ILPB2/415-49/12-2/WS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 kwietnia 2012 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-49/12-2/WS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2012 r. (data wpływu 9 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów i skutków podatkowych sprzedaży gruntu oraz podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z mężem są właścicielami nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę. Nieruchomość tę nabyli w roku 2008. Między małżonkami panuje ustrój wspólności majątkowej.

Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej i w ramach tejże działalności zamierza budować na posiadanych przez Nią wespół z mężem gruntach budynki mieszkalne, celem ich późniejszej sprzedaży klientom.

Mąż Wnioskodawczyni również prowadzi działalność gospodarczą, ale w innym zakresie, niezwiązanym z budownictwem. W ramach prowadzonej działalności mąż Wnioskodawczyni nie wykorzystuje przedmiotowych gruntów, ani nie zamierza ich wykorzystywać w przyszłości.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zamierza wykorzystywać w części lub w całości przedmiotowe nieruchomości gruntowe. W związku z powyższym Wnioskodawczyni planuje wprowadzić część lub całość nieruchomości gruntowych jako towar do prowadzonej działalności gospodarczej. Mąż Wnioskodawczyni, stosownie do zapisów art. 37 § 1 pkt 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wyraził zgodę na wyłączne używanie przez Nią przedmiotowej nieruchomości w ramach prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy prawidłowe jest stanowisko, iż na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w opisanej powyżej sytuacji, Wnioskodawczyni będzie mogła w przypadku sprzedaży nieruchomości uznać za koszt uzyskania przychodu całą wartość zakupu sprzedawanej nieruchomości.

2.

Czy prawidłowe jest stanowisko, iż na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w opisanej powyżej sytuacji, przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości w całości będą stanowiły przychód Wnioskodawczyni z tytułu wykonywanej przez Nią pozarolniczej działalności gospodarczej.

3.

Czy prawidłowe jest stanowisko, iż na podstawie art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z § 4 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, w opisanej powyżej sytuacji, na fakturze dokumentującej sprzedaż nieruchomości, jako sprzedawca powinna widnieć tylko Wnioskodawczyni mimo, że w akcie notarialnym dokumentującym sprzedaż, jako sprzedawcy widnieć będą Wnioskodawczyni i jej mąż.

Tutejszy Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Z kolei odpowiedź na pytanie nr 2 dotycząca podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży gruntu zawarta została w interpretacji indywidualnej z dnia 3 kwietnia 2012 r. nr ILPB2/415-49/12-3/WS. Natomiast w odniesieniu do pytania nr 3 wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania nr 1, stanowisko, iż na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w opisanej powyżej sytuacji będzie Ona mogła w przypadku sprzedaży nieruchomości uznać za koszt uzyskania przychodu całą wartość zakupu sprzedawanej nieruchomości jest prawidłowe. Stanowisko to znajduje oparcie w przywołanym art. 22 ust. 1 ustawy o p.d.o.f. Zgodnie z tym przepisem kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Bezsprzecznie zatem, skoro Wnioskodawczyni wraz mężem zakupiła nieruchomość gruntową za określoną cenę i nieruchomość ta została wprowadzona do majątku prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, a następnie zostanie sprzedana (wraz z pobudowanym na niej budynkiem mieszkalnym), to cena zakupu tej przedmiotowej działki stanowić będzie dla Wnioskodawczyni koszt uzyskania przychodu. Kosztem uzyskania przychodów powinna być cała (pełna) wartość nabycia sprzedawanej nieruchomości i to bez względu na to, że nieruchomość ta została nabyta przez Wnioskodawczynię wraz z małżonkiem do majątku wspólnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Za przychód z działalności gospodarczej, w myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza wykorzystywać w części lub w całości nieruchomości gruntowe objęte ustrojem małżeńskiej wspólności majątkowej. W związku z powyższym Wnioskodawczyni planuje wprowadzić część lub całość nieruchomości gruntowych jako towar do prowadzonej działalności gospodarczej. Mąż Wnioskodawczyni, stosownie do zapisów art. 37 § 1 pkt 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wyraził zgodę na wyłączne używanie przez Nią przedmiotowej nieruchomości w ramach prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej.

W związku z powyższym wydatki z tytułu zakupu wskazanego we wniosku gruntu, uznanego za towar handlowy, w prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu tej działalności.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl natomiast art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów - wydatki te są jednak kosztem uzyskania przychodów m.in. gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż skoro mąż Wnioskodawczyni wyraził zgodę na wykorzystanie nieruchomości gruntowej, stanowiącej wspólność ustawową małżeńską wyłącznie w prowadzonej przez Nią pozarolniczej działalności gospodarczej, w ramach której grunt ten zostanie zbyty wraz z wybudowanym na nim budynkiem mieszkalnym, to stwierdzić należy, iż wydatek poniesiony na nabycie tego gruntu w całości może stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Zainteresowaną pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl