ILPB2/415-404/11-4/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2011 r. (data wpływu 21 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 maja 2011 r. (data wpływu 23 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 21 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usługi długoterminowego wynajmu środków transportu oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 12 maja 2011 r. nr ILPP4/443-162/11-2/PG, ILPB2/415 -404/11-2/WS, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 12 maja 2011 r., skutecznie doręczono dnia 16 maja 2011 r., zaś w dniu 23 maja 2011 r. (data nadania 20 maja 2011 r.), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Jedną z działalności firmy Wnioskodawczyni są usługi związane z wynajmem środków transportu. Pierwsza umowa wynajmu środków transportu została podpisana 15 grudnia 2009 r. na okres 6 miesięcy, czyli do 15 czerwca 2010 r., natomiast faktura wystawiona była dwukrotnie: 15 grudnia 2009 r. za okres 15 grudnia 2009 r. - 15 marca 2010 r. oraz 15 marca 2010 r. za okres 15 marca 2010 r. - 15 czerwca 2010 r., zgodnie z umową. Analogicznie zostały zawarte kolejne dwie umowy od 15 czerwca 2010 r. do 15 grudnia 2010 r. oraz od 15 grudnia 2010 r. do 15 czerwca 2011 r. (faktury wystawiane są zgodnie z umową również na początku i w połowie umowy). Umowa zawarta między firmą Zainteresowanej a usługobiorcą zawiera zapis o niezmiennej, stałej kwocie za usługę, tzn. kwota brutto jest z góry ustalona na cały okres umowy. Podmiotem, z którym umowy były zawarte jest podatnik, który posiada swoją siedzibę oraz prowadzi działalność gospodarczą w kraju trzecim (USA), lecz deleguje swoich pracowników do Polski w celach służbowych i potrzebuje dla nich środków transportu. Faktury dla tego podmiotu od samego początku, czyli od 15 grudnia 2009 r. były wystawiane z 22% podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Tutejszy organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast odpowiedź na pytanie nr 1 - w zakresie podatku od towarów i usług - oraz odpowiedź na pytanie nr 2, zawarta została w interpretacji indywidualnej z dnia 26 maja 2011 r. nr ILPP4/443-162/11-4/PG.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, usługi świadczone przez Jej firmę powinny być obciążone podatkiem dochodowym od osób fizycznych od początku, czyli od 15 grudnia 2009 r. Jednak od 15 grudnia 2009 r. do 31 grudnia 2009 r. usługi świadczone przez firmę, długoterminowy wynajem środków transportu na rzecz firmy posiadającej siedzibę w kraju trzecim, powinny być obciążone podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem dochodowym od osób fizycznych natomiast od 1 stycznia 2010 r. tylko podatkiem dochodowym od osób fizycznych ponieważ zgodnie z ww. przepisami ustawy o VAT od 1 stycznia 2010 r. obowiązek opłacania podatku od towarów i usług nie występuje, a więc kwota brutto faktur staje się podstawą do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w odniesieniu do pytania nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W związku z powyższym, jeśli sprzedawane przez podatnika towary i usługi opodatkowane są podatkiem od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług, natomiast jeśli towary lub usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, wówczas cała należna kwota uzyskana z tytułu sprzedaży tych towarów i usług stanowi przychód z działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W wydanej na wniosek Zainteresowanej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania usług długoterminowego wynajmu środków transportu, w dniu 26 maja 2011 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr ILPP4/443-162/11-4/PG, w którym Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdził, że świadczone przez Wnioskodawczynię usługi długoterminowego wynajmu środków transportu na rzecz podatnika posiadającego swoją siedzibę w kraju trzecim do dnia 31 grudnia 2009 r. podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, natomiast od dnia 1 stycznia 2010 r. nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro od dnia 1 stycznia 2010 r. usługi świadczone przez Wnioskodawczynię nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, cała należna kwota uzyskana z tytułu sprzedaży tych usług stanowi przychód z działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast przychód uzyskany ze sprzedaży usług świadczonych przez Zainteresowaną do dnia 31 grudnia 2009 r. - z uwagi na to, że podlegały one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - należało pomniejszyć o należny podatek od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.