ILPB2/415-595/14-2/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2014 r. (data wpływu 12 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokali mieszkalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokali mieszkalnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiadał udział w prawie własności nieruchomości gruntowej. Nieruchomość ta została zabudowana budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym z częścią usługową, którego budowę zakończono w 2002 r.

Przed wybudowaniem budynku (2 listopada 2000 r.) współwłaściciele nieruchomości zawarli umowę "o sposobie zarządu nieruchomością, sposobie przyszłego użytkowania budynku i podziale nieruchomości do wyłącznego korzystania i pobierania pożytku".

Na podstawie postanowień powyższej umowy Wnioskodawca wykorzystywał część budynku w prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej, wynajmując przypisane mu lokale mieszkalne. Przychód z najmu Wnioskodawca kwalifikował do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Aktem notarialnym z dnia 26 czerwca 2013 r. nastąpiło zniesienie współwłasności przedmiotowej nieruchomości, w wyniku czego Wnioskodawca uzyskał m.in. wyłączną własność 32 lokali mieszkalnych, które wcześniej wykorzystywał na cele najmu w oparciu o ww. umowę o podziale nieruchomości do wyłącznego korzystania. Z odrębną własnością lokalu związany jest odpowiedni udział w prawie własności gruntu częściach wspólnych budynku.

Po wyodrębnieniu lokale mieszkalne w dalszym ciągu są wynajmowane. Wnioskodawca nie wprowadził przedmiotowych lokali do ewidencji środków trwałych.

Z tytułu dokonanego zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości współwłaściciele nie dokonali między sobą żadnych spłat ani dopłat. Jak bowiem wynika z treści aktu notarialnego, wartość praw nabywanych przez poszczególnych współwłaścicieli w wyniku zniesienia współwłasności była równa wartości przysługujących im dotychczas udziałów.

Aktualnie Wnioskodawca planuje sprzedać jeden lub większą liczbę opisanych powyżej lokali mieszkalnych.

W dalszej części niniejszego wniosku przez lokal mieszkalny należy rozumieć odrębną własność lokalu oraz związany z nim udział w prawie własności gruntu i części wspólnych budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przychód uzyskany ze sprzedaży lokali mieszkalnych będzie zaliczany do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ("odpłatne zbycie").

a w konsekwencji

2. Czy przychód uzyskany ze sprzedaży lokali mieszkalnych będzie objęty wyłączeniem z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na czas, jaki upłynął od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie/wybudowanie.

Zdaniem Wnioskodawcy - w odniesieniu do pytania nr 1 - przychód uzyskany ze sprzedaży lokali mieszkalnych będzie zaliczany do źródła przychodów z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. ustawy do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane działalnością gospodarczą: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych tym budynkiem lub lokalem stosuje się przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy. Przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, z kolei regulują źródło przychodów z tzw. "odpłatnego zbycia".

Powyższe odesłanie przesądza jednoznacznie o tym, że przychód ze zbycia lokali mieszkalnych będzie kwalifikowany do źródła przychodów, jakim jest odpłatne zbycie. W orzecznictwie sądowym wskazuje się wprost, że przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości o charakterze mieszkalnym wykorzystywanych w działalności gospodarczej zawsze będą kwalifikowane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (por. wyrok WSA w Warszawie z 6 marca 2012 r., sygn. III SA/Wa 1429/11). Istotne przy tym jest, że wykorzystanie lokali mieszkalnych do działalności gospodarczej ma charakter faktyczny, realny, a nie tylko potencjalny (por. wyroki NSA z dnia 13 czerwca 2013 r., sygn. II FSK 1987/11; z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. II FSK 867/12 oraz sygn. II FSK 1512/12).

Istotne jest zatem, że jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, lokale mieszkalne, których sprzedaż Wnioskodawca rozważa (początkowo stanowiące część budynku mieszkalnego, a następnie odrębne nieruchomości) są przez Niego wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą w zakresie najmu. Jak wskazano, wieloletni już najem wskazanych lokali mieszkalnych Wnioskodawca rozlicza w ramach przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W konsekwencji, mając na względzie treść art. 10 ust. 3 cyt. ustawy, do sprzedaży lokali mieszkalnych w okolicznościach opisanego zdarzenia przyszłego znajdzie zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że z uwagi na fakt, że przedmiotowe lokale mieszkalne nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych, nie znajdzie w omawianym wypadku zastosowania przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustaw. Potencjalnie, nawet gdyby lokale mieszkalne stanowiły środki trwałe Wnioskodawcy, to należałoby mieć na uwadze wyłączenie zawarte w art. 14 ust. 2c ustawy, zgodnie z którym do przychodów z art. 14 ust. 2 pkt 1 nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przychód ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą jest zaliczany do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, znajduje potwierdzenie także w interpretacjach organów podatkowych, przykładowo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 sierpnia 2008 r. (sygn. ILPB2/415-508/13-4/TR) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 20 stycznia 2014 r. (sygn. IPPB1/415-1140/13-2/MS).

Zdaniem Wnioskodawcy - w odniesieniu do pytania nr 2 - przychód uzyskany ze sprzedaży lokali mieszkalnych będzie objęty wyłączeniem z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na czas, jaki upłynął od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie/wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości podlega opodatkowaniu, jeżeli następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W konsekwencji, jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie (wybudowanie) - uzyskany z tego tytułu przychód co do zasady w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle powołanego przepisu ustawy podatkowej kluczowe znaczenie będzie miało ustalenie daty nabycia/ wybudowania sprzedawanych nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, w tym kontekście, w okolicznościach przedstawionych w zdarzeniu przyszłym, zupełnie nieistotne jest umowne zniesienie współwłasności nieruchomości i ustanowienie odrębnej własności poszczególnych lokali mieszkalnych, gdyż brak jest podstaw do kwalifikowania tego zdarzenia prawnego jako nabycia nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Wyodrębnienie samodzielnych lokali mieszkalnych jako odrębnych przedmiotów własności w miejsce dotychczasowej współwłasności nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym nie skutkowało bowiem żadnym przysporzeniem majątkowym po stronie Wnioskodawcy. Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat, a Wnioskodawca nie uzyskał majątku, który przewyższałby Jego dotychczasowy udział we własności nieruchomości. W konsekwencji zniesienie współwłasności nie stanowiło nabycia nieruchomości, a skutkowało jedynie zmianą charakteru nabytego wcześniej prawa własności.

Stanowisko, zgodnie z którym jeżeli w wyniku zniesienia współwłasności wartość nabytych nieruchomości nie przekroczy wartości udziału, jaki przysługiwał we współwłasności, to w dacie zniesienia współwłasności nie dochodzi do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych z upoważnienia Ministra Finansów m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 stycznia 2014 r. (sygn. ILPB2/415-1018/13-2/ES), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 stycznia 2014 r. (sygn. IPPB1/415-1173/13-4/AM) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 lutego 2014 r. (sygn. ITPB2/415-1026/13/TJ).

N opinii Wnioskodawcy za datę nabycia prawa należy uznać datę nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę, niezależnie od faktu późniejszego wybudowania na niej budynku - o z uwagi na fakt, że budynek jest częścią składową nieruchomości gruntowej (art. 48 k.c.), co potwierdzają przykładowo interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 sierpnia 2007 r. (sygn. ILPB2/415-6/07-2/ES) oraz z dnia 8 października 2007 r. (sygn. ILPB2/415-18/07-4/ES).

Niezależnie od powyższego, nawet gdyby przyjąć, że istotne znaczenie ma w omawianym wypadku wybudowanie budynku, to okoliczność ta (zakończenie budowy) miała miejsce w 2002 r.

Należy zatem stwierdzić, że w przypadku Wnioskodawcy pięcioletni termin, określony zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy upłynął najdalej z końcem 2007 r. W konsekwencji planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż lokali mieszkalnych nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie, w związku ze sprzedażą Wnioskodawca nie będzie obowiązany do składania w urzędzie skarbowym dla celów rozliczenia podatku dochodowego jakichkolwiek zeznań, deklaracji czy informacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodów są m.in.:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

* odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

* zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

W niniejszej sprawie ważne jest czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiła w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

W myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Natomiast zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

* wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

* polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

* polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność ma charakter zarobkowy wówczas, gdy jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności. Definicja działalności gospodarczej wymaga również, aby działalność taka wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania, powtarzania określonego zespołu konkretnych działań.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Natomiast w art. 14 ust. 2 ww. ustawy, wymienione zostały przykładowe oraz szczególne kategorie przychodów, zaliczanych przez ustawodawcę do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są m.in. przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

* środkami trwałymi,

* składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

* wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

W tym miejscu należy wskazać, że istnieją dwie możliwości sprzedaży nieruchomości, uznane za działalność gospodarczą:

* sprzedaż składników majątkowych wprowadzonych do działalności gospodarczej i uznawanych w niej za środki trwałe,

* zbywanie nieruchomości jako towaru handlowego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, postrzeganie sprzedaży przedmiotowych lokali mieszkalnych przez pryzmat wyłącznie art. 10 ust. 3 oraz art. 14 ust. 2c było by nieuzasadnione. Prowadziłoby ono do stwierdzenia, że sprzedaż tych lokali nie generuje przychodu, a w szczególności ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, bowiem stanowią one lokale mieszkalne wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Natomiast przy ustalaniu źródła przychodu, do którego należy zakwalifikować zamierzoną przez Zainteresowanego sprzedaż powyższych lokali, należy mieć bezwzględnie na uwadze również art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, definiujący działalność gospodarczą.

Stanowi on, jak już wyżej wskazano, że jeżeli określone działania prowadzone są w sposób zorganizowany i ciągły, z nastawieniem na osiągnięcie zysku, to stanowią pozarolniczą działalność gospodarczą.

W realiach analizowanej sprawy nie sposób zaprzeczyć, że działania polegające na sprzedaży przez Wnioskodawcę wyodrębnionych i przydzielonych Zainteresowanemu mieszkań nie są działaniami incydentalnymi i sporadycznymi, lecz powtarzalnymi i nakierowanymi na osiągnięcie określonego dochodu.

Mając na uwadze brzmienie tego przepisu stwierdzić należy, że przedmiotowe lokale będą stanowić towar handlowy, a działalność polegająca na ich sprzedaży stanowić będzie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem uzyskany z ich sprzedaży przychód należy zakwalifikować jako przychód ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 (działalność gospodarcza) a nie ze źródła, o którym traktuje art. 10 ust. 1 pkt 8 (odpłatne zbycie nieruchomości).

W konsekwencji wyrażonego powyżej stanowiska, bez znaczenia w rozpatrywanej sprawie pozostaje fakt, że sprzedaży Wnioskodawca zamierza dokonać po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia udziału w gruncie pod budowę budynku mieszkalnego (który to moment, jak słusznie wskazuje Zainteresowany, w rozpatrywanej sprawie stanowi moment nabycia wyodrębnionych lokali bowiem zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat, a Wnioskodawca nie uzyskał majątku, który przewyższałby Jego dotychczasowy udział we własności nieruchomości).

Podsumowując, w przedmiotowej sprawie, przychód jaki Wnioskodawca osiągnie z tytułu sprzedaży lokali mieszkalnych nie będzie wyłączony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo, odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że nie są one wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacja organu podatkowego dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.