ILPB2/415-660/12-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2012 r. (data wpływu 10 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest:

* prawidłowe w części dotyczącej uznania za wydatki na cele mieszkaniowe:

* wydatków na nabycie udziałów w wyodrębnionym lokalu mieszkalnym,

* wydatków na cele wymienione w punktach 1-7 i 9 po uzyskaniu prawa własności lokalu,

* nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

W dniu 10 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wydatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości lokalowej na własne cele mieszkaniowe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 25 lutego 2010 r. Wnioskodawca nabył w drodze darowizny własność nieruchomości lokalowej (lokal mieszkalny), który w dniu 26 marca 2012 r. sprzedał. Środki uzyskane ze sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego Zainteresowany chce w całości przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe i skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.).

W dniu 21 grudnia 2011 r. Wnioskodawca zawarł z deweloperem umowę przyrzeczenia sprzedaży wyodrębnionego lokalu mieszkalnego w wybudowanym w tym celu budynku wraz z miejscem parkingowym, w zwykłej formie pisemnej, zobowiązującą Go do nabycia udziału w wysokości 1/2 w lokalu mieszkalnym do dnia 31 marca 2013 r. (stan wykończenia mieszkania tzw. deweloperski). Wartość nabytego przez Niego udziału w lokalu mieszkalnym wynosi 248 312,50 zł. Odrębnie określono w umowie cenę za udział w lokalu wydzielonym jako lokal garażowy wraz ze schowkiem.

Kwota za udział w lokalu mieszkalnym została przez Wnioskodawcę zapłacona po dniu dokonania sprzedaży lokalu mieszkalnego pochodzącego z darowizny, tj. w następujących ratach:

* 15 kwietnia 2012 r. - kwota 143 268,75 zł oraz

* 15 czerwca 2012 r. - kwota 105 043,75 zł (czyli łącznie 248 312,50 zł).

Pozostałą część kwoty uzyskanej ze sprzedaży lokalu mieszkalnego Zainteresowany zamierza przeznaczyć na podstawowe prace wykończeniowe umożliwiające korzystanie z nabytego przez Niego w 1/2 lokalu mieszkalnego, tj. na:

Zainteresowany nadmienił, iż wszystkie wymienione wyżej zakupy towarów i usług potwierdzone będą rachunkami imiennymi bądź fakturami VAT wystawionymi na Niego. Wydatki wymienione powyżej w pkt 1-12 częściowo poniesione zostaną przez Wnioskodawcę jeszcze przed podpisaniem umowy końcowej z deweloperem, ale już po podpisaniu umowy przyrzeczenia sprzedaży wyodrębnionego lokalu mieszkalnego w wybudowanym w tym celu budynku wraz z miejscem parkingowym oraz protokołu zdawczo-odbiorczego lokalu mieszkalnego (zgodnie z umową przyrzeczenia sprzedaży wyodrębnionego lokalu mieszkalnego w wybudowanym w tym celu budynku wraz z miejscem parkingowym, termin wydania lokalu przypada na okres 30 listopada 2012 r. - 31 grudnia 2012 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 1 - przychody uzyskane ze sprzedaży nabytego przez Niego w drodze darowizny lokalu mieszkalnego przeznaczone na wykończenie tego lokalu mieszkalnego, po spełnieniu pozostałych przesłanek przewidzianych w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f., korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d u.p.d.o.f. za wydatki na własne cele mieszkaniowe uważa się m.in. wydatki na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont (...) własnego lokalu mieszkalnego. Zgodnie natomiast z art. 3 pkt 6 ustawy - Prawo budowlane, przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Z kolei lokal mieszkalny, to, biorąc pod uwagę przepis art. 2 ust. 2 ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Także rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690) w § 3 pkt 9 definiuje mieszkanie, jako zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych, mający odrębne wejście, wydzielony stałymi przegrodami budowlanymi, umożliwiający stały pobyt ludzi i prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego. Mając na względzie powyższe zapisy, jak też biorąc pod uwagę językowe rozumienie pojęć: "mieszkalny" i "mieszkanie" (zob. Słownik języka polskiego PWN, www.sjp.pwn.pl), za lokal mieszkalny należy uznać lokal przeznaczony i nadający się do zamieszkania, służący do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych. Budowa lokalu mieszkalnego oznacza zatem wykonanie tego lokalu w stanie umożliwiającym w nim stały pobyt ludzi, czyli jego zamieszkanie. Nie nadaje się natomiast do zamieszkania lokal w stanie developerskim, który dopiero po przeprowadzeniu prac wykończeniowych może być wykorzystywany do normalnej eksploatacji i użytkowania, jako lokal mieszkalny. W konsekwencji należy przyjąć, że wydatki wymienione powyżej w pkt 1-12, poniesione na wykończenie lokalu mieszkalnego w stanie deweloperskim mieszczą się w pojęciu wydatków poniesionych na budowę lokalu mieszkalnego w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d u.p.d.o.f.

Takie stanowisko wyrażone zostało m.in. przez WSA w Białymstoku w prawomocnym wyroku z dnia 18 lutego 2010 r. (sygn. I SA/Bk 542/09).

Natomiast w odniesieniu do pytania nr 2 Zainteresowany uważa, że w przedstawionej sytuacji oba warunki niezbędne dla skorzystania ze zwolnienia zostaną spełnione, nawet jeśli wydatki na wykończenie mieszkania zostaną przez Niego poniesione jeszcze przed podpisaniem umowy przenoszącej własność, pod warunkiem jednak, że umowa ta zostanie podpisana w okresie dwóch lat od końca roku kalendarzowego, w którym dokonał zbycia nieruchomości pochodzącej z darowizny (tekst jedn.: do 31 grudnia 2014 r.).

W art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 u.p.d.o.f. ustawodawca przewidział dwa warunki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Są to:

Wnioskodawca nadmienił, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymaga, by wydatki te były poniesione po podpisaniu ze sprzedawcą umowy końcowej (przenoszącej własność). Z punktu widzenia warunków zwolnienia istotny jest bowiem cel tych wydatków ("własne cele mieszkaniowe"), a nie moment ich dokonania, tj. po podpisaniu umowy przenoszącej własność. Wydatki poniesione przed zawarciem takiej umowy, jeśli przed upływem dwóch lat od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano zbycia nieruchomości, umowa przenosząca własność zostanie zawarta, również należy zaliczyć do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe. Jak podkreślił WSA w Gdańsku w wyroku z dnia 24 maja 2011 r. (sygn. I SA/Gd 223/11): "Przepis art. 21 ust. 25 lit. d) stanowi o tym, że za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. uważa się budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. Nie przesądza więc, że własność lokalu mieszkalnego powinna przysługiwać podatnikowi w dacie ponoszenia wydatku. Z jego treści można bowiem wyprowadzić również wniosek, że własność budynku lub lokalu mieszkalnego powinna przysługiwać podatnikowi w dacie, w jakiej "konsumuje" ulgę, a więc po upływie dwóch lat od uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e u.p.d.o.f.". Podobne stanowisko wyraził WSA w Gdańsku w wyroku z dnia 23 listopada 2010 r. (sygn. I SA/Gd 383/10) oraz WSA w Bydgoszczy w wyroku z dnia 23 czerwca 2010 r. (sygn. I SA/Bd 419/10), który został utrzymany w mocy orzeczeniem NSA z dnia 31 maja 2012 r. (sygn. II FSK 2204/10).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe w części dotyczącej uznania za wydatki na cele mieszkaniowe:

* wydatków na nabycie udziałów w wyodrębnionym lokalu mieszkalnym,

* wydatków na cele wymienione w punktach 1-7 i 9 po uzyskaniu prawa własności lokalu,

* nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym.

Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości i praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i forma prawna ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w 2010 r. w drodze darowizny Wnioskodawca nabył nieruchomość lokalową, którą w dniu 26 marca 2012 r. sprzedał.

W związku z powyższym do opodatkowania dochodu powstałego z tytułu sprzedaży tego udziału zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e).

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Jednocześnie, należy wskazać, iż zgodnie z art. 21 ust. 26 ww. ustawy, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Z przytoczonego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 lit. a wynika, iż okolicznością decydującą o prawie do zwolnienia z opodatkowania 19% podatkiem dochodowym dochodu z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości lokalowej jest wydatkowanie przychodu m.in. na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu położonego w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że kwota uzyskana ze sprzedaży nabytego przez Wnioskodawcę w drodze darowizny lokalu mieszkalnego w części przeznaczonej - w okresie dwóch lat od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do sprzedaży lokalu - na nabycie udziału w lokalu mieszkalnym może być uznana za wydatek na cel mieszkaniowy w rozumieniu ww. przepisu. Zatem w odniesieniu do tej części, uzyskanej w powyżej wskazany sposób kwoty Zainteresowany może skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, także w sytuacji poniesienia wydatku przed podpisaniem definitywnej umowy sprzedaży, o ile umowa ta zostanie podpisana w ciągu dwóch lat od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do sprzedaży lokalu.

W odniesieniu natomiast do kwestii przeznaczenia środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania na zakup udziału w garażu i schowka należy stwierdzić, iż wydatki te nie są wydatkami na własne potrzeby mieszkaniowe. O mieszkalnym charakterze lokalu decyduje funkcja jakiej ma on służyć, czyli funkcja mieszkalna i tylko wydatki związane z nabyciem takiego lokalu uprawniają do ulgi. Fakt, że garaż i schowek stanowią pomieszczenia przynależne do lokalu mieszkalnego, nie przesądza o tym, iż mogą być uznane za pomieszczenia służące zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika, ponieważ nie służą do celów bezpośrednio związanych z zamieszkaniem. A zatem, mając na uwadze przedstawioną uprzednio analizę art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, iż zakup garażu i schowka, które nie mają charakteru mieszkalnego i nie mieszczą się w katalogu wymienionym w ww. przepisie, nie może uzasadniać zwolnienia z opodatkowania kwoty wydatkowanej na ten cel, a uzyskanej uprzednio ze sprzedaży nieruchomości.

Odnosząc się natomiast do kwestii wydatków poniesionych na wykończenie lokalu stwierdzić należy, iż w świetle art. 21 ust. 1 pkt 131 lit. d ww. ustawy wynika, iż okolicznością decydującą o prawie do zwolnienia z opodatkowania 19% podatkiem dochodowym przychodu z odpłatnego zbycia ww. nieruchomości lokalowej jest wydatkowanie m.in. na budowę czy remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego położonego w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy podkreślić, iż podstawową kwestią przy rozstrzygnięciu niniejszej sprawy jest wyjaśnienie, czy udokumentowane zakupy towarów i usług dokonane jeszcze przed podpisaniem umowy przenoszącej własność wyodrębnionego lokalu mieszkalnego na Wnioskodawcę przeznaczone na prace wykończeniowe tegoż lokalu mogą być uznane za wydatki mieszkaniowe, w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 lit. d cyt. ustawy.

Przy rozstrzygnięciu tego zagadnienia istotne znaczenie ma wyżej cytowany art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazuje on wprost, iż przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zatem, aby wydatki mogły być uznane za spełniające warunki zwolnienia, to w momencie ich ponoszenia, a więc już w momencie wydatkowania środków ze sprzedaży ma być spełniony warunek budowy / rozbudowy / przebudowy / remontu / własnego budynku mieszkalnego. Warunek ten spełniony może być dopiero od momentu nabycia własności nieruchomości lokalowej. Przed nabyciem tego lokalu mieszkalnego podatnik nie ponosi wydatków na wykończenie własnego lokalu, bo własność tego lokalu mu nie przysługuje dopóty, dopóki Wnioskodawca nie nabędzie prawa własności tego lokalu na podstawie aktu notarialnego.

Należy więc podkreślić, iż wydatki poniesione na prace wykończeniowe, nie mogą być uznane za wydatki na cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25, jeżeli w chwili ich ponoszenia Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo własności lokalu.

Natomiast wydatki dokonane po uzyskaniu prawa własności lokalu - i poniesione w wymaganym przepisami prawa dwuletnim okresie - mogą być uznane za wydatki na cele mieszkaniowe ale tylko w odniesieniu do tych wydatków, o których mowa punktach 1-7 i 9 wymienionych w opisie zdarzenia przyszłego. Zatem w odniesieniu do tych wydatków Zainteresowany będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie mogą być uznane natomiast za wydatki na cele mieszkaniowe wydatki określone w punktach 8,10,11 i 12 gdyż dotyczą one wyposażenie mieszkania, zatem nie odnoszą się do czynności mających charakter prac budowlanych, wobec czego w odniesieniu do tych wydatków Wnioskodawcy nie przysługuje powyższe zwolnienie przedmiotowe.

Jednocześnie, w odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń sądów administracyjnych, tut. Organ informuje, że wydane one zostały w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.