ILPB2/415-444/09-6/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2009 r. (data wpływu 27 kwietnia 2009 r.) uzupełnionym w dniu 7 lipca 2009 r. oraz w dniu 16 lipca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi odsetkowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi odsetkowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym, wezwano Zainteresowaną do uzupełnienia opisanego we wniosku stanu faktycznego.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 6 lipca 2009 r., skutecznie doręczono w dniu 9 lipca 2009 r., natomiast w dniu 16 lipca 2009 r. do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni informuje, że ani u Niej ani u Jej męża nie zaistniały żadne negatywne przesłanki, w myśl art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. nie korzystali z tzw. starych ulg mieszkaniowych, a kredyt budowlano-hipoteczny udzielony przez bank w całości, łącznie ze spłatą pozostałego kredytu w wys. 14.023,65 zł udzielonego przez inny bank - wykorzystano na jeden cel mieszkaniowy, tj. przebudowę (przystosowanie) części budynku niemieszkalnego (budynek gospodarczy) i pomieszczeń niemieszkalnych (strych) na cele mieszkalne. Wnioskodawczyni oświadcza, że budynek wolnostojący, będący własnością Zainteresowanej i Jej małżonka w momencie przystąpienia do prac, tj. w lutym 2002 r. wymagał całkowitej przebudowy (przystosowania) powierzchni niemieszkalnej i gospodarczej na cele mieszkaniowe. Budynek mieszkalny nie spełniał żadnych wymaganych standardów określonych w prawie budowlanym. Prace inwestycyjne Wnioskodawczyni i Jej małżonek rozpoczęli w lutym 2002 r. z własnych środków oraz posiłkując się kredytem zaciągniętym w pierwszym banku. Własne środki plus otrzymane z kredytu wystarczyły na prace w części mieszkalnej. Pod koniec 2002 r. Wnioskodawczyni i Jej małżonek zaczęli starać się o kredyt budowlany na przebudowę i adaptację części niemieszkalnej, a tym samym skorzystanie z ulgi odsetkowej. W tym celu został opracowany projekt budowlany, określający jakie prace będą wykonane na całości obiektu. Była to również podstawa dla banku jako zabezpieczenie, co zostanie wykonane - do rozliczenia I i II transzy kredytu. Warunkiem przyznania kredytu było też uregulowanie pozostałej kwoty kredytu w pierwszym banku, tj. kwoty 14.023,65 zł.

W dniu 15 października 2002 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem złożyli wniosek na pozwolenie na budowę z zapisem modernizacji budynku mieszkalnego (modernizacja wg załączonego projektu budowlanego obejmowała całość prac łącznie z adaptacją części niemieszkalnych).

W dniu 23 października 2002 r. wydano decyzję - pozwolenie na budowę z zapisem modernizacji budynku mieszkalnego (obejmującego całość, tj. część mieszkalną, gospodarczą i adaptację strychu zgodnie z projektem budowlanym).

W dniu 16 grudnia 2002 r. Wnioskodawczyni i Jej małżonek otrzymali I transzę kredytu. Po jej rozliczeniu zgodnie z warunkami umowy kredytowej otrzymali II transzę w dniu 22 maja 2003 r.

W dniu 12 listopada 2003 r. dodatkowo złożyli wniosek na akceptację zmian (budowa wiatrołapu) do przebudowywanego budynku wraz z projektem budowlanym.

W dniu 10 grudnia 2003 r. wydano decyzję na budowę wiatrołapu do modernizowanego budynku.

W dniu 22 grudnia 2003 r. zostało złożone zawiadomienie o zakończeniu budowy (inwestycja nie wymagała pozwolenia na użytkowanie), a całość prac przeprowadzono przed upływem trzech lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym uzyskano pozwolenie na budowę w rozumieniu prawa budowlanego.

Budynek po modernizacji polegającej na przebudowie części mieszkalnej i całej gospodarczej - tj. kapitalnej modernizacji parteru, przebudowy poddasza i budynku gospodarczego na cele mieszkalne oraz budowy wiatrołapu (o pow. 6,35 m#178;) budynek jako całość przybrał formę samodzielnego domku jednorodzinnego, spełniającego wymagania określone w przepisach prawa budowlanego. W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowana informuje, że w dniu zakupu dom stanowił jednolitą zabudowę zwartą składającą się z pomieszczenia mieszkalnego (1 izba), pomieszczenia gospodarczego (kuchnia), poddasza niemieszkalnego (strychu) oraz ze stajni z osobnym wejściem. Po przebudowie na cele mieszkalne dom stanowi lokal mieszkalny składający się z pokoju gościnnego, kuchni, pomieszczenia łazienkowego i trzech pokoi położonych na piętrze. W jednolitej zabudowie znajduje się dodatkowo garaż - pomieszczenie warsztatowe z osobnym wjazdem, dobudowanym piętrem stanowiącym sypialnię części mieszkalnej budynku. Wnioskodawczyni wskazuje na definicję budynku, zawartą art. 3 ust. 2 prawa budowlanego, zgodnie z którą przez budynek należy rozumieć taki obiekt, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Następnie Wnioskodawczyni powołuje art. 3 ust. 1 pkt 2a prawa budowlanego, zgodnie z którym budynek mieszkalny jednorodzinny to budynek wolnostojący (...) służący zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjną samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie, nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego (...). Lokalem mieszkaniowym jest natomiast wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspakajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Powyższa definicja zawarta została w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 1994 r. Nr 85, poz. 388 z późn. zm.). Budynek stanowi jeden z elementów obiektu budowlanego, ujętego w art. 3 ust. 1 ww. ustawy. Dla ustalenia, czy przebudowa spełnia wymagania zawarte w ustawie o podatku dochodowym, zdaniem Wnioskodawczyni, należy jeszcze wyjaśnić znaczenie pojęć: budowa, roboty budowlane i przebudowa. Tak więc, zgodnie z art. 59 ust. 6 przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Z kolei roboty budowlane (art. 59 ust. 7) to budowa lub prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego (art. 59 ust. 7a). Zgodnie z przepisami prawa budowlanego wystarczające jest potwierdzenie, że w wyniku robót budowlanych powstał samodzielny lokal mieszkalny. Wnioskodawczyni stwierdziła, że w chwili obecnej, po zakończeniu wszelkich robót budowlanych budynek domu jednorodzinnego stanowi budynek mieszkalny w rozumieniu przepisów prawa budowlanego składający się z lokalu mieszkalnego w rozumieniu przepisów prawa o własności lokali.

Ponadto Zainteresowana informuje, że po rozpatrzeniu wniosku z 15 października 2002 r., o którym mowa wyżej, zgodnie z prawem budowlanym zatwierdzono projekt budowlany obejmujący wszelkie prace dotyczące przebudowy (przystosowania) całego budynku (mieszkalnego i niemieszkalnego) na cele lokalu mieszkalnego i wydano pozwolenie na budowę. Odnośnie kwestii spłaconego pierwszego kredytu, który był udzielony w dniu 11 lipca 2002 r., Wnioskodawczyni wyjaśnia, iż był to kredyt gotówkowy w złotych, denominowany w walucie wymienialnej na cele konsumpcyjne dla osoby fizycznej, który został przeznaczony na rozpoczęte prace, związane z przebudową (przystosowaniem) całego budynku na cele mieszkalne, mające na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Drugi kredyt otrzymano już z zapisem zgodnym z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zainteresowana poinformowała, że realizowana inwestycja pochłonęła całość udzielonych kredytów, jak również środki własne, tzw. oszczędności.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

w tym spłata 14.023,65 zł - kredyt w innym banku na rozpoczęte prace na tej samej inwestycji przysługuje Wnioskodawczyni prawo do odliczenia odsetek na podstawie faktycznie zapłaconych, udokumentowanych dowodem wystawionym przez bank, czy też w całej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wykonane prace zgodne z projektem budowlanym (tj. zamiana starych budynków mieszkalno-gospodarczych i ich przystosowanie na części mieszkalne) mieszczą się w treści art. 26b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

* z kredytu sfinansowano prace na kwotę 127.436,23 zł

* spłata kredytu w innym banku 14.023,65 zł

* część odsetek nie podlegających odliczeniu 14.023,65 zł/ 127.436,23 zł x 100 = 11,00%

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że ma prawo do odliczania odsetek w części pomniejszonej o 11%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2008 r. podatnikowi, któremu w latach 2002-2006 został udzielony kredyt (pożyczka), o którym mowa w art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., przysługuje na zasadach określonych w tej ustawie oraz w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., prawo do odliczania wydatków na spłatę odsetek:

Stosownie do treści art. 26b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 odlicza się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z:

Stosownie do art. 26b ust. 2 ustawy, odliczenie o którym mowa wyżej, stosuje się jeżeli:

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 26b ust. 3 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli przyznany kredyt wykorzystywany jest na inwestycję mieszkaniową oraz nabycie gruntu albo prawa wieczystego użytkowania gruntu, odliczeniu nie podlegają odsetki od tej części kredytu ustalonej w takiej proporcji, w jakiej pozostają wydatki na nabycie tego gruntu albo prawa wieczystego użytkowania gruntu w łącznych wydatkach mieszkaniowych.

W przepisie art. 26b ust. 4 pkt 1-2 cytowanej ustawy ustawodawca zawarł ograniczenie odliczania do odsetek naliczonych za okres począwszy od dnia 1 stycznia 2002 r. i zapłaconych od tego dnia i tylko od tej części kredytu, która nie przekracza kwoty stanowiącej iloczyn 70 m#178; powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego 1 m#178; powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonego do celów obliczenia premii gwarancyjnej od wkładów na oszczędnościowych książeczkach mieszkaniowych za III kwartał roku poprzedzającego rok podatkowy, określonej na rok zakończenia inwestycji.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa także terminy dokonywania odliczenia z tytułu spłaty odsetek od kredytu (pożyczki). Tak, więc zgodnie z art. 26b ust. 5 ww. ustawy pierwszego odliczenia odsetek można dokonać dopiero w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym inwestycja została zakończona.

Odsetki zapłacone przed rokiem podatkowym, w którym została zakończona inwestycja mogą być odliczone od podstawy obliczenia podatku również za rok podatkowy, w którym podatnik po raz pierwszy odlicza odsetki (art. 26 ust. 6 ww. ustawy) oraz w roku podatkowym bezpośrednio następującym po roku, w którym podatnik po raz pierwszy odliczył odsetki; w tym przypadku odliczeniu podlega wyłącznie różnica między sumą odsetek przypadających do odliczenia a kwotą odsetek faktycznie odliczonych w roku, w którym podatnik dokonał pierwszego odliczenia (art. 26 ust. 7 ww. ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że 2002 r. Wnioskodawczyni razem ze Swoim mężem zaciągnęli kredyt w banku na cel przebudowy i adaptacji części niemieszkalnej na cele mieszkalne. Warunkiem przyznania kredytu było m.in. uregulowanie pozostałej kwoty kredytu, zaciągniętego wcześnie w innym banku, tj. kwoty 14.023,65 zł. Zainteresowana wyjaśnia, że kredyt zaciągnięty w pierwszym banku, był kredytem gotówkowym w złotych, denominowany w walucie wymienialnej na cele konsumpcyjne dla osoby fizycznej, który został przeznaczony na rozpoczęte prace, związane z przebudową (przystosowaniem) całego budynku na cele mieszkalne. Drugi kredyt Wnioskodawczyni wraz ze małżonkiem otrzymali już na cel zgodny z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W dniu zakupu dom stanowił jednolitą zabudowę zwartą składającą się z pomieszczenia mieszkalnego (1 izba), pomieszczenia gospodarczego (kuchnia), poddasza niemieszkalnego (strychu) oraz ze stajni z osobnym wejściem. Modernizacja budynku polegała na przebudowie części mieszkalnej i całej gospodarczej. Zgodnie z prawem budowlanym zatwierdzono projekt budowlany obejmujący wszelkie prace dotyczące przebudowy (przystosowania) całego budynku (mieszkalnego i niemieszkalnego) na cele lokalu mieszkalnego i wydano pozwolenie na budowę. W listopadzie 2003 r. dodatkowo Zainteresowana wraz z mężem złożyli wniosek na akceptację zmian (budowa wiatrołapu) do przebudowywanego budynku wraz z projektem budowy. Po przebudowie na cele mieszkalne dom stanowi lokal mieszkalny składający się z pokoju gościnnego, kuchni, pomieszczenia łazienkowego i trzech pokoi położonych na piętrze. W jednolitej zabudowie znajduje się dodatkowo garaż - pomieszczenie warsztatowe z osobnym wjazdem, dobudowanym piętrem stanowiącym sypialnię części mieszkalnej budynku. W chwili obecnej budynek domu jednorodzinnego stanowi budynek mieszkalny w rozumieniu przepisów prawa budowlanego składający się z lokalu mieszkalnego w rozumieniu przepisów prawa o własności lokali. W dniu 22 grudnia 2003 r. zostało złożone zawiadomienie o zakończeniu budowy (inwestycja nie wymagała pozwolenia na użytkowanie).

Wyżej cytowane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określają szereg warunków, które należy spełnić, aby możliwe było skorzystanie z odliczeń w ramach tzw. ulgi odsetkowej. W treści art. 26b ust. 1 pkt 4 ustawy wyraźnie wskazano, że odliczenie odsetek przysługuje w sytuacji, nadbudowy lub przebudowy budynku na cele mieszkalne lub przebudowy (przystosowania) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego.

Z przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego wynika, że nie został spełniony powyższy warunek, gdyż w wyniku przebudowy (przystosowania) pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne nie powstało samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego.

Natomiast wydatki związane z przebudową części mieszkalnej nie podlegają również odliczeniu w ramach ulgi odsetkowej, gdyż wydatki te nie były związane z nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne, tylko z przebudową (przystosowaniem), a taki rodzaj wydatków, zgodnie z art. 26b ust. 1 pkt 4) ww. ustawy, dotyczy tylko budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego.

Ponadto odsetki od pierwszego zaciągniętego kredytu nie podlegają odliczeniu w ramach ulgi odsetkowej, gdyż z umowy kredytu wynika, że został on zaciągnięty na cele konsumpcyjne, a nie budowlane, tak więc nie został spełniony warunek, określony w art. 26b ust. 2 pkt 2 ww. ustawy.

W związku z powyższym przedstawione we wniosku wydatki związane z przedmiotową inwestycją nie podlegają odliczeniu w ramach ulgi odsetkowej.

Należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Ponadto, w związku z tym, iż wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego z nich tj. męża Zainteresowanej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.