ILPB2/415-283/07-3/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2007 r. (data wpływu 29.10. 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych przez pracowników w związku z udziałem w szkoleniu - jest prawidłowe, z zastrzeżeniem warunków przedstawionych poniżej.

W dniu 29 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych przez pracowników w związku z udziałem w szkoleniu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jako pracodawca organizuje szkolenia dla pracowników, za które w pełni ponosi koszty. Szkolenia te podzielone są branżowo i tematycznie na szkolenia sprzedażowe, szkolenia obsługi klienta, szkolenia ogólnorozwojowe i szkolenia menedżerskie. Część z ww. szkoleń ma niewątpliwie na celu podnoszenie kwalifikacji zawodowych koniecznych i wymaganych przez pracodawcę do prawidłowego wykonywania obowiązków pracowniczych, szkolenia te kierowane są do wybranej grupy pracowników. Wiedzę pozyskaną na ww. szkoleniach pracownicy wykorzystują codziennie przy wykonywaniu obowiązków pracowniczych. Druga część szkoleń, która kierowana jest do ogółu pracowników, podnosi niewątpliwie kwalifikacje pracowników Spółki, uzyskana jednak na owych szkoleniach wiedza, nie jest konieczna do prawidłowego wykonywania obowiązków pracowniczych.

Zatem są dwa rodzaje szkoleń, pierwsze z nich kierowane są do wybranej grupy pracowników i mają na celu podniesienie ich kwalifikacji zawodowych koniecznych do wykonywania obowiązków pracowniczych; drugie natomiast kierowane są do ogółu pracowników i co prawda podnoszą ich kwalifikacje zawodowe, ale nie zawsze owe dodatkowe umiejętności będą przez owych pracowników wykorzystywane przy wykonywaniu obowiązków pracowniczych. W pierwszej sytuacji, nie ma raczej wątpliwości że koszty poniesione przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracowników stanowią koszt prowadzenia działalności gospodarczej, a tym samym koszty uzyskania przychodu. Sytuacja komplikuje się, gdy owe szkolenia mają co prawda na celu podnoszenie kwalifikacji zawodowych, np. kurs językowy, czy szkolenia ogólnorozwojowe, umiejętności jednak zdobyte na owych szkoleniach nie są przez pracownika wykorzystywane podczas wykonywania obowiązków pracowniczych. Koszty owych szkoleń ponosi obecnie w całości pracodawca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy w sytuacji, gdy wiedza i umiejętności zdobyte na szkoleniach organizowanych i finansowanych w całości przez pracodawcę nie są bezpośrednio wykorzystywane przez pracownika podczas wykonywania przez niego obowiązków pracowniczych, to czy koszty owych szkoleń są przychodem pracownika jaki winien on opodatkować.

Zdaniem Wnioskodawcy, udział pracowników w szkoleniach w całości finansowanych przez pracodawcę, nie powinien obciążać finansowo pracowników. A tym samym w całości koszty szkoleń na które jest wysyłany przez pracodawcę, winny stanowić koszt uzyskania przychodu dla pracodawcy a nie przychód pracownika jaki winien on opodatkować. Udział pracownika w szkoleniach finansowanych przez pracodawcę niejednokrotnie jest od pracownika niezależny. Pracodawca sam bowiem kieruje pracownika na szkolenia, niezależnie od tego jakie stanowisko w tym zakresie przedstawia sam pracownik. Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, iż koszty wszelkich szkoleń organizowanych przez pracodawcę dla pracowników - zarówno podnoszących kwalifikacje zawodowe jak i szkoleń na których pracownik zdobędzie wiedzę, z której nie będzie bezpośrednio korzystał przy wykonywaniu obowiązków pracowniczych - nie są przychodem pracownika jaki winien on opodatkować.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, z zastrzeżeniem warunków przedstawionych poniżej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Według zapisu art. 11 ust. 1 tejże ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Art. 12 ust. 1 stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że generalnie wartość świadczeń otrzymanych przez pracowników z tytułu organizowanych przez pracodawcę szkoleń podnoszących ich kwalifikacje zawodowe stanowi przychód ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu. Nie dotyczy to otrzymanych świadczeń przyznanych zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy jednak zauważyć, że szkolenia pracowników opłacane przez pracodawcę można podzielić na dwa rodzaje:

W przypadku dokształcania i dokształcania zawodowego pracownika wyróżnić można sytuację, gdy szkolenia są niezbędne dla wykonywania obowiązków zawodowych pracownika w firmie na danym stanowisku. Jeśli zostanie spełniony powyższy warunek, wówczas koszty ponoszone za takie szkolenie przez zakład pracy nie stanowią przychodu pracownika i nie podlegają opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż udział pracowników w szkoleniach organizowanych przez pracodawcę jest niejednokrotnie od pracowników niezależny, bowiem sam pracodawca kieruje pracowników na szkolenia. Pracownicy mają więc obowiązek uczestniczyć w szkoleniu w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy. W tej sytuacji koszty tych szkoleń ponoszone przez Wnioskodawcę nie będą stanowić dla pracownika przychodu. Zatem pracodawca jako płatnik nie będzie zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku.

Natomiast, jeśli szkolenie nie jest związane z wykonywanie czynności przez pracownika na danym stanowisku pracy tylko miałoby na celu podniesienie ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia a pracownicy nie uczestniczyliby w nim na podstawie polecenia służbowego, wówczas koszty ponoszone przez zakład pracy na to szkolenie, stanowią przychód pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 ww. ustawy. Przychód ten może być jednak w określonych sytuacjach zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 tejże ustawy w związku z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. z 1993 r. Nr 103, poz. 472 z późn. zm.) oraz obowiązujących od dnia 14 marca 2006 r. rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 31, poz. 216).

W zakresie dotyczącym ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, oraz ustawy - Ordynacja podatkowa wydane zostały odrębne interpretacje indywidualne odpowiednio: z dnia 29 stycznia 2008 r. nr ILPB3/423-203/07-5/ŁM, oraz z dnia 29 stycznia 2008 r. nr ILPB3/423-203/07-6/ŁM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.