ILPB2/415-336/10-4/ES - Opodatkowanie jednorazowej wypłaty emerytalnej uzyskanej z Finlandii.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2010 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie 16 marca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 czerwca 2010 r. (data wpływu 7 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu jednorazowej emerytury z Finlandii - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 marca 2010 r. Pani złożyła do Ministerstwa Finansów w Warszawie wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu jednorazowej emerytury z Finlandii.

Pismem z dnia 9 marca 2010 r. - stosownie do treści § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Ministerstwo Finansów przekazało, zgodnie z właściwością wniosek Pani do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił - w drodze ww. rozporządzenia - dyrektorów czterech izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

Ponadto z dniem 1 stycznia 2009 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 236, poz. 1632) zmieniające rozporządzenie w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Powyższa zmiana dotyczy podatników posiadających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terenie województwa łódzkiego, dla których od 1 stycznia 2009 r. interpretacje indywidualne w imieniu Ministra Finansów wydawane są przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 stycznia 2009 r. jest Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

Przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym, pismem z dnia 28 maja 2010 r. nr ILPB1/415-386/10-2/ES na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h tej ustawy, wezwano Zainteresowaną do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosków bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 28 maja 2010 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 1 czerwca 2010 r.), natomiast w dniu 7 czerwca 2010 r. (data nadania 4 czerwca 2010 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 22 stycznia 2010 r. Wnioskodawczyni otrzymała jednorazową emeryturę (za #189; roku pracy) z Finlandii w kwocie 2 145,90 €. ZUS w Finlandii wyliczył, że Zainteresowana powinna otrzymywać 11,47 € miesięcznie od dnia 1 czerwca 2009 r. do 31 grudnia 2009 r. oraz 11,50 € od stycznia 2010 r. Ponadto Wnioskodawczyni wyjaśniła, iż ze względu na małą kwotę do przekazu miesięcznego, określono jednorazową wielkość emerytury na podstawie średniego okresu życia kobiet, w Jej przypadku następne 18 lat, tj. do 2026 r.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wyjaśniła co następuje.

Wnioskodawczyni mieszka w Polsce i ma obywatelstwo polskie. Obecnie Zainteresowana jest na emeryturze a emeryturę jednorazową jaką otrzymała za #189; roku pracy z Finlandii wypłacona została przez instytucję prawa publicznego oraz jednostkę terytorialną Finlandii określoną przez ZUS w Finlandii.

Ponadto Wnioskodawczyni poinformowała, że bank po przelaniu na Jej konto emerytury w kwocie 2 137,23 € (tekst jedn.: 8 684,37 zł), przekazał kwotę 1 479,00 zł (tekst jedn.: 18% wartości) w postaci podatku do urzędu skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni powinna od przychodu otrzymanego z tytułu jednorazowej emerytury z Finlandii opłacać podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nastąpiło podwójne opodatkowanie tego samego dochodu.

Według władz podatkowych w Finlandii kwota ta nie podlega opodatkowaniu z uwagi na jej małą wysokość. Zainteresowana uważa, że w Polsce ma prawo być podobnie z uwagi na wspólną przynależność do Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ze względu na to, że Wnioskodawczyni jest rezydentem polskim (ma miejsce zamieszkania w Polsce) a otrzymywana przez Nią emerytura jest wypłacana przez instytucję z Finlandii, zastosowanie w tej sprawie znajdzie umowa zawarta między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Finlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisana w Helsinkach dnia 26 października 1977 r. (Dz. U. z 1979 r. Nr 12, poz. 84), zmieniona protokołem sporządzonym w Helsinkach dnia 28 kwietnia 1994 r. zmieniającym ww. umowę (Dz. U. z 1995 r. Nr 106, poz. 517).

Stosownie do art. 18 ww. umowy z uwzględnieniem postanowień art. 19 ust. 2 renty, emerytury i inne podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniej pracy najemnej, wypłacane osobie zamieszkałej w Umawiającym się Państwie (Polsce), mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie (Polsce).

Natomiast zgodnie z treścią art. 19 ust. 2 lit. a ww. umowy jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez Umawiające się Państwo (Finlandię), jego instytucję prawa publicznego oraz jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo, taką instytucję oraz jednostkę terytorialną lub władzę lokalną jakiejkolwiek osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego instytucji prawa publicznego oraz jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, może podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie (Finlandii).

Jednakże takie renty lub emerytury mogą podlegać opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie (w Polsce), jeżeli osoba je otrzymująca jest obywatelem tego Państwa i ma w nim miejsce zamieszkania - art. 19 ust. 2 lit. b) ww. umowy.

Z treści ww. przepisów wynika, że renty lub emerytury wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce w związku z jej zatrudnieniem w przeszłości w Finlandii (art. 18 ww. umowy) są opodatkowane w Polsce.

Również renty lub emerytury wypłacone osobie mającej obywatelstwo polskie i mającej miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa (Finlandii), jego instytucji prawa publicznego oraz jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej (art. 19 ust. 2 lit. b) są opodatkowane w Polsce.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę z Finlandii. Zainteresowana posiada obywatelstwo polskie i miejsce zamieszkania w Polsce.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny a także przedstawiony powyżej stan prawny, stwierdzić należy, że emerytura otrzymywana przez Wnioskodawczynię podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż dokumenty dołączone przez Zainteresowaną do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.