ILPB2/415-255/11-5/TR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB2/415-255/11-5/TR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we z dnia 28 lutego 2011 r. (data wpływu: 4 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 maja 2011 r. (data wpływu: 30 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy - Ordynacja podatkowa w zakresie skutków podatkowych interpretacji indywidualnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2011 r. został złożony ww. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości oraz dotyczącej ustawy - Ordynacja podatkowa w zakresie skutków podatkowych interpretacji indywidualnej.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i art. 14f § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 23 maja 2011 r., nr ILPB2/415-255/11-2/TR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów, wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 23 maja 2011 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 25 maja 2011 r.), zaś w dniu 30 maja 2011 r. (data nadania: 26 maja 2011 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 10 marca 2000 r. mąż Wnioskodawczyni uzyskał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu na podstawie przydziału lokalu mieszkalnego wydanego przez spółdzielnię mieszkaniową. Nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nastąpiło do majątku wspólnego małżonków (ślub 4 września 1999 r.; brak zawartych umów majątkowych).

W dniu 19 maja 2005 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem (ślub 4 września 1999 r.; brak zawartych umów majątkowych) w następstwie złożonego w spółdzielni mieszkaniowej wniosku o wyodrębnienie nieruchomości nabyli pełną własność hipoteczną opisanej wyżej nieruchomości wraz z przynależną do lokalu częścią nieruchomości wspólnej, tj. udział wynoszący 23/10.000 części w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu i we współwłasności części budynku i urządzeń, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli lokalu na podstawie aktu notarialnego.

Nabycie opisane wyżej nastąpiło w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, poprzez przekształcenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w pełną własność hipoteczną, od spółdzielni mieszkaniowej aktem notarialnym.

W dniu 22 września 2010 r. Zainteresowana wraz z mężem dokonała zbycia nieruchomości opisanej wyżej, tj. samodzielnego lokalu mieszkalnego wraz ze związanym z własnością tego lokalu prawem wieczystego użytkowania gruntów (23/10.000). Zbycie dokumentuje akt notarialny.

Z wyżej wymienionego zbycia uzyskano przychód w kwocie 410.000 PLN (czterysta dziesięć tysięcy złotych). Akt notarialny precyzuje jedną cenę za całą nieruchomość opisaną wyżej, tj. za samodzielny lokal mieszkalny, komórkę lokatorską oraz część wspólną z nim związaną, tj. udział wynoszący 23/10.000 części w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu i we współwłasności części budynku i urządzeń, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy od sprzedaży nieruchomości w stanie prawnym opisanym powyżej należy odprowadzić podatek. Jeżeli tak, to w jakiej wysokości.

2.

Czy część nieruchomości opisana w akcie notarialnym jako komórka lokatorska oraz część wspólna, tj. udział wynoszący 23/10.000 części w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu i we współwłasności części budynku i urządzeń, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli lokalu, stanowi odrębny przedmiot opodatkowania.

3.

Czy umowę notarialną dotycząca wyodrębnienia nieruchomości i nabycia pełnej własności hipotecznej opisanej w akcie notarialnym można potraktować jako umowę dotyczącą jedynie konwersji formy własności z własnościowego prawa do lokalu w pełną własność hipoteczną dotyczącą tego samego majątku faktycznego.

4.

Czy dla takiego samego stanu faktycznego małżonkowie, których małżeństwo zostało zawarte w ustroju ustawowej wspólnoty majątkowej bez zawartych odrębnych umów majątkowych powinni występować oddzielnie o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

1.

Od sprzedaży nieruchomości w stanie prawnym opisanym powyżej nie należy odprowadzać podatku. Nabycie nieruchomości nastąpiło w roku 2000, a więc upłynął okres pełnych 5 lat od daty nabycia nieruchomości.

2.

Część nieruchomości opisana w akcie notarialnym jako komórka lokatorska oraz część wspólna, tj. udział wynoszący 23/10.000 części w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu i we współwłasności części budynku i urządzeń, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli lokalu, nie stanowi odrębnego przedmiotu opodatkowania.

Wyżej wymienione prawa były związane z samodzielnym lokalem mieszkalnym od chwili pierwotnego nabycia, czyli otrzymania przydziału na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu w roku 2000.

1.

Umowę notarialną dotyczącą wyodrębnienia nieruchomości i nabycia pełnej własności hipotecznej opisanej w akcie notarialnym można potraktować jako umowę dotyczącą jedynie konwersji formy własności. Umowa ta nie powinna być brana pod uwagę przy rozważaniach dotyczących długości okresu posiadania przez podatnika ww. nieruchomości do celów podatkowych. Teza ta wynika z faktu, że umowa ta nie wpływa na czas posiadania i dysponowania nieruchomością przez podatnika.

2.

Jeżeli dla jednego z małżonków, których małżeństwo zostało zawarte w ustroju ustawowej wspólnoty majątkowej bez zawartych odrębnych umów majątkowych została wydana indywidualna interpretacja podatkowa to dla niezmienionego stanu faktycznego indywidualna interpretacja podatkowa wydana dla jednego z małżonków ma zastosowanie także dla drugiego z małżonków.

Tut. Organ informuje, iż niniejsze rozstrzygnięcie dotyczy ustawy - Ordynacja podatkowa w zakresie skutków podatkowych interpretacji indywidualnej, natomiast odnośnie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wydano w dniu 3 czerwca 20011 r. odrębne rozstrzygniecie nr ILPB2/415-255/11-4/TR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, odnośnie ustawy - Ordynacja podatkowa w zakresie skutków podatkowych interpretacji indywidualnej, uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

W myśl zaś art. 3 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Z kolei stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Interpretacjami są wszelkie wyjaśnienia treści obowiązującego prawa podatkowego, kierowane do organów podatkowych i organów kontroli skarbowej, dotyczące problemów prawa podatkowego, w indywidualnych sprawach zainteresowanych.

Jak z powyższego wynika, treścią interpretacji indywidualnej jest ocena prawna stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Podkreślić jednak należy, iż interpretacja nie jest orzeczeniem. Wyraża ona tylko stanowisko organu podatkowego, co do sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, a zatem wywiera skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego jest skierowana.

Rozumienie pojęcia "zainteresowany" i "indywidualna sprawa" stanowi o tzw. "indywidualnej jednostkowej ochronie" na gruncie prawa podatkowego konkretnego podmiotu występującego z wnioskiem o interpretację (art. 14 k-n ustawy - Ordynacja podatkowa)

Pojęcie "zainteresowanego", o którym mowa w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa nie ogranicza się wyłącznie (jak to miało miejsce w przypadku postanowień w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego wydawanych na podstawie art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2007 r.) do wnioskodawców mających status podatnika, płatnika bądź inkasenta. Nie oznacza to jednak, że pojęcie "zainteresowanego" i jego "indywidualna sprawa" należy rozumieć tak szeroko, że wystarczy, aby wnioskodawca z jakiegokolwiek powodu był zainteresowany, co do wydanej małżonkowi interpretacji indywidualnej, jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie, aby ochronę z tytułu tej interpretacji można było rozciągnąć na drugiego małżonka, w tym na Wnioskodawczynię.

Należy bowiem pamiętać, że instytucja indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego pełni dwie funkcje. Funkcję informacyjną - ponieważ ma na celu usunięcie ewentualnych wątpliwości co do prawnopodatkowych skutków dotyczących zastosowania konkretnego przepisu prawa podatkowego w konkretnym stanie faktycznym oraz funkcję ochronną - ponieważ chroni podmiot, który zastosował się do treści wydanej w jego sprawie interpretacji indywidualnej przed ewentualnymi negatywnymi skutkami wynikającymi z zastosowania się do jej treści. Stosownie do przepisu art. 14k § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

W konsekwencji, za zainteresowanego, o którym mowa w ww. art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, uznać więc należy podmiot, który jest lub będzie w przyszłości bezpośrednio podmiotem praw i obowiązków o charakterze prawnopodatkowym wynikających ze zrealizowania się stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o udzielenie interpretacji. Nie można przy tym stracić z pola widzenia faktu, iż na podstawie ww. art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Reasumując, stwierdzić należy, iż interpretacja indywidualna wydana dla jednego z małżonków nie wywiera skutku prawnego dla drugiego z małżonków. Tym samym, interpretacja indywidualna wydana dla Wnioskodawczyni nie wywiera skutku prawnego dla męża Wnioskodawczyni, a interpretacja indywidualna wydana dla męża Wnioskodawczyni nie wywiera skutku prawnego dla Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto informuje się, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl