ILPB2/415-655/10-4/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2010 r. (data wpływu 24 maja 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 lipca 2010 r. (data wpływu 26 lipca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 16 lipca 2010 r. nr ILPB2/415-655/10-2/WM, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 16 lipca 2010 r., skutecznie doręczono dnia 20 lipca 2010 r., zaś w dniu 26 lipca 2010 r. do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania 23 lipca 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wypłaca dofinansowanie do wczasów zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 września 2001 r. w sprawie rodzaju i zakresu świadczeń socjalnych i bytowych, przysługujących strażakowi Państwowej Straży Pożarnej oraz członkom jego rodziny. Jeżeli funkcjonariusz przedstawi fakturę za wczasy w formie kolonii, obozów czy zimowiska to Zainteresowany wypłaca mu świadczenie na to dziecko do 18 lat nie potrącając podatku, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 78, który mówi m.in. że zwolnieniu podlegają dopłaty do wypoczynku zorganizowanego z innych źródeł do wysokości 760 zł. Wielu strażaków organizuje odpoczynek dzieci w różnych ośrodkach przynosząc faktury od firm w ramach prowadzonych działalności gospodarczych. Na fakturach tych bywa często tylko napis wynajem pokoi lub wypoczynek dziecka od... do... lub pobyt dziecka, a faktury wystawione są przez różnego rodzaju firmy handlowo - usługowe i pensjonaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak ustalić prawo do zwolnienia z podatku na podstawie ww. faktur. Od jakich podmiotów (jak to można sprawdzić) i co konkretnie musi widnieć na fakturze, aby skorzystać z ww. zwolnienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, od wypłacanego dofinansowania do wczasów, pobiera się podatek w wysokości 18%. W przypadku gdy do wniosku o dofinansowanie strażak dołączy fakturę, która stwierdza że jego dziecko, które nie ukończyło 18 lat było na koloniach, obozie lub zimowiskach Wnioskodawca wypłaca do kwoty 760 zł dofinansowanie bez potrącania podatku.

Priorytetem, mówiącym o tym czy zastosować zwolnienie, czy też nie, jest treść na przedstawionej fakturze (nie może być inny dokument).

Zainteresowany nie pobiera podatku od dopłaty do wypoczynku na członka rodziny, czyli dziecko do 18 lat, jeżeli strażak przedstawi fakturę na której widnieje treść "wczasy (lub kolonie, obóz, zimowisko, pobyt sanatoryjny), imię nazwisko dziecko, okres pobytu od... do...".

Jeżeli natomiast strażak przedstawi fakturę na której widnieje treść "wypoczynek zorganizowany od... do... " lub "noclegi od... do..." oraz "pobyt dziecka od... do..." wówczas Wnioskodawca traktuje taki wyjazd jako zorganizowany przez rodziców na własną rękę i pobiera podatek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

Z brzmienia ww. przepisu wynika, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

* wypoczynek powinien być zorganizowany,

* organizatorem wypoczynku musi być podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,

* wypoczynek powinien przybrać formę: wczasów, kolonii, obozu lub zimowisk w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych,

* dopłata powinna dotyczyć dzieci i młodzieży uczestniczącej w wypoczynku, które nie ukończyły 18-tego roku życia.

Dopłaty do wypoczynku, które spełniają łącznie ww. warunki i są finansowane z funduszu socjalnego podlegają w całości zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym, natomiast w przypadku sfinansowania z innych źródeł zwolnienie przysługuje do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

Z powyższego przepisu wynika, że do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy, konieczne jest m.in. spełnienie przesłanki, iż wypoczynek musi być zorganizowany przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie.

Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można zarówno te podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej np: biura turystyczne, jak również i te, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością, m.in.:

* podmioty prowadzące działalność agroturystyczną - polegającą na wyjazdach na wieś, do specjalnie przygotowanych na przyjęcie wczasowiczów gospodarstw wiejskich,

* szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, o których mowa w § 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 z późn. zm.),

* kościoły, stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 i 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1989 r. Nr 29, poz. 154 z późn. zm.) diecezje i parafie jako terytorialne jednostki organizacyjne Kościoła są osobami prawnymi. Ww. jednostki mogą być również organizatorami wypoczynku zorganizowanego - zgodnie z treścią art. 39 pkt 6 ww. ustawy, który stanowi iż działalność charytatywno - opiekuńcza Kościoła obejmuje w szczególności udzielanie pomocy w zapewnianiu wypoczynku dzieciom i młodzieży znajdującym się w potrzebie.

Istotne znaczenie ma zatem formalno-prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z wypoczynkiem.

Przez zorganizowany wypoczynek należy rozumieć wszelkie formy wypoczynku zorganizowanego z wyjątkiem takich form wypoczynku jak: wczasów "pod gruszą", pobytu u rodziny oraz wypoczynku organizowanego "na własna rękę" przez rodziców i związanego z tym pobytu dzieci w hotelach, pensjonatach, domach wczasowych, czy wynajmowanych pokojach.

Do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niezbędne jest posiadanie dokumentu (faktury VAT, rachunku, dowodu wpłaty k.p., przelewu bankowego, przekazu pocztowego) który zawiera:

* nazwę i adres podmiotu prowadzącego działalność w zakresie organizacji wypoczynku, na rzecz którego została dokonana wpłata (w razie wątpliwości należy zwrócić się z zapytaniem do usługodawcy, czy świadczy usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej lub czy zajmuje się statutowo tego typu działalnością),

* forma wypoczynku (wczasy, kolonie, obóz lub zimowisko),

* imię i nazwisko dziecka korzystającego z zorganizowanej formy wypoczynku,

* imię i nazwisko osoby dokonującej zapłaty,

* kwotę i datę dokonania zapłaty.

Tak, więc powyższy dokument powinien zawierać nie tylko te elementy, które wskazał Wnioskodawca (rodzaj wypoczynku, imię i nazwisko dziecka oraz okres pobytu), ale wszystkie wymienione powyżej.

W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma regulacji określającej jaki dowód powinna przedstawić osoba, która poniosła wydatek z tytułu wypoczynku dziecka do lat 18. Zatem, aby dofinansowanie do wypoczynku dzieci mogło być zwolnione od podatku należałoby przyjąć, iż ma tu zastosowanie ogólna reguła, według której dowodem może być wszystko co może się przyczynić do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W takiej sytuacji stosuje się dokumenty zwyczajowo przyjęte, jakimi są dowody wpłaty. Pojęcie dowód wpłaty jest pojęciem szerokim i obejmuje swym zakresem nie tylko - jak to wskazał Wnioskodawca - fakturę VAT, ale również rachunek wystawiony przez organizatora wypoczynku, przelew bankowy, przekaz pocztowy, czy też dokument wpłaty w kasie podmiotu prowadzącego działalność w tym zakresie.

W związku z powyższym stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.