ILPB2/415-337/13-2/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2013 r. (data wpływu: 5 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy odpłatnego przekazania urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 5 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy odpłatnego przekazania urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach budowy domu jednorodzinnego w 2005 r. Wnioskodawca wybudował z własnych środków odcinek sieci wodociągowej i kanalizacyjnej.

Po zakończeniu budowy, w 2008 r. Zainteresowany zwrócił się, na podstawie art. 31 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2001 r. Nr 72, poz. 747), do Wójta Gminy Wiejskiej (właściciela sieci wodociągowej i kanalizacyjnej) o odpłatne przekazanie ww. odcinka sieci. Po czterech latach, w 2012 r., Wnioskodawca podpisał z Gminą umowę, w ramach której Gmina zwróci Mu koszty wybudowania wspomnianego odcinka w trzech ratach płaconych przez trzy lata. Pierwszą ratę Zainteresowany otrzymał w 2012 r. W tym roku od Gminy otrzymał PIT-8C, w którym w pozycji 35 wyszczególniona była kwota pierwszej raty zwrotu.

Wnioskodawca nadmienił, że kwota zwrotu jest taka sama jak poniesiony przez Niego koszt wybudowania przedmiotowego odcinka sieci.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d mówi o tym, że źródłem przychodu jest zbycie innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, a Zainteresowany "nabyłem" (wybudowałem) sieć wodociągową i kanalizacyjną w 2005 r., to nie powinien On zwrotu traktować jako przychód.

Jeżeli zwrot za wybudowanie sieci wodociągowej i kanalizacyjnej należałoby traktować jako przychód Wnioskodawcy, to jednocześnie poniesione koszty wybudowania można traktować jako koszty uzyskania tego przychodu.

Jednak, Zainteresowany uważa, że nie osiągnął żadnego przychodu i nie powinien wykazywać tego w zeznaniu rocznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie, jak wynika z treści przepisu art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie w pkt 9 wymieniono inne źródła.

Zgodnie z postanowieniami z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania "w szczególności", definicja źródeł przychodów ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie. Z przychodem z innych źródeł mamy zatem do czynienia w każdym przypadku, kiedy podatnik osiąga korzyść majątkową.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż w ramach budowy domu jednorodzinnego w 2005 r. Wnioskodawca wybudował z własnych środków odcinek sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Po zakończeniu budowy, w 2008 r. Zainteresowany zwrócił się, na podstawie art. 31 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, do Wójta Gminy Wiejskiej (właściciela sieci wodociągowej i kanalizacyjnej) o odpłatne przekazanie ww. odcinka sieci. Po czterech latach, w 2012 r., Wnioskodawca podpisał z Gminą umowę, w ramach której Gmina zwróci Mu koszty wybudowania wspomnianego odcinka w trzech ratach płaconych przez trzy lata. Pierwszą ratę Zainteresowany otrzymał w 2012 r.

Przedmiotowe przejęcie nastąpiło zatem po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym miało miejsce fizyczne połączenie ww. urządzeń z siecią wodociągowo-kanalizacyjną.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.), osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Z kolei, na podstawie art. 49 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego).

Fakt, że po fizycznym połączeniu z siecią urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne przestają być częścią składową nieruchomości i uzyskują status samoistnych rzeczy ruchomych, ma zasadnicze znaczenie dla przyporządkowania przychodu uzyskanego z ich odpłatnego przekazania (w rozumieniu cytowanego wyżej art. 31 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę), będącego przeniesieniem ich własności (w rozumieniu ww. art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego). Skoro bowiem omawiane urządzenie ma status rzeczy ruchomej i nie jest częścią nieruchomości, to przychód uzyskany z jego odpłatnego zbycia, jako "innej rzeczy" w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy przyporządkować do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy. Nie ma zatem podstaw do kwalifikowania takiego przychodu jako przychodu z innego źródła, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy, jako że do tej kategorii mogą być przypisane tylko te przychody, które do innych kategorii, wymienionych w art. 10 ust. 1 ww. ustawy podatkowej, przyporządkowane być nie mogą.

Mając na uwadze przestawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz przytoczone przepisy prawa, stwierdzić należy, iż odpłatne przekazanie Gminie urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych, które nastąpiło po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym miało miejsce fizyczne połączenie ww. urządzeń z siecią wodociągowo-kanalizacyjną (czyli po terminie wymienionym w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) - nie powoduje po stronie Wnioskodawcy, który wybudował te urządzenia, powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, na Zainteresowanym nie ciąży obowiązek rozliczenia kwoty otrzymanej z rzeczonego tytułu w rocznym zeznaniu podatkowym.

W konsekwencji, zagadnienie dotyczące kosztów uzyskania przychodu stało się bezprzedmiotowe, bowiem skoro w analizowanej sprawie nie dochodzi do powstania przychodu, to tym bardziej nie można zakwalifikować poniesionych wydatków jako kosztów uzyskania tegoż przychodu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.