ILPB2/415-508/14-2/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2014 r. (data wpływu 22 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednostką budżetową Gminy. W związku z organizacją wyścigów konnych Wnioskodawca uzyskał status tzw. organizatora wyścigów konnych, o którym jest mowa w art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych (Dz. U. Nr 11, poz. 86 z późn. zm., zwana dalej "ustawą o wyścigach"). Zainteresowany będzie organizował w poszczególnych sezonach gonitwy, w których będą uczestniczyły konie będące własnością osób trzecich. Organizacja gonitwy odbywa się na podstawie Regulaminu wyścigów konnych (Regulamin), którego treść jest ustalona w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 sierpnia 2001 r. w sprawie ustalenia regulaminu wyścigów konnych (Dz. U. Nr 90, poz. 1006 z późn. zm.).

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, właściciel konia (art. 2 pkt 6 ustawy o wyścigach), jeżeli chce, żeby jego koń wystartował w gonitwie, musi zapisać konia do gonitwy (§ 38 ust. 1 Regulaminu). Wraz z dokonaniem zapisu konia do gonitwy, właściciel konia jest zobowiązany z mocy prawa (§ 38 ust. 4 Regulaminu) wnieść opłatę za zapis konia do wyścigu. Wysokość tej opłaty jest ustalana przez organizatora wyścigów konnych i składa się z dwóch części:

Z powyższego wynika, że opłata pobierana w związku z zapisem konia do gonitwy jest dzielona na dwie części, z czego jedna część zostaje przeznaczona dla ściśle określonych osób, tj. jeźdźca oraz pracownika stajni, natomiast druga powiązana została wprost z nagrodą.

Opłata za zapis konia do gonitwy nie jest zwracana w przypadku, gdy zapis konia do gonitwy zostanie uznany za nieważny (§ 39 ust. 2 Regulaminu). W tej sytuacji Wnioskodawca zatrzymuje otrzymaną opłatę (w obydwu jej częściach). Natomiast w razie wycofania konia z gonitwy (§ 43 ust. 2 Regulaminu) zwracana jest cześć stała opłaty, natomiast organizator wyścigów konnych zatrzymuje część zmienną.

Wnioskodawca - jako organizator wyścigów konnych - będzie dokonywał rozliczeń z jeźdźcami oraz obsługą stajni z tytułu dosiadania koni oraz obsługi koni podczas wyścigu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie postępował prawidłowo, nie pobierając podatku dochodowego od przekazywanych kwot wpłaconych z tytułu wpisowego, a przeznaczonych na opłacenie jeźdźca za dosiadanie konia oraz na opłacenie pracowników obsługi stajni wyścigowej, ograniczając się do wystawienia PIT-8C z tytułu przekazania kwot za dosiad dla jeźdźca oraz obsługę stajni wyścigowej dla osób obsługujących konie podczas wyścigu w przypadku osób nieprowadzących działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wypłaty przez organizatora wyścigów konnych - części stałej zapisu, przeznaczonej na opłacenie jeźdźca za dosiadanie konia oraz na opłacenie pracowników obsługi stajni wyścigowej za wykonywanie obowiązków, o których mowa w § 25 pkt 1-3 Regulaminu nie należy pobierać podatku dochodowego.

W przypadku gdy jeździec, osoba obsługująca wyścigi prowadzi działalność w zakresie chowu i hodowli koni, dosiadania koni w wyścigach, kwoty uzyskane z tytułu dosiadania koni i obsługi wyścigów (wpłacone do organizatora przez właściciela konia z tytułu zapisu i wypłacone przez organizatora dla jeźdźca i obsługi stajni), stanowić będą przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku gdy jeździec, osoba obsługująca wyścigi nie prowadzi działalność w zakresie chowu i hodowli koni, dosiadania koni w wyścigach, kwoty uzyskane z tytułu dosiadania koni i obsługi wyścigów (wpłacone do organizatora przez właściciela konia z tytułu zapisu i wypłacone przez organizatora dla jeźdźca i obsługi stajni), stanowić będą przychód z innych źródeł i Zainteresowany wystawi PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), ustawodawca dokonał kategoryzacji źródeł przychodów.

Stosownie do postanowień ww. podstawy prawnej odrębnymi źródłami przychodów są m.in. wymienione w pkt 3 i 9 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3) oraz

* inne źródła (pkt 9).

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

#8210; prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9.

Natomiast art. 20 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog przychodów z innych źródeł, zgodnie z którym zalicza się do nich w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w tym przepisie sformułowanie "w szczególności" oznacza, iż przepis zawiera tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, nie zaliczane do pozostałych źródeł przychodów stanowią przychody objęte tym przepisem.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionych informacji wynika, że Wnioskodawca - organizator wyścigów konnych, będzie dokonywał rozliczeń z jeźdźcami oraz obsługą stajni z tytułu dosiadania koni oraz obsługi koni podczas wyścigu. Środki pieniężne pochodzić będą z wpłat dokonywanych - na podstawie Regulaminu wyścigów konnych - przez właścicieli koni startujących w gonitwie. Wysokość tej opłaty jest ustalana przez organizatora wyścigów konnych:

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ciążących na nim ewentualnych obowiązków płatnika, tj. poboru zaliczki na podatek dochodowy w przypadku przekazania środków pieniężnych należnych jeźdźcom za dosiadanie konia oraz na pracownikom obsługi stajni wyścigowej w sytuacji, gdy osoby te nie wykonują opłaconych czynności w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

W takim zatem przypadku, jeźdźcy oraz obsługa stajni uzyskują przychód, które ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza do "innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy. Wnioskodawca zatem nie pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, jego obowiązki ograniczają się zaś do konieczności wystawienia tym osobom informacji PIT-8C.

Zgodnie bowiem z treścią art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Informacją, o której mowa w powyższym przepisie jest PIT-8C.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że w niniejszej interpretacji nie odniósł się do stanowiska Wnioskodawcy odnośnie skutków podatkowych wypłacenia środków pochodzących z wpłat właścicieli koni, jeźdźcom oraz osobom obsługującym wyścigi prowadzącym działalność gospodarczą, bowiem kwestia ta nie była przedmiotem zapytania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.