ILPB2/415-512/13-4/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2013 r. (data wpływu 20 maja 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 sierpnia 2013 r. (data wpływu 12 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 20 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 29 lipca 2013 r., nr ILPB2/415-512/13-2/TR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 29 lipca 2013 r., skutecznie doręczono w dniu 2 sierpnia 2013 r., natomiast w dniu 12 sierpnia 2013 r. (data nadania 9 sierpnia 2013 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest studentką Uniwersytetu, studia magisterskie, zaoczne, kierunek psychologia. Do października 2011 r., Zainteresowana zaliczyła wszystkie przedmioty studiów, objęte zaliczeniami i egzaminami. W roku 2012 Wnioskodawczyni złożyła na uczelni wniosek o powtarzanie jednego przedmiotu: seminarium magisterskiego oraz uiszczenie opłaty za studia w wysokości dotyczącej przedmiotu, na który będzie uczęszczała. Uczelnia rozpatrzyła wniosek pozytywnie oraz naliczyła opłatę tylko za jeden przedmiot (seminarium), z którego faktycznie korzystała Zainteresowana. Wnioskodawczyni w roku 2012 nie uczęszczała na wykłady, ćwiczenia oraz zajęcia dodatkowe, gdyż te przedmioty zaliczyła z pozytywną oceną w roku 2011 - uczęszczała jedynie na seminarium magisterskie, zgodnie z naliczoną przez uczelnię opłatą. Władze uczelni przesłały Zainteresowanej za rok 2012 PIT-8C, wykazując w pozycji 35 kwotę przychodu jako różnicę pomiędzy odpłatnością za wszystkie przedmioty oraz kwotą faktycznie opłaconą przez Wnioskodawczynię.

Ponieważ wniosek nie spełniał wymogów formalnych, Wnioskodawczyni została wezwana o jednoznaczne wskazanie, czy była prawnie zobowiązana do uiszczenia przedmiotowej kwoty na rzecz uczelni.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że - ze względu na fakt obowiązku uczestniczenia tylko w zajęciach z jednego przedmiotu - obowiązana była do uiszczenia zapłaty tylko w takim zakresie, w jakim korzystała z usług (zajęć) świadczonych przez uczelnię.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni ma obowiązek zaliczyć, wykazaną w deklaracji PIT-8C, kwotę do przychodu oraz wykazać ją w zeznaniu rocznym za 2012 r. i zapłacić od niej podatek.

Zdaniem Wnioskodawczyni, kwota ujęta w deklaracji PIT-8C została wykazana niezasadnie, gdyż Wnioskodawczyni nie uzyskała przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, ponieważ uczestniczyła tylko w zajęciach, za które fizycznie zapłaciła. Zainteresowana nie korzystała z jakichkolwiek innych zajęć w ramach programu nauczania, za które była obowiązana uiścić opłaty. W związku z powyższym, ze względu na fakt, że deklaracja PIT-8C wykazuje nieprawidłowe dane, Wnioskodawczyni nie ma obowiązku wykazywać wskazanej w niej kwoty w zeznaniu rocznym oraz odprowadzać od tej kwoty podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przyjmuje się - co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie - że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Również zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, przysporzeniem majątkowym i przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 9 ust. 1) są nie tylko aktywa, które ulegają zwiększeniu u podatnika, ale także zmniejszenie jego pasywów.

Równocześnie przepis art. 20 ust. 1 przytoczonej ustawy stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i zasadnym jest aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego (korzyść) tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Natomiast zgodnie z art. 42a ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawczyni w 2012 r. złożyła na uczelni wniosek o powtarzanie jednego przedmiotu. W związku z tym, była obowiązana do uiszczenia zapłaty za studia w takim zakresie, w jakim korzystała z usług (zajęć) świadczonych przez uczelnię. Zainteresowana nie uczestniczyła w żadnych innych zajęciach, zatem fakt, że nie uiściła opłaty za pozostałe przedmioty, nie spowodował żadnej korzyści majątkowej.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawczyni była zobowiązana zapłacić tylko za jeden przedmiot, który w 2012 r. powtarzała, nie można uznać, że różnica między odpłatnością za wszystkie przedmioty oraz kwotą faktycznie opłaconą, stanowi dla Wnioskodawczyni przychód z nieodpłatnych świadczeń, ponieważ nie była obowiązana do jej zapłaty. Nie można zatem uznać, że uczelnia umorzyła ww. kwotę.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że brak odpłatności za przedmioty, na które Wnioskodawczyni nie uczęszczała, nie spowoduje u Niej powstania przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.