ILPB2/415-428/14-5/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2014 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 24 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 marca 2014 r. (data wpływu 31 marca 2014 r.) oraz pismem z dnia 12 czerwca 2014 r. (data wpływu 17 czerwca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 24 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z mężem jest właścicielką na prawach wspólnej własności majątkowej gospodarstwa rolnego o powierzchni 2,96 ha położonego w I. Gospodarstwo składa się z dwóch przyległych do siebie działek o numerach 447 i 446.

Działkę nr 447 małżonkowie nabyli w obrocie prywatnym w 1985 r., a działkę nr 446 w roku 1992. Są one wolne od wpisów i innych obciążeń i roszczeń na rzecz osób trzecich.

Małżonkowie zamierzają sprzedać całość gruntu bez podziału na mniejsze działki. Powodem sprzedaży jest podeszły wiek i przejście na emeryturę.

Ziemia została zakupiona w celu prowadzenia działalności rolniczej, od momentu nabycia grunty wykorzystywane były wyłącznie na cele działalności rolniczej - utworzono szkółkę drzew i krzewów ozdobnych z nasadzeń własnych, z której w okresie 1998-2013 dokonywano sprzedaży drzew i krzewów. Grunt ten nigdy nie był przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Wcześniej, tj. w 2006 r. wraz z mężem Wnioskodawczyni sprzedała dwie działki budowlane o powierzchni 908 m² i 901 m² położone w miejscowości Ż. - obie działki sprzedano w obrocie prywatnym.

Obecnie małżonkowie nie zamierzają sprzedawać innych nieruchomości.

W celu sprzedaży przedmiotowego gruntu małżonkowie nie umieszczali ogłoszeń w środkach masowego przekazu, nie występowali o wydanie warunków zabudowy dla przedmiotowej nieruchomości. Jednakże zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego Gminy grunty te zakwalifikowano są jako grunty przeznaczone pod zabudowę - budownictwo jednorodzinne.

Wnioskodawczyni w okresie od 10 października 2001 r. do 31 grudnia 2009 r. była zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT z tytułu wynajmu lokalu położonego we Wrocławiu oraz prowadzonej działalności - usługi fryzjerskie.

Mąż nie był i nie jest czynnym podatnikiem VAT - prowadzi wyłącznie działalność rolniczą.

Przedmiotowa nieruchomość była i jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności rolnej zwolnionej od podatku VAT. Z tytułu nabycia przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało małżonkom prawo do obniżenia kwoty podatku należnego od kwoty podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy w przypadku ww. sprzedaży transakcja ta podlegała będzie obciążeniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych, w związku z tym, że małżonkowie nie zamierzali przeznaczać posiadanego gruntu na cele budowlane i nie podejmowali żadnych działań marketingowych związanych z tą nieruchomością (deweloper budujący osiedle domów jednorodzinnych w bezpośrednim sąsiedztwie zwrócił się do nich z propozycją zakupu gruntu), transakcja ta nie powoduje powstania zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8, gdyż zbycie nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

#8722; jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym.

Jeżeli natomiast odpłatne zbycie nieruchomości następuje po upływie tego okresu, przychód z tego tytułu nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wobec wyżej powołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego dla zastosowania właściwych zasad opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości istotne znaczenie ma data nabycia przedmiotowej nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem jest właścicielką na prawach wspólnej własności majątkowej gospodarstwa rolnego o powierzchni 2,96 ha położonego w I. Gospodarstwo składa się z dwóch przyległych do siebie działek o numerach 447 i 446.

Działkę nr 447 małżonkowie nabyli w obrocie prywatnym w 1985 r., a działkę nr 446 w roku 1992, są one wolne od wpisów i innych obciążeń i roszczeń na rzecz osób trzecich.

Małżonkowie zamierzają sprzedać całość gruntu bez podziału na mniejsze działki. Powodem sprzedaży jest podeszły wiek i przejście na emeryturę.

Mając na uwadze powyższe oraz uregulowania prawne w tym zakresie należy stwierdzić, że przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie będzie stanowić ono źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Transakcja zbycia zostanie bowiem dokonana po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto przedmiotowe działki, podlegające sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wskazać należy, że z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Wnioskodawczynię - jako współwłaścicielkę zbywanych nieruchomości, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego ze współwłaścicieli, tj. męża Wnioskodawczyni.

Mąż Zainteresowanej, chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Jednocześnie Tut. Organ informuje, że w odniesieniu do podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.