ILPB2/415-38/11-4/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2011 r. (data wpływu 7 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 marca 2011 r. (data wpływu 28 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 i § 4 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 18 marca 2011 r. nr ILPB2/415 -38/11-2/WS, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 18 marca 2011 r., skutecznie doręczono dnia 22 marca 2011 r., zaś w dniu 28 marca 2011 r. (data nadania 25 marca 2011 r.), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest opiekunem prawnym swojego pełnoletniego brata, urodzonego w dniu 20 stycznia 1964 r. w roku 1989 brat Zainteresowanej ukończył 25 lat. Wnioskodawczyni nie utrzymywała i nie utrzymuje brata w związku z obowiązkiem alimentacyjnym. Brat nie uczył się i nie uczy. Ze względu na swoją niepełnosprawność od urodzenia nie mówi, nie pisze i nie czyta. Dochód brata w 2009 r. i w 2010 r. nie przekroczył przedziału skali podatkowej. Podatek tonażowy nie dotyczy brata. w dniu 3 marca 2010 r. ojciec zmarł. Do tego dnia brat mieszkał w domu rodzinnym z ojcem, który sprawował nad nim właściwą opiekę, choć Wnioskodawczyni była opiekunem prawnym. Do dnia 3 marca 2010 r. brat Zainteresowanej pobierał rentę socjalną i zasiłek pielęgnacyjny. Od dnia 3 marca 2010 r. ZUS przyznał bratu Wnioskodawczyni rentę rodzinną po ojcu, dodatek pielęgnacyjny, dodatek dla sieroty zupełnej, rentę socjalną. z dniem 2 lipca 2010 r. uchylono decyzję o przyznaniu zasiłku pielęgnacyjnego. Po śmierci ojca od dnia 16 marca 2010 r. brat jest zameldowany na stałe u siostry Wnioskodawczyni, która sprawuje nad nim właściwą opiekę. Ani Wnioskodawczyni, ani Jej ojciec nie odliczyli ulgi prorodzinnej za 2009 r. Zainteresowana jest osobą bezrobotną i corocznie rozlicza się z mężem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z przepisami ulgę prorodzinną może odliczyć opiekun prawny. Zawiła sytuacja w przedmiotowej sprawie wiąże się z tym, iż do dnia 3 marca 2010 r. właściwą opiekę nad bratem sprawował ojciec, natomiast od dnia 16 marca 2010 r. siostra, choć opiekunem prawnym pozostawała Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

W myśl art. 27f ust. 2 tejże ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1.

Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

Zgodnie z art. 27f ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 wyżej cyt. ustawy wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Natomiast art. 27f ust. 6 powyższej ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej. Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 powołanej ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Biorąc pod uwagę powyższe, uprawnionymi do skorzystania z ulgi za 2009 r. są zatem podatnicy, którzy spełnili poniższe przesłanki, tj:

* osiągali dochody opodatkowane według skali podatkowej,

* wykonywali władzę rodzicielską, pełnili funkcje opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało lub sprawowali opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą,

* utrzymywali pełnoletnie dziecko w związku z wykonywaniem przez siebie ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej,

* wykażą podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).

Oznacza to, że z ulgi mogą skorzystać podatnicy, którzy osiągają dochody opodatkowane według skali podatkowej. Do ulgi mają prawo również podatnicy opodatkowani zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatnicy osiągający dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też z działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowanych 19% podatkiem liniowym pod warunkiem, iż uzyskają w roku podatkowym także dochody opodatkowane według skali np. zasiłek chorobowy, dochody z najmu.

Przy czym warunkiem do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka jest również brak zastosowania w stosunku do dziecka przepisów:

* art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego,

* ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz treści art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, iż uprawnienie do ulgi związane jest z wychowywaniem przez podatnika - oprócz dzieci małoletnich, o których mowa w art. 27f ust. 1 ww. ustawy - również dzieci:

* bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

* do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Podkreślenia wymaga fakt, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest opiekunem prawnym brata, urodzonego w dniu 20 stycznia 1964 r. Do dnia 3 marca 2010 r. brat Zainteresowanej pobierał rentę socjalną i zasiłek pielęgnacyjny. Od dnia 3 marca 2010 r. ZUS przyznał bratu Wnioskodawczyni rentę rodzinną po ojcu, dodatek pielęgnacyjny, dodatek dla sieroty zupełnej, rentę socjalną. z dniem 2 lipca 2010 r. uchylono decyzję o przyznaniu zasiłku pielęgnacyjnego.

W świetle powołanych powyżej przepisów należy zatem stwierdzić, że jak wynika z art. 27f ust. 1 ww. ustawy, podatnik ma prawo odliczyć kwotę ulgi na każde małoletnie dziecko w stosunku do którego w roku podatkowym m.in. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało. Natomiast art. 27f ust. 6 powyższej ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-5 powołanego powyżej przepisu stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa m.in. w art. 6 ust. 4 pkt 2 (dzieci bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną), w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej. Natomiast ww. przepis nie wymienia podatników będących opiekunami prawnymi dzieci pełnoletnich. Samo bycie opiekunem prawnym niepełnosprawnej osoby pełnoletniej nie uprawnia do skorzystania z ulgi z tytułu wychowania dzieci.

W związku z powyższym nie można uznać, że powołany powyżej przepis ma również zastosowanie w przypadku opiekuna prawnego pełnoletniej osoby niepełnosprawnej, pobierającej rentę socjalną i zasiłek pielęgnacyjny.

Zgodnie natomiast z art. 128 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawczyni wskazała, iż nie utrzymywała i nie utrzymuje brata w związku z obowiązkiem alimentacyjnym.

W świetle powołanych powyżej przepisów należy zatem stwierdzić, że tylko w sytuacji utrzymywania przez Wnioskodawczynię brata w związku z ciążącym na niej obowiązkiem alimentacyjnym, przysługiwałaby jej możliwość skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dzieci.

Wobec powyższego Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej w zeznaniu za rok 2009 i 2010.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie, tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, wniosek złożony przez Wnioskodawczynię nie może dotyczyć konsekwencji podatkowych wynikających dla innych osób, np. Jej siostry, czy też Jej ojca.

W związku z tym w wydanej interpretacji, tut. Organ nie odniósł się do kwestii związanej z przysługiwaniem ulgi prorodzinnej dla siostry Wnioskodawczyni i dla Jej ojca.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.