ILPB2/415-301/08-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, reprezentowanego przez Pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2008 r. (data wpływu 15 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 28 grudnia 2001 r. nabył lokal mieszkalny o numerze Xa położony w budynku wielomieszkaniowym.

W tym samym dniu konkubina Zainteresowanego nabyła lokal mieszkalny w ww. budynku wielomieszkaniowym o numerze Xb.

Dla obu lokali prowadzone są dwie odrębne księgi wieczyste.

Wyżej wymienione lokale już na etapie budowy zostały przebudowane w ten sposób, że tworzą jeden lokal mieszkalny o powierzchni 114,10 m².

Zgodnie z operatem szacunkowym wykonanym w 2006 r. dla potrzeb banku powyższy lokal traktowany jest jako jedna całość składająca się z salonu, kuchni z jadalnią, sypialni z garderobą, pokoju, łazienki z wc, wc, pomieszczenia gospodarczego, korytarza i tarasu. Tak powstały na etapie budowy (z połączenia dwóch) lokal mieszkalny posiada jedno wejście. Oznaczony on jest jednym numerem Xa.

Wnioskodawca w 2002 r. zameldował się w lokalu o numerze Xa dla którego jest prowadzona księga wieczysta o numerze KW "A". Zainteresowany podkreśla, że w rzeczywistości tym numerem oznaczone są drzwi prowadzące do mieszkania składającego się z dwóch wyżej wymienionych lokali.

W dniu 28 marca 2007 r. Zainteresowany nabył od konkubiny część wspólnego lokalu, tj. lokal mieszkalny oznaczony numerem Xb dla którego jest prowadzona księga wieczysta o numerze KW "B".

25 stycznia 2008 r. Wnioskodawca sprzedał jako jedną całość mieszkanie składające się z dwóch lokali dla których prowadzone są dwie odrębne księgi wieczyste.

Wnioskodawca podaje, iż w dniu 28 lub 29 stycznia 2008 r. uzyskał informację we właściwym urzędzie skarbowym, że w stosunku do lokalu oznaczonego numerem Xb nie może złożyć oświadczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 w związku z artykułem 21 ust. 21 i ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż w przypadku sprzedaży mieszkania nie bierze się pod uwagę daty zameldowania, a datę nabycia. W związku z tym, iż ta była datą późniejszą, a co za tym idzie od dnia nabycia do dnia sprzedaży nie upłynęło 12 miesięcy poinformowano Zainteresowanego, że prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej Mu nie przysługuje.

W związku z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 2 kwietnia 2008 r. w sprawie przedłużenia terminu do złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia z opodatkowania Zainteresowany złożył stosowne oświadczenie przed dniem 30 kwietnia 2008 r..

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż połączonych lokali mieszkalnych korzysta w całości ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) od dnia 1 stycznia 2007 r. zostały zmienione zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie ustawodawca w art. 7 ust. 1 ww. ustawy wskazał, że do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w ww. ustawie, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Znowelizowane zasady opodatkowania nie wprowadzają jednakże zmian w przepisach odnoszących się do powstania przychodu z tego źródła. Przychód powstaje jedynie wówczas, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub prawa zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Nie oznacza to jednak, że w każdej sytuacji, kiedy nie upłynął pięcioletni okres powstaje zobowiązanie podatkowe. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody z odpłatnego zbycia:

Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie łącznie dla obojga małżonków.

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów warunkiem zwolnienia od podatku dochodowego przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest zameldowanie podatnika w zbywanym budynku lub lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Przepis powyższy nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez wyżej wskazany okres.

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie polskiego systemu prawa, a w szczególności prawa podatkowego można mówić o zasadzie pierwszeństwa wykładni językowej. Posługując się jedną z reguł tej wykładni należy stwierdzić, że skoro przepis nie precyzuje, czy okres zameldowania rozpoczyna się od dnia 1 stycznia 2007 r. albo od dnia nabycia nieruchomości lub prawa - to zgodnie z treścią przepisu art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przyjąć należy, że obejmuje (co najmniej) 12 miesięcy wstecz od daty ich zbycia.

Tym samym zdaniem Zainteresowanego uznać należy, że ani dzień 1 stycznia 2007 r., ani nawet dzień późniejszy będący dniem faktycznego zakupu nieruchomości nie wywiera bezpośredniego wpływu na liczenie okresu zameldowania. Dzień 1 stycznia 2007 r. to data wejścia w życie przepisów wprowadzających nowe zwolnienie. Z przepisów ustawy zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika, że od tej daty należy liczyć 12-miesięczny okres zameldowania. Ustawodawca w art. 7 ww. ustawy zmieniającej również nie zawarł nakazu obliczania okresu zameldowania począwszy od dnia 1 stycznia 2007 r.

W tej sytuacji zasadne jest, iż do 12-miesięcznego okresu zameldowania podatnika na pobyt stały wlicza się okres zameldowania zarówno przed dniem 1 stycznia 2007 r., jak i przed datą nabycia nieruchomości lub prawa. Słuszność takiego stanowiska potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych.

Zgodnie z powyższym Wnioskodawca przyjął stanowisko, że:

Wnioskodawca podkreśla, że będąc zameldowanym w jednym z dwóch lokali stanowiących integralną całość nie mógł być zameldowany jednocześnie w drugim z nich. Wykluczona więc była sytuacja by Zainteresowany "domeldował się" w drugiej części tego samego mieszkania, tym bardziej, że posiadał meldunek zgodny z oznaczeniem na drzwiach prowadzących do obu lokali (Xa).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie tut. organ pragnie zauważyć, że przedstawiając stan faktyczny, Wnioskodawca dla lokalu o numerze Xb wskazuje dwa różne numery księgi wieczystej, tj. KW "A" i KW "B".

Mając jednak na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, tut. organ stwierdził, iż prawidłowym numerem księgi wieczystej dla lokalu Xb jest nr KW "B", a dla lokalu o numerze Xa właściwy jest nr KW "A".

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zwanej dalej u.p.d.o.f., jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) dokonano zmiany zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) u.p.d.o.f.

Nowe zasady opodatkowania, według art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że nabył On dwa odrębne lokale mieszkalne, dla których prowadzone są dwie odrębne księgi wieczyste. Lokale - o których mowa - funkcjonalnie stanowią integralną całość. Pierwszy z nich został nabyty w 2001 r., natomiast drugi w 2007 r..

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy, stwierdzić należy że do przychodu uzyskanego ze sprzedaży połączonych lokali w części odpowiadającej wartości lokalu nabytego w 2001 r. zastosowanie będą miały przepisy u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.. Natomiast do przychodu uzyskanego ze sprzedaży, w kwocie odpowiadającej wartości lokalu nabytego w 2007 r. zastosowanie będą miały przepisy u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r..

Przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu nabytego w 2001 r. nie podlega opodatkowaniu na podstawie ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., gdyż odpłatne zbycie zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f., wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Stosownie do art. 46 ustawy z dnia 23 kwietnia 1954 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z przepisu zacytowanego powyżej wynika, że polskie prawo wyróżnia trzy rodzaje nieruchomości: gruntowe, budynkowe i lokalowe. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) odrębną nieruchomość stanowić może między innymi samodzielny lokal mieszkalny. Lokalem takim, w myśl art. art. 2 ust. 2 ww. ustawy jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Dla samodzielnych lokali prowadzone są odrębne księgi wieczyste.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dla lokali, które Zainteresowany sprzedał jako funkcjonalną całość prowadzone są dwie odrębne księgi wieczyste. W świetle obowiązującego prawa mamy więc do czynienia z dwiema odrębnymi nieruchomościami.

Są one oznaczone innymi numerami nadanymi im w procesie wyodrębniania. Oznacza to, że położone są pod różnymi adresami.

Jeżeli więc w systemie prawa cywilnego lokale te są traktowane jako samodzielne, położone pod innymi adresami - to tak samo muszą być traktowane na gruncie prawa podatkowego.

Przy powyższym nie ma znaczenia, że Zainteresowany nie mógł być zameldowany również na pobyt stały w drugim z lokali. W świetle prawa podatkowego posiadał on dwa samodzielne, znajdujące się pod innymi adresami mieszkania, które następnie sprzedał.

Aby uznać je za jeden lokal musiałyby one zostać scalone prawnie przez dokonanie konstytutywnego wpisu do księgi wieczystej.

Mając powyższe na uwadze i stan faktyczny przedstawiony we wniosku stwierdzić należy, iż w odniesieniu do przychodu uzyskanego przez Zainteresowanego ze sprzedaży funkcjonalnie stanowiącego integralną całość mieszkania, w części odpowiadającej kwocie uzyskanej ze zbycia lokalu o numerze Xb, nie jest możliwe zastosowanie tzw. ulgi meldunkowej, z uwagi na fakt nie spełnienia warunku zameldowania na pobyt stały w tym lokalu.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów administracyjnych, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.