 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży rzeczy ruchomych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży rzeczy ruchomych oraz w zakresie sprzedaży nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 i § 4 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 3 lipca 2013 r. nr ILPB2/436-102/13 -2/WS, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 3 lipca 2013 r., skutecznie doręczono dnia 10 lipca 2013 r., zaś w dniu 17 lipca 2013 r. (data nadania 16 lipca 2013 r.) oraz w dniu 18 lipca 2013 r. (data nadania 17 lipca 2013 r.) do tut. organu wpłynęły odpowiedzi, w których Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Mąż Wnioskodawczyni zmarł 22 grudnia 2011 r. Zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia z dnia 24 stycznia 2012 r. sporządzonym w kancelarii notarialnej, spadek po zmarłym nabyła Wnioskodawczyni - żona spadkodawcy, w 1/2 części i córka spadkodawcy, w 1/2 części. W dniu 26 stycznia 2012 r. w urzędzie skarbowym po zmarłym mężu zgłoszony został następujący majątek:

* na prawach wspólności ustawowej lokal mieszkalny, o powierzchni użytkowej 53,90 m2 wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i w działce gruntu,

* na prawach wspólności ustawowej działka gruntu zabudowana budynkiem garażu stanowiącego odrębną nieruchomość,

* na prawach wspólności ustawowej samochód osobowy, nabyty przez małżonków w dniu 22 stycznia 2009 r.,

* broń myśliwska 4 szt., która nie stanowiła wspólnego majątku.

Pismem naczelnika urzędu z dnia 26 styczna 2012 r. prawo do majątku nabyła żona - Wnioskodawczyni w 1/2 części i córka w 1/2 części. Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 pkt 1, art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn nabycie majątku było zwolnione z podatku.

Jednocześnie aktem notarialnym z dnia 26 stycznia 2012 r. i według umowy nieodpłatnego działu spadku córka przekazała swoją część majątku na Zainteresowaną. W związku z tym całość majątku nabyła Wnioskodawczyni.

W roku 2012 r. Wnioskodawczyni dokonała następujących sprzedaży:

* w dniu 30 stycznia 2012 r. 4 szt. broni na kwotę 2 200 zł,

* w dniu 1 lutego 2012 r. samochód za kwotę 19 500 zł,

* w dniu 5 kwietnia 2012 r. garaż za kwotę 22 000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Od jakiej części sprzedanego spadku, Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek.

2. Czy cały albo część podatku ze sprzedaży garażu Wnioskodawczyni może przeznaczyć na remont mieszkania.

3. Czy istnieje możliwość zmniejszenia wielkości zapłacenia podatku od sprzedanego samochodu (traktując zakup samochodu jako koszt uzyskania przychodu).

Tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 1 i 3. Natomiast w zakresie pytania nr 2 w dniu 26 lipca 2013 r. wydane zostało postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia nr ILPB2/415-705/13-6/WS.

Zdaniem Wnioskodawczyni, od 1/2 kwoty otrzymanej ze sprzedaży należało zapłacić 19% podatek. Ponadto, gdy jako małżeństwo Wnioskodawczyni i jej mąż wspólnie pracowali i za wspólne pieniądze kupili samochód, powinna istnieć możliwość zmniejszenia kwoty od której należy zapłacić podatek, biorąc pod uwagę koszty poniesione na zakup samochodu, tym bardziej, że był to samochód używany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż rzeczy innych niż nieruchomości przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie rzeczy ruchomych nastąpiło po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczy ruchomych w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Przy rozpatrywaniu zatem przedmiotowej sprawy, istotne jest ustalenie momentu nabycia przez Wnioskodawczynię przedmiotowych rzeczy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 22 grudnia 2011 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. Spadek po zmarłym nabyła Wnioskodawczyni - żona spadkodawcy, w 1/2 części i córka spadkodawcy, w 1/2 części. Aktem notarialnym z dnia 26 stycznia 2012 r. i według umowy nieodpłatnego działu spadku córka przekazała swoją część majątku na Zainteresowaną. W skład spadku wchodziły m.in. następujące rzeczy ruchome:

* samochód osobowy, nabyty przez małżonków na prawach wspólności ustawowej w dniu 22 stycznia 2009 r.,

* broń myśliwska 4 szt., która nie stanowiła wspólnego majątku.

W dniu 30 stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni sprzedała 4 szt. broni na kwotę 2 200 zł, natomiast w dniu 1 lutego 2012 r. - samochód za kwotę 19 500 zł.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, iż dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nabyła samochód osobowy w trzech datach:

* w dniu 22 stycznia 2009 r. na prawach małżeńskiej wspólności ustawowej,

* w dniu 22 grudnia 2011 r. w drodze spadku po zmarłym mężu,

* w dniu 26 stycznia 2012 r. w wyniku nieodpłatnego działu spadku.

Natomiast, nabycie broni myśliwskiej nastąpiło w dwóch datach:

* w dniu 22 grudnia 2011 r. w drodze spadku po zmarłym mężu,

* w dniu 26 stycznia 2012 r. w wyniku nieodpłatnego działu spadku.

Zatem sprzedaż samochodu w części nabytej w dniu 22 stycznia 2009 r. nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem upłynął wskazany w tym przepisie półroczny termin. Tym samym zbycie to nie powoduje obowiązku uiszczenia podatku dochodowego.

Natomiast sprzedaż samochodu oraz broni myśliwskiej w częściach nabytych w dniu 22 grudnia 2011 r. w drodze spadku po zmarłym mężu oraz w dniu 26 stycznia 2012 r. w wyniku nieodpłatnego działu spadku, z uwagi na to, że nastąpiło przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jednakże w przypadku samochodu oraz broni myśliwskiej w części nabytej w drodze spadku oraz nieodpłatnego działu spadku Wnioskodawczyni nie poniosła wydatków na ich nabycie - wydatki te poniósł spadkodawca. Innymi słowy nie doszło do uszczuplenia majątku Wnioskodawczyni o kwotę stanowiącą równowartość nabytej w drodze spadku oraz nieodpłatnego działu spadku części samochodu oraz broni myśliwskiej.

Reasumując, sprzedaż samochodu w części nabytej w dniu 22 stycznia 2009 r. nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem upłynął wskazany w tym przepisie półroczny termin. Tym samym zbycie to nie powoduje obowiązku uiszczenia podatku dochodowego.

Natomiast sprzedaż samochodu oraz broni myśliwskiej w częściach nabytych w dniu 22 grudnia 2011 r. w drodze spadku po zmarłym mężu oraz w dniu 26 stycznia 2012 r. w wyniku nieodpłatnego działu spadku, z uwagi na to, że miało miejsce przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W tej sytuacji Wnioskodawczyni nie ma możliwości pomniejszenia uzyskanego przychodu o koszty uzyskania przychodu, bowiem nie poniosła ona wydatków związanych z ich nabyciem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl