ILPB2/415-37/14-2/WS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2013 r. (data wpływu 7 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

"A" S.A. (dalej zwana: Spółką) jest spółką w 100% zależną od "B" Sp. z o.o. (dalej: "B") stanowiąca spółkę holdingową dla spółek z grupy kapitałowej "B", w tym dla Spółki.

"B" planuje uruchomienie programu motywacyjnego (zwanego dalej również: Programem) skierowanego do pracowników spółek zależnych wchodzących w skład grupy oraz współpracowników, pozostających ze spółkami z grupy w stosunku prawnym (dalej: Współpracownicy), w tym również do pracowników i współpracowników Spółki (dalej: Uczestnicy).

Decyzja o objęciu Uczestnika programem motywacyjnym jest podejmowana przez zarząd "B", który to podmiot jest jednocześnie administratorem Programu i nim zarządza. "B" podejmuje decyzję o objęciu Uczestnika programem motywacyjnym jeśli, ze względu na zakres obowiązków służbowych lub zakres świadczeń będących przedmiotem umowy cywilnoprawnej, działania tego Uczestnika mogą przyczynić się do wzrostu wartości poszczególnych spółek, w tym Spółki.

Celem Programu jest zmotywowanie Uczestników do osobistego uczestniczenia w rozwoju i potencjalnym wzroście grupy/poszczególnych spółek należących do grupy oraz jednocześnie wykreowanie zachęty finansowej dla Uczestników, którzy mogą przyczynić się do wzrostu wartości grupy. Uczestnictwo w programie ma zatem zapewnić lojalność wobec spółek grupy oraz powiązać interesy Uczestników z interesem spółek grupy, w tym poprzez długookresowe związanie Uczestników ze spółkami z grupy, w tym Spółką.

W ramach Programu Uczestnikom przyznawane będą jednostki uczestnictwa SAR (stock appreciation rights) (dalej: Jednostki Uczestnictwa). Jednostki Uczestnictwa reprezentują prawo Uczestnika do uzyskania wartości finansowej pozostającej w bezpośredniej relacji do wzrostu wartości spółki, z którą dany Uczestnik jest związany poprzez umowę o pracę lub inny stosunek prawny w okresie pomiędzy przyznaniem Jednostki Uczestnictwa danemu Uczestnikowi, a realizacją przez tego Uczestnika Jednostek Uczestnictwa. Wartość poszczególnych spółek, w tym Spółki będzie ustalana raz do roku poprzez wycenę sporządzaną przez niezależnego biegłego. Jeśli którakolwiek ze spółek z grupy stanie się w trakcie funkcjonowania Programu spółką notowaną na giełdzie papierów wartościowych, wycena tej spółki będzie się dokonywała automatycznie, poprzez odniesienie do wartości akcji notowanych na giełdzie.

Jednostki Uczestnictwa przekazywane Uczestnikom Programu, z uwagi na ich powiązanie z elementem bazowym jakim jest wartość spółki, stanowią pochodne instrumenty finansowe w świetle polskiego prawa.

Zasady funkcjonowania Programu w odniesieniu do Jednostek Uczestnictwa są następujące:

* Uczestnikami Programu mogą być osoby związane w momencie przyznania Jednostek Uczestnictwa stosunkiem pracy lub innym stosunkiem prawnym z przynajmniej jedną ze spółek z grupy,

* do każdego Uczestnika Programu przyporządkowana jest określona liczba Jednostek Uczestnictwa,

* fakt przystąpienia do Programu nie daje Uczestnikowi żadnych natychmiastowych korzyści, ani też gwarancji uzyskania ich później, gdyż potencjalna wypłata jest uzależniona od kształtowania się wartości spółki, z którą dany Uczestnik jest związany,

* uczestnictwo w Programie (tzn. otrzymanie Jednostek Uczestnictwa) nie jest związane z koniecznością poniesienia jakichkolwiek opłat przez Uczestników,

* realizacja praw wynikających z Jednostek Uczestnictwa jest możliwa dopiero po upływie z góry zdefiniowanego okresu (zwanego okresem restrykcyjnym), nie później jednak niż upływ terminu do realizacji Jednostek Uczestnictwa,

* realizacja Jednostek Uczestnictwa przez Uczestnika będzie mieć postać wypłaty pieniężnej stanowiącej ekwiwalent wzrostu wartości Jednostek Uczestnictwa,

* w momencie realizacji praw wynikających z Jednostek Uczestnictwa, Uczestnik Programu musi pozostawać w stosunku prawnym ze spółką z grupy,

* przyznane Uczestnikom Jednostek Uczestnictwa nie dają Uczestnikom Programu prawa do partycypacji w zysku Spółki ani prawa głosu,

* prawa wynikające z Jednostek Uczestnictwa nie stanowią elementu treści umowy o pracę ani żadnej umowy, na podstawie której świadczone są usługi na rzecz Spółki.

Zasady funkcjonowania Programu będzie regulować regulamin Programu oraz umowy podpisywane z Uczestnikami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy ewentualne przysporzenie majątkowe, uzyskane przez Uczestników Programu, związanych ze Spółką, z tytułu realizacji uprawnień wynikających z udziału w Programie (tzn. realizacja Jednostek Uczestnictwa), powinno być zakwalifikowane jako przychód z kapitałów pieniężnych podlegający opodatkowaniu w momencie faktycznej realizacji pochodnych instrumentów finansowych, i czy w związku z tym na Spółce nie będą ciążyły jakiekolwiek obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych, ewentualne przysporzenie majątkowe, uzyskane przez Uczestników Programu, związanych ze Spółką, z tytułu realizacji uprawnień wynikających z udziału w Programie (tzn. realizacja Jednostek Uczestnictwa), powinno być zakwalifikowane jako przychód z kapitałów pieniężnych. Przychód ten powstanie w momencie faktycznej realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych. W związku z powyższym, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu Ustawy PIT.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy PIT, źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (czyli zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów).

W myśl art. 17 ust. 1 Ustawy PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się między innymi:

(...)

10) przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających. Pojęcie pochodnych instrumentów finansowych zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 13 Ustawy PIT. Należy przez to rozumieć instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Zgodnie z przywołanym wyżej art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, pochodnymi instrumentami finansowymi są m.in.

* opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne (art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c),

* opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron (art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c).

Dodatkowo, zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami (tekst jedn.: z dnia 8 października 2010 r., Dz. U. Nr 211, poz. 1384, dalej jako: Ustawa OIF) przez instrumenty pochodne należy rozumieć opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Zgodnie natomiast z § 3 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 149, poz. 1674) instrument pochodny to taki instrument finansowy, którego:

* wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości, i

* nabycie nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych albo wartość netto tych wydatków jest niska w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych, i

* rozliczenie nastąpi w przyszłości.

Zatem, Jednostki Uczestnictwa zbudowane w oparciu o instrument bazowy jakim jest wartość Spółki stanowią pochodne instrumenty finansowe zarówno w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2c jak i art. 3 pkt 28a Ustawy o OIF, gdyż oparte są na instrumencie bazowym w postaci wskaźnika finansowego.

Jak stanowi art. 17 ust. 1b Ustawy PIT, przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych. Z treści ww. przepisu wynika precyzyjnie moment powstania przychodu, którym jest moment realizacji praw z danego instrumentu.

Potwierdzają to interpretacje indywidualne wydane w imieniu Ministra Finansów, tj. między innymi, stanowisko wyrażone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 września 2013 r. (sygn. IPPB2/415-477/13-5/MK), który wskazał, że nabycie przez Wnioskodawcę warunkowego niezbywalnego prawa, jak wskazał Wnioskodawca stanowiącego pochodny instrument finansowy uprawniającego do otrzymania w przyszłości kwoty wynikającej z jego realizacji nie będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z wniosku prawo to ma jedynie charakter warunkowy.

Analogiczne stanowisko wynika również z interpretacji indywidualnych:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 października 2013 r. (sygn. IPPB2/415-564/13-2/AK),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2013 r. (sygn. IPPB2/415 -17/13-4/MK),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 lipca 2013 r. (sygn. IPPB2/415-367/13 -4/MK),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 kwietnia 2013 r. (sygn. IBPBII/2/415-81/13/HS),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 lipca 2013 r. (sygn. IPPB2/415-288/13 -4/MK).

W konsekwencji powyższego, tj. z uwagi na fakt, że ewentualne przysporzenie po stronie Uczestnika Programu związanych ze Spółką będzie stanowić przychód z kapitałów pieniężnych, a obowiązek podatkowy powstanie z chwilą realizacji praw wynikających z pochodnego instrumentu finansowego, na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika.

Podatek od ewentualnego przychodu po stronie Uczestników Programu, związanych ze Spółką, będzie podlegał rozliczeniu na zasadach samoopodatkowania, według stawki o której mowa w art. 30b ust. 1 Ustawy PIT. Przepis ten stanowi, że od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl art. 30b ust. 6 Ustawy PIT, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14, i dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, i obliczyć należny podatek dochodowy. Tym samym, obowiązek obliczenia, pobrania oraz wpłacenia zaliczek na poczet podatku dochodowego od osób prawnych nie będzie ciążył na Spółce jako płatniku. Podmiotem obowiązanym do rozliczenia podatku będzie konkretny podatnik, Uczestniku Programu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do zadanego pytania w zakresie obowiązków płatnika ciążących na Spółce.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

#8210; podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru.

Ponadto, w myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 42 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, że warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób zatrudnionych przez ten podmiot.

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że pracownicy i współpracownicy Wnioskodawcy (dalej: Uczestnicy), w ramach uczestnictwa w programie motywacyjnym nabędą nieodpłatnie jednostki uczestnictwa SAR (stock appreciation rights) (dalej: Jednostki Uczestnictwa). Decyzja o objęciu Uczestnika programem motywacyjnym jest podejmowana przez zarząd "B", który to podmiot jest jednocześnie administratorem Programu i nim zarządza. Wnioskodawca - "A" S.A. (dalej zwana: Spółką) jest spółką w 100% zależną od "B" Sp. z o.o. (dalej: "B") stanowiąca spółkę holdingową dla spółek z grupy kapitałowej "B", w tym dla Spółki.

W związku z powyższym, w oparciu o przywołane uregulowania prawne uznać należy, że na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika, związane z przyznaniem Uczestnikom - pracownikom i współpracownikom Wnioskodawcy - nieodpłatnych jednostek uczestnictwa, gdyż jak już powyżej wskazano, warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz Uczestników, co w przedmiotowej sprawie miejsca nie będzie miało bowiem "świadczeniodawcą" jest spółka "B".

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy - w odniesieniu do wykonywania obowiązków płatnika wobec Uczestników w zakresie, o którym mowa we wniosku - uznać należało za prawidłowe.

Skoro w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca nie będzie wykonywać wobec Uczestników obowiązków płatnika, zatem nieuprawnionym jest przez tutejszy organ podatkowy rozpatrywanie w niniejszej interpretacji skutków podatkowych powstałych po stronie pracowników i współpracowników Wnioskodawcy z tytułu przyznania w ramach programu nieodpłatnych jednostek uczestnictwa.

W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu nie dokonał w tym zakresie oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Ww. przepis wprowadza bardzo istotne ograniczenie w zakresie możliwości wystąpienia o interpretację. Mianowicie, wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej może złożyć zainteresowany podmiot w swojej indywidualnej sprawie dotyczącej określonych przepisów prawa podatkowego, kształtujących prawa lub obowiązki zainteresowanego w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym.

Status zainteresowanego posiada zatem każdy podmiot, który chce uzyskać interpretację indywidualną w celu prawidłowej realizacji swoich praw i obowiązków w sferze prawa podatkowego - w celu wyjaśnienia, bądź ułożenia, swoich interesów w sferze prawa podatkowego. Innymi słowy, do uzyskania interpretacji indywidualnej legitymowany jest podmiot, dla którego określony stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe może rodzić konsekwencje w sferze stosunków podatkowoprawnych.

Przekładając powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że - w świetle ww. art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - status podmiotu zainteresowanego w kwestii ustalenia momentu powstania przychodu oraz określenia źródła przychodu posiadają uczestnicy programu motywacyjnego, a nie Wnioskodawca.

Końcowo, należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że zdaniem tut. Organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w odniesieniu do podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.