ILPB2/415-504/14-2/AJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-504/14-2/AJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2014 r. (data wpływu 17 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

"A" Sp. z o.o. (dalej również: "Wnioskodawca", "Pracodawca" lub Spółka") prowadzi działalność w zakresie m.in.: zarządzania i działalności portali internetowych (hosting), działalności wydawniczej, działalności reklamowej.

Część pracowników Wnioskodawcy - zatrudnionych na podstawie umowy o pracę (dalej: "Umowa o pracę") - wykonuje pracę o charakterze twórczym (utwory) w rozumieniu przepisów Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zwanej dalej "Prawem autorskim" (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

Są to pracownicy zatrudnieni na następujących stanowiskach:

a.

dziennikarze, redaktorzy, wydawcy serwisów, którzy w ramach Umowy o pracę są zobowiązywani m.in. do pisania artykułów prasowych, sporządzania tekstów redakcyjnych, relacji z wydarzeń, będących utworami w rozumieniu przepisów Prawa autorskiego;

b.

programiści, projektanci serwisów internetowych (graficy), którzy w ramach obowiązków pracowniczych m.in. projektują i realizują projekty informatyczne, tworzą oprogramowanie komputerowe wraz z odpowiednią dokumentacją, a których efektem jest powstanie programu komputerowego w rozumieniu art. 74 Prawa autorskiego, tworzą nowe serwisy, a także grafiki na potrzeby tychże stron internetowych.,

dalej łącznie zwani również "Pracownikami twórcami".

Rezultatem działalności wykonywanej w ramach obowiązków pracowniczych przez Pracowników twórców są utwory w rozumieniu art. 1 ust. 1 Prawa autorskiego, w tym programy komputerowe w przypadku programistów, tj. stanowiące przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalonej w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

W Umowach o pracę zawartych przez Spółkę z Pracownikami twórcami znajduje się następujące postanowienie: "Autorskie prawa majątkowe oraz majątkowe prawa pokrewne do wszelkich utworów wykonanych przez Pracownika w związku i na podstawie niniejszej umowy, w szczególności: utworów tekstowych dowolnego charakteru i treści, oprogramowania i jego kodu źródłowego, form graficznych, fotografii, znaków towarowych, a także prawa własności przemysłowej, w tym do dokonanych wynalazków i ulepszeń technicznych, praw do wzoru użytkowego i zdobniczego, a także patentów (łącznie zwanych "utworami"), stają się przedmiotem praw Pracodawcy w dacie ich powstania, choćby nie ostały ukończone".

Tym samym pracownicy twórcy w dacie powstania Utworu rozporządzają na rzecz Pracodawcy majątkowymi prawami autorskimi do wszystkich stworzonych przez siebie, w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, Utworów.

W związku z wykonywaniem przez Pracowników twórców pracy o charakterze twórczym, Spółka zamierza wprowadzić następujący model wynagradzania pracowników: za wykonywaną pracę pracownicy będą otrzymywać wynagrodzenie w stałej miesięcznej kwocie.

W przypadku stworzenia przez Pracownika twórcę w danym miesiącu kalendarzowym Utworu lub Utworów oraz rozporządzenia nimi na rzecz Pracodawcy zgodnie z postanowieniami Umowy o pracę, Strony na mocy zgodnych ustaleń, uznają, iż część tego stałego wynagrodzenia będzie stanowić wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Pracodawcę majątkowych praw autorskich do Utworów, pozostała zaś część z tytułu wykonywania pracy niemającej charakteru twórczego, takiej jak np. koordynacja pracy zespołu programistów pod nieobecność kierownika pionu, ścisła współpraca z grafikami, itp.

Część wynagrodzenia z tytułu rozporządzenia przez Pracownika twórcę na rzecz Pracodawcę majątkowymi prawami autorskimi do stworzonych Utworów, będzie mieć charakter wynagrodzenia ryczałtowego, należnego Pracownikowi niezależnie od ilości i rodzaju Utworów wytworzonych i przekazanych przez Pracownika twórcę na rzecz Pracodawcy w danym miesiącu kalendarzowym, jak i niezależne od ilości czasu poświęconego pracy twórczej w danym miesiącu oraz stopnia ukończenia Utworów.

Na podstawie zapisów Umowy o pracę będzie można jednak jednoznacznie określić, jaka część wynagrodzenia będzie należna Pracownikowi twórcy z tytułu rozporządzenia majątkowymi prawami autorskimi, a jaka za pracę niemającą takiego charakteru.

W przypadku zaś, gdy w danym miesiącu kalendarzowym dany Pracownik twórca nie wykona żadnego "Utworu i w związku z tym nie dojdzie do rozporządzenia efektami jego pracy, tj. Utworami, na rzec Pracodawcy, to zgodnie z Umową o pracę, taki Pracownik twórca otrzyma wynagrodzenie wyłącznie z tytułu wykonywania obowiązków ze stosunku pracy o charakterze nietwórczym.

Powyższy model wynagradzania obrazuje następujący przykład:

Pracownik "X" otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie w kwocie 6.000 zł brutto.

W przypadku wykonania w danym miesiącu Utworu lub Utworów oraz rozporządzenia nimi na rzecz Pracodawcy, Pracownik "X" otrzyma wynagrodzenie w kwocie 6.000 zł brutto, przy czym strony uznają, że 60% z ww. kwoty 6.000 zł brutto stanowi wynagrodzenie ryczałtowe z tytułu rozporządzenia prawami do Utworu/Utworów na rzecz Pracodawcy, 40% z 6.000 zł brutto stanowić będzie wynagrodzenie za pracę o charakterze nietwórczym (procentowy podział kwoty wynagrodzenia pomiędzy wynagrodzenie za pracę nietwórczą oraz twórczą będzie zależeć m.in. od rodzaju pracy, zakresu obowiązków).

Jeśli w danym miesiącu kalendarzowym Pracownik "X" nie wykona żadnego Utworu i nie dojdzie do rozporządzenia efektami jego pracy (Utworami) na rzecz Pracodawcy, Pracownik "X" otrzyma wynagrodzenie w kwocie 6.000 zł brutto z tytułu pracy o charakterze wyłącznie nietwórczym.

Kontrolę wykonywania przez Pracownika Utworów oraz rozporządzania majątkowymi prawami autorskimi do efektów jego pracy zapewnią odpowiednie procedury przekazywania w formie raportów zestawień Utworów stworzonych w danym miesiącu kalendarzowym przez Pracownika twórcę oraz ich akceptacji przez Pracodawcę.

Zatem gdy na podstawie ww. raportu okaże się, że w danym miesiącu kalendarzowym doszło do rozporządzenia na rzecz Pracodawcy autorskimi prawami majątkowymi do Utworów, zaakceptowanym rzez Pracodawcę, Pracownik twórca otrzyma z tytułu rozporządzenia tymi prawami na rzec Pracodawcy wynagrodzenie ryczałtowe, w części określonej Umową o pracę. W przeciwnym wypadku Pracownik otrzyma wynagrodzenie określone Umową jednakże z tytułu wyłącznie za pracę o charakterze nietwórczym.

Wzmiankowane raporty pełnić będą jednocześnie funkcję dokumentacji (ewidencji) potwierdzającej stworzenie przez Pracownika twórcę w danym miesiącu kalendarzowym Utworów w rozumieniu Prawa autorskiego.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wskazuje, że w stosunku do całości wynagrodzenia ryczałtowego Pracownika twórcy, należnego mu na podstawie Umowy o pracę z tytułu przeniesienia praw do Utworów na rzecz Pracodawcy, Wnioskodawca zamierza, jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, potrącać koszty uzyskania przychodów w wysokości 50%, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3, z zastrzeżeniem ust. 9a Ustawy o PIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku rozporządzenia w danym miesiącu kalendarzowym przez Pracowników twórców majątkowymi prawami autorskimi do Utworów na rzecz Wnioskodawcy, Wnioskodawca jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, w stosunku do części wynagrodzenia wypłacanego Pracownikom z tytułu rozporządzenia majątkowymi prawami autorskimi będzie miał prawo do potrącenia kosztów uzyskania przychodu w zryczałtowanej wysokości 50% przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 Ustawy o PIT.

2. Czy Wnioskodawca ma prawo do potrącania kosztów uzyskania przychodu w zryczałtowanej wysokości 50% przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 Ustawy o PIT, w stosunku do części wynagrodzenia Pracowników twórców wypłacanego z tytułu rozporządzenia majątkowymi prawami autorskimi do Utworów, ustalonego w sposób ryczałtowy, określony w przedstawionym stanie faktycznym.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 przedstawione we wniosku. Natomiast w zakresie odpowiedzi na pytanie nr 2, w dniu 17 lipca 2014 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy - w odniesieniu do pytania nr 1 - do wynagrodzenia uzyskiwanego przez Pracowników twórców z tytułu przeniesienia na rzecz Wnioskodawcy praw do Utworów, Wnioskodawca może zastosować 50% stawkę kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3, z zastrzeżeniem ust. 9a Ustawy o PIT.

Pracownicy twórcy w ramach wykonywania swoich obowiązków pracowniczych wynikających z Umowy pracę, tworzą Utwory i z tego tytułu będzie im przysługiwać wynagrodzenie wskazane w Umowie o pracę niezależnie (wyraźnie wyodrębnione) od wynagrodzenia za pracę o charakterze nietwórczym. Pracownicy twórcy przenoszą na Wnioskodawcę prawa do stworzonych Utworów i w związku z tym w stosunku do ww. wynagrodzenia na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 Ustawy o PIT, zastosowanie znajdą 50% koszty uzyskania przychodów.

Ustawa o PIT w art. 22 ust. 9 pkt 3 stanowi, że "koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a (...)".

Ustawa o PIT nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 Ustawy o PIT takich jak np. "twórca", korzystanie przez twórców z praw autorskich lub pojęć z nimi związanych, jak np. "utwór". W tym zakresie ustawodawca odsyła do odrębnych przepisów, np. do Prawa autorskiego.

W myśl art. 1 ust. 1 Prawa autorskiego, utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zgłaszane przez Pracowników twórców Utwory są utworami rozumieniu art. 1 ust. 1 Prawa autorskiego, gdyż:

a.

stanowią rezultat pracy człowieka (twórcy);

b.

są przejawem działalności twórczej;

c.

mają indywidualny charakter.

Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że w przedstawionym stanie faktycznym będzie możliwe zastosowanie, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3, z zastrzeżeniem ust. 9a Ustawy o PIT, 50% kosztów uzyskania przychodu, gdyż:

a. Umowy o pracę określają zasady przenoszenia na Pracodawcę przez Pracowników twórców majątkowych praw autorskich do Utworów;

b. Pracownicy twórcy w dacie powstania Utworów, choćby nie zostały one jeszcze ukończone, dokonują rozporządzania autorskimi prawami majątkowymi do tychże Utworów na rzec Pracodawcy;

c.

obowiązujące u Wnioskodawcy procedury (raporty z wykonania Utworów, akceptowane przez Wnioskodawcę) będą pozwalać jednoznacznie stwierdzić stworzenie przez Pracownika twórcę w danym miesiącu kalendarzowym Utworów;

d.

wynagrodzenie z tytułu, o którym mowa w lit. b powyżej, będzie stanowić wynagrodzenie z tytułu rozporządzania prawami (autorskimi) do Utworów;

e.

wynagrodzenie za rozporządzenie prawami (autorskimi) do Utworów określone zostanie odrębnie niż wynagrodzenie za wykonywanie na podstawie stosunku pracy obowiązków o charakterze nietwórczym, w rezultacie czego możliwe będzie jednoznaczne ustalenie do jakiej kwot wynagrodzenia zastosowanie znajdą 50% koszty uzyskania przychodów.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że w sytuacji gdy przyjęte u Wnioskodawcy procedury, tj. prowadzenie ewidencji zrealizowanych Utworów w postaci comiesięcznych Raportów wykonania Utworów, do bieżącego prowadzenia których oraz ich przekazywania Pracodawcy będą zobowiązani Pracownicy twórcy, wykaże, że w danym miesiącu dany Pracownik twórca nie wykonał żadnego Utworu, Pracownikowi nie będzie przysługiwać żadne wynagrodzenie z tytułu rozporządzenia Utworami. W takiej sytuacji Pracodawca nie zastosuje 50% kosztów uzyskania przychodów.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołuje indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi, w pkt 1 wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Koszty uzyskania przychodów regulują przepisy Rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pracownikowi uzyskującemu przychody m.in. z tytułu stosunku pracy przysługuje, zgodnie z przepisem art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej, pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy. Inaczej jest traktowana sprawa kosztów uzyskania przychodów twórców i autorów zatrudnionych na umowę o pracę. O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - ustala się koszty w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 #8722; art. 22 ust. 9a ww. ustawy.

Na podstawie art. 22 ust. 10 ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio.

Jak z powyższego wynika o zastosowaniu podwyższonych kosztów uzyskania przychodów decyduje wyłącznie fakt osiągnięcia przez podatnika przychodu za wykonanie czynności (utworu) będącej przedmiotem prawa autorskiego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy, takich jak np. "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych, jak np. "utwór", natomiast ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

Czy więc określony przychód został osiągnięty z tytułu praw autorskich lub pokrewnych należy ocenić w świetle odrębnych przepisów, czyli przepisów ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1.

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe),

2.

plastyczne,

3.

fotograficzne,

4.

lutnicze,

5.

wzornictwa przemysłowego,

6.

architektoniczne, architektoniczno - urbanistyczne i urbanistyczne,

7.

muzyczne i słowno - muzyczne,

8.

sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,

9.

audiowizualne (w tym filmowe).

Stosownie do treści art. 2 ust. 1 ww. ustawy, opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego.

Ponadto w rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, że przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Kwestie prawne związane z powstaniem i nabyciem prawa autorskiego do utworów pracowniczych reguluje art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ustępem 1 tego przepisu, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron. Z kolei zgodnie z art. 74 ust. 3 tej ustawy, prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej.

W razie zatem wykonywania na podstawie jednej umowy o pracę czynności zarówno chronionych prawem autorskim jak i nie będących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych, z umowy tej powinno wynikać, jaka część wynagrodzenia obejmuje wynagrodzenie z tytułu korzystania z prawa autorskiego, a jaka część dotyczy czynności nie chronionych prawem autorskim. Tylko bowiem takie rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac - utworów chronionych prawem autorskim oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przy zapewnieniu właściwej realizacji obowiązków płatnika w zakresie prawidłowego obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy. Podkreślenia przy tym wymaga, że zakwalifikowanie, czy wykonywana praca w ramach umowy o pracę jest przedmiotem prawa autorskiego jest obowiązkiem płatnika, który dokonuje świadczeń z tego tytułu. Jak już wspomniano wcześniej, powyższe rozróżnienie musi wynikać z umowy o pracę, bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje możliwości szacunkowego ustalania ilości pracy twórczej w całej ilości pracy danego pracownika - twórcy. Na podstawie szacunkowego (procentowego) określenia ilości wykonywanych przez pracownika prac objętych prawami autorskimi spośród ogółu jego obowiązków pracowniczych nie można ustalić, jaka konkretna część wynagrodzenia związana jest z korzystaniem z praw autorskich.

Podwyższone koszty uzyskania przychodów można więc stosować, jeżeli umowa o pracę nie stanowi inaczej, a obowiązki ze stosunku pracy sprowadzają się do działalności twórczej lub ją obejmują, wynagrodzenie za pracę stanowi równocześnie wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Z umowy o pracę (angażu) powinno jednak wynikać, jaka część wynagrodzenia (uposażenia) obejmuje wynagrodzenie autorskie z tytułu korzystania przez pracownika z praw autorskich, a jaka dotyczy wynagrodzenia ściśle związanego z wykonywaniem obowiązków pracowniczych (służbowych). Tylko bowiem takie wyróżnienie, jak wyżej wspomniano, daje podstawę do zastosowania normy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%.

Należy podkreślić, że organy podatkowe nie są właściwe w zakresie rozstrzygania autorskiego charakteru wykonywanych czynności. Interpretacja przepisów ustawy o prawie autorskim nie leży w kompetencji organów podatkowych. Organy podatkowe nie są zatem uprawnione do orzekania, czy określony rezultat pracy jest utworem w rozumieniu prawa autorskiego. W razie wątpliwości, co do prawidłowości zakwalifikowania wykonanej pracy jako korzystającej z praw autorskich lub pokrewnych, należy zwrócić się w celu rozstrzygnięcia tej kwestii do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Departament Prawno - Legislacyjny.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zatrudnia pracowników, którzy w ramach obowiązków służbowych wynikających ze stosunku pracy tworzą utwory w rozumieniu ustawy - ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W Umowach o pracę zawartych przez Spółkę z Pracownikami twórcami znajduje się następujące postanowienie: "Autorskie prawa majątkowe oraz majątkowe prawa pokrewne do wszelkich utworów wykonanych przez Pracownika w związku i na podstawie niniejszej umowy, w szczególności: utworów tekstowych dowolnego charakteru i treści, oprogramowania i jego kodu źródłowego, form graficznych, fotografii, znaków towarowych, a także prawa własności przemysłowej, w tym do dokonanych wynalazków i ulepszeń technicznych, praw do wzoru użytkowego i zdobniczego, a także patentów (łącznie zwanych "utworami"), stają się przedmiotem praw Pracodawcy w dacie ich powstania, choćby nie ostały ukończone". Na podstawie zapisów Umowy o pracę będzie można jednak jednoznacznie określić, jaka część wynagrodzenia będzie należna Pracownikowi twórcy z tytułu rozporządzenia majątkowymi prawami autorskimi, a jaka za pracę niemającą takiego charakteru.

Mając powyższe na uwadze, w przypadku rozporządzenia w danym miesiącu kalendarzowym przez Pracowników twórców majątkowymi prawami autorskimi do Utworów na rzecz Wnioskodawcy, Wnioskodawca jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, w stosunku do części wynagrodzenia wypłacanego Pracownikom z tytułu rozporządzenia majątkowymi prawami autorskimi będzie miał prawo do potrącenia kosztów uzyskania przychodu w zryczałtowanej wysokości 50% przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 Ustawy o PIT. Warunkiem stosowania przez Wnioskodawcę jako płatnika 50% kosztów uzyskania przychodu jest przeniesienie na Spółkę praw autorskich do utworu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl