ILPB2/415-37/11-4/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2011 r. (data wpływu: 7 stycznia 2011 r.), uzupełnionego pismem z dnia 30 marca 2011 r. (data wpływu: 1 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 24 marca 2011 r., nr ILPB2/415-37/11-2/TR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wobec powyższego, należało uzupełnić wniosek poprzez:

Ponadto wskazano Zainteresowanemu, że uzupełniając przedmiotowy wniosek, winien mieć On na uwadze i uwzględnić, że Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu nie ma możliwości potwierdzenia prawidłowości wyliczeń przedstawionych w przedmiotowym wniosku z uwagi na fakt, iż przepis art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Z uwagi na powyższe, nie podlegają urzędowej interpretacji zasady rachunkowego określania (wyliczenia) podstawy opodatkowania i zaliczek na podatek przy rozliczeniu kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości, gdyż wykraczałoby to poza zakres interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać, nie należą do kompetencji tut. Organu. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, to na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu - zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez właściwy rzeczowo organ podatkowy w toku postępowania kontrolnego, postępowania podatkowego, czy też czynności sprawdzających.

Wezwanie wysłano w dniu 24 marca 2011 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 28 marca 2011 r.), zaś w dniu 1 kwietnia 2011 r. (data nadania: 30 marca 2011 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 1995 r. Wnioskodawca zakupił działkę gruntu o powierzchni 1.310 m ^2, którą to działkę wniósł do użytkowania przez s. c. powstałą w 1997 r., a której Zainteresowany został jednym z trzech wspólników. W trakcie działalności spółki (stan wg aktów notarialnych) w 2000 r. dokonano zamiany działek, co spowodowało, że wspólnicy s. c. nabyli udział 35/100 tejże działki, a Zainteresowany wraz z żoną na zasadzie współwłasności ustawowej 65/100. Wartość działki należącej do wspólników s. c., tj. 35/100 oszacowano na kwotę 79.960 zł.

W 2001 r. Wnioskodawca odsprzedał ze swojej części (z 65/100) dwóm wspólnikom po 65/300 (2 x 65/300) udziału w tej działce za kwotę 35.000 zł.

W wyniku tej sprzedaży dwóch wspólników, jako wspólnicy s. c., stali się współwłaścicielami udziału wynoszącego 200/300 części w przedmiotowej działce, zaś Wnioskodawcy jako wspólnikowi s. c. pozostał udział 35/300 części. Natomiast Zainteresowany i Jego żona na zasadach współwłasności ustawowej posiadali 65/300 części tej działki.

W 2005 r. ze spółki wystąpił jeden ze wspólników. Aktem notarialnym dokonano przeniesienia własności gruntu działki na pozostałych wspólników s. c. W ten sposób wspólnicy s. c. byli w posiadaniu 235/300 części, a pozostałe 65/300 nadal stanowiło własność Wnioskodawcy i Jego żony.

Występującego ze s. c. wspólnika Zainteresowany spłacił z własnych zasobów finansowych i został wspólnikiem z udziałem 66,67%, a drugi wspólnik z udziałem 33,33%.

Z dniem 30 czerwca 2010 r. spółka została rozwiązana, natomiast w dniu 16 listopada 2010 r. dokonano sprzedaży działki (akt notarialny). Działka była zabudowana i ogrodzona.

Końcowo Wnioskodawca przywołał wydane już sobie uprzednio rozstrzygnięcie podatkowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Opierając się na wymienionych przepisach prawa podatkowego, które wcześniej Wnioskodawca wymienił (art. 14 ust. 1, art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 1, art. 24 ust. 2, art. 44 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), Zainteresowany poprosił o interpretację, czy postąpił zgodnie z nimi oraz czy wysokość obliczonych zaliczek na poczet podatku dochodowego jest prawidłowa.

Uzupełniając przedmiotowy wniosek, Zainteresowany sformułował pytanie podatkowe przyporządkowane do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego jak następuje.

W związku z przedstawioną we wniosku sytuacją, Wnioskodawca zapytał, czy jest to przychód z działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, winien postąpić On zgodnie z szeroko przedstawionymi przez siebie wyliczeniami rachunkowymi, wobec czego wezwano Zainteresowanego do uzupełnienia wniosku w sposób wskazany wyżej.

W uzupełnieniu przedmiotowego wniosku, Zainteresowany przedstawił własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w odniesieniu do zadanego pytania podatkowego jak następuje.

W sytuacji przedstawionej we wniosku, Zainteresowany uważa, że jest to przychód ze sprzedaży środków trwałych po zakończeniu działalności. Działka stanowiła własność spółki cywilnej osób fizycznych, wpisana była do ewidencji środków trwałych, ale nie podlegała amortyzacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nbspnbsp - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

Należy zauważyć, iż cyt. powyżej przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej.

Jak wynika z treści przytoczonych przepisów, kryterium zaliczenia przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest fakt jego wykorzystywania w ramach tej działalności.

Zatem, przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nawet niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) stanowią przychód z działalności gospodarczej o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

Dotyczy to również sytuacji, gdy przed sprzedażą składnik majątku został wycofany z działalności gospodarczej, a w momencie sprzedaży nie upłynął jeszcze okres sześciu lat, liczonych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wycofanie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż sprzedana nieruchomość, w skład której wchodził grunt wraz z budynkiem i ogrodzeniem, wykorzystywana była w prowadzonej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, iż przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej nieruchomości stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.