ILPB2/415-588/12-5/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2012 r., uzupełnionego pismem z dnia 6 czerwca 2012 r., (data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 19 czerwca 2012 r.), pismem z dnia 28 sierpnia 2012 r. (data wpływu: 3 września 2012 r.) oraz pismem z dnia 4 września 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 28 maja 2012 r. Wnioskodawca złożył do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu wniosek o udzielenie ogólnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, na formularzu ORD-OG w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Mając na względzie powzięte wątpliwości, co do przedmiotu żądania Wnioskodawcy, tj. czy przedmiotem złożonego wniosku ma być interpretacja ogólna przepisów prawa podatkowego, czy interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, pismem z dnia 1 czerwca 2012 r., nr ITPB3/0050-5/12-2/MT, wezwał Wnioskodawcę do wyjaśnienia ww. kwestii.

Wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 4 czerwca 2012 r., natomiast odpowiedź na nie została nadana w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego w dniu 6 czerwca 2012 r. (data wpływu do BKIP w Bydgoszczy: 11 czerwca 2012 r.).

W piśmie stanowiącym odpowiedź na ww. wezwanie Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowe podanie jest wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wobec powyższego, pismem z dnia 15 czerwca 2012 r., nr ITPB3/071-11/12/MT, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - działając na podstawie art. 170 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego - przekazał wniosek Wnioskodawcy do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów upoważnił - w drodze ww. rozporządzenia - dyrektorów pięciu izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest - w związku z § 6 ww. rozporządzenia - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 21 sierpnia 2012 r., nr ILPB2/415-588/12-2/TR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 21 sierpnia 2012 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 24 sierpnia 2012 r.), zaś w dniu 3 września 2012 r. (data nadania: 29 sierpnia 2012 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Ośrodek (...) (Wnioskodawca) na podstawie ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 z późn. zm.) wydaje decyzje administracyjne przyznające świadczenie rodzinne, przy spełnieniu wymogów nałożonych przedmiotową ustawą. W trakcie weryfikacji dokumentów złożonych przez świadczeniobiorców zdarza się, że przyznane świadczenie rodzinne jest nienależnie pobrane, najczęściej z powodu przekroczenia kryterium dochodowego bądź przerwania nauki przez dziecko, na które świadczenie rodzinne było pobierane.

W takiej sytuacji Dyrektor Ośrodka (...) wydaje decyzje o zwrocie nienależnie pobranego świadczenia rodzinnego. Na wniosek osoby otrzymującej decyzję o zwrocie nienależnie pobranego świadczenia, Dyrektor może wydać decyzję o umorzeniu świadczenia rodzinnego w całości lub w części.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy umorzone nienależnie pobrane świadczenie rodzinne w drodze decyzji administracyjnej stanowi przysporzenie majątkowe i zobowiązuje Wnioskodawcę jako jednostkę dokonującą umorzenia do wystawienia PIT-8C.

Zdaniem Wnioskodawcy, od dnia 1 stycznia 2009 r. został zmieniony zapis art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zamieniono z "wypłacone na podstawie odrębnych przepisów..." na "otrzymane na podstawie odrębnych przepisów...". Zmiany dokonano na podstawie ustawy dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1316).

Zdaniem Zainteresowanego, umorzenie nienależnie pobranego świadczenia rodzinnego wraz z odsetkami jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ możliwość umorzenia przewiduje ustawa o świadczenia rodzinnych. Z takim stanowiskiem Wnioskodawca spotkał się również na łamach czasopism m.in. zajmujących się interpretacją ustaw podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu.

Przepis art. 10 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 tejże ustawy, źródłami przychodów są "inne źródła".

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie "w szczególności" świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, a zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle powyższego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Stosownie zaś do art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 z późn. zm.), osoba, która pobrała nienależnie świadczenia rodzinne, jest obowiązana do ich zwrotu. W myśl art. 30 ust. 2 tejże ustawy, za nienależnie pobrane świadczenia rodzinne uważa się:

Na podstawie art. 30 ust. 9 powołanej ustawy o świadczeniach rodzinnych, organ właściwy, który wydał decyzję w sprawie nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, może umorzyć kwotę nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodziny.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Dyrektor Ośrodka (...) (Wnioskodawcy) - na wniosek osoby otrzymującej decyzję o zwrocie nienależnie pobranego świadczenia - umarza w drodze decyzji administracyjnych kwoty nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych w całości lub w części.

Uregulowanie w przepisach o świadczeniach rodzinnych, kwestii dotyczących umorzenia (wraz z odsetkami) nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych świadczy o tym, iż umorzenie jest również rodzajem świadczenia rodzinnego i jako takie korzysta ze zwolnienia od podatku, w myśl cyt. art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2009 r. weszła w życie zmiana brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; która to zmiana ma zastosowanie do uzyskanych dochodów od dnia 1 stycznia 2009 r. Zmiana polega na zastąpieniu zwrotu "...wypłacone na podstawie odrębnych przepisów" zwrotem: "...otrzymane na podstawie odrębnych przepisów". W uzasadnieniu projektu ustawy, wskazano, iż: "zmiana brzmienia pkt 8 art. 21 ust. 1 ma służyć temu, aby w przypadku nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, po stronie podatnika nie występował przychód podlegający opodatkowaniu." Powyższa zmiana została wprowadzona na mocy art. 1 pkt 11 lit. a tiret szóste ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż świadczenia udzielone na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, w tym świadczenia polegające na umorzeniu kwoty nienależnie pobranego świadczenia, podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku bowiem z umorzeniem nienależnie pobranych świadczeń (wraz z odsetkami), osoby które otrzymały świadczenia uzyskują przychód, w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże przychód ten zwolniony jest z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 tejże ustawy.

W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek sporządzania z rzeczonych tytułów informacji PIT-8C.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.