ILPB2/415-497/11-2/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2011 r. (data wpływu 11 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty otrzymywanej z Kanady - jest prawidłowe.

W dniu 11 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty otrzymywanej z Kanady.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od 28 września 2010 r. Wnioskodawca jest zameldowany na stałe w Polsce, po powrocie do kraju z Kanady, gdzie mieszkał od 1982 r..

Zainteresowany otrzymuje miesięcznie rentę, która jest wypłacana i opodatkowywana w Kanadzie. Podczas wizyty w urzędzie skarbowym, Wnioskodawca otrzymał informacje i kopię umowy Kanada - Polska (Dz. U.90.38.216, Artykuł 18 i 23) i został poinformowany, że na podstawie ww. ustawy, składając opłaty podatkowe w Skarbowym Urzędzie Kanady, renta Zainteresowanego zamieszkującego na terenie Polski nie podlega ponownemu opodatkowaniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, po otrzymanych informacjach i interpretacjach w urzędzie skarbowym, na podstawie Umowy Polsko - Kanadyjskiej (Dz. U.90.38.216, Artykuł 18), zgodnie z którym podatek od renty i emerytury nie może przekroczyć 15% kwoty należności brutto oraz art. 23 ww. umowy stanowiącym, iż osoba mająca zamieszkanie w Polsce osiąga dochód, który - zgodnie z uwzględnieniem niniejszej ustawy - może być opodatkowany w Kanadzie, to Polska zezwoli na zwolnienie takiego dochodu lub majątku od opodatkowania, nie jest On zobowiązany do składania opłat podatkowych względem otrzymywanej renty. Tym samym zwolniony jest On ze składania formularzy i orzeczeń podatkowych, z tego tytułu że dokonuje tej czynności po stronie Kanadyjskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast w myśl art. 4a tej ustawy, powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymuje miesięcznie rentę, która jest wypłacana i opodatkowywana w Kanadzie.

W związku z tym, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 4 maja 1987 r. (Dz. U. z 1990 r. Nr 38, poz. 216).

Na podstawie art. 18 ust. 1 ww. umowy, emerytury i renty pochodzące z Umawiającego się Państwa i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zgodnie z ust. 2 tego przepisu, emerytury pochodzące z Umawiającego się Państwa i wypłacone osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być także opodatkowane w tym Państwie, z którego pochodzą, i zgodnie z prawem tego Państwa. Jednakże w przypadku okresowych wypłat emerytalnych podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć kwoty niższej spośród następujących kwot:

Przepis art. 23 ww. umowy przedstawia sposoby unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 lit. a), w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który - zgodnie z postanowieniami niniejszej ustawy - może być opodatkowany w Kanadzie, to Polska zezwoli na zwolnienie takiego dochodu lub majątku od opodatkowania, z tym jednak, że przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosuje tę stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był tak właśnie zwolniony od opodatkowania.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż do renty otrzymywanej przez podatnika z Kanady ma zastosowanie przepis art. 18 ust. 1 polsko-kanadyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Oznacza to, że jest ona opodatkowana zarówno w Kanadzie jak i w Polsce.

Jednakże w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania określoną w art. 23 ust. 1 lit. a) ww. umowy (metoda wyłączenia z progresją) w związku z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, iż dochód Wnioskodawcy z renty kanadyjskiej podlega opodatkowaniu w Kanadzie, a w Polsce jest zwolniony od opodatkowania. W związku z tym Zainteresowany nie ma obowiązku składania w urzędzie skarbowym formularzy podatkowych z tytułu otrzymywania ww. renty.

Jednakże w sytuacji, gdy podatnik uzyskałby w danym roku podatkowym inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce, dochód uzyskany w Kanadzie powinien zostać uwzględniony dla potrzeb obliczenia stopy procentowej podatku od pozostałego dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.