ILPB2/415-242/11-4/MK - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2011 r. (data wpływu 1 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 maja 2011 r. (data wpływu 16 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 6 maja 2011 r., nr ILPB2/415-242/11-2/MK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 6 maja 2011 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 9 maja 2011 r.), zaś w dniu 16 maja 2011 r. (data nadania 10 maja 2011 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 4 listopada 2010 r. Wnioskodawca wraz z żoną będąc właścicielami na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej sprzedali stanowiący odrębną nieruchomość samodzielny lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej 50,53 m ^2, znajdujący się w domu wielomieszkaniowym. Z prawem własności ww. lokalu związany jest udział w częściach wspólnych budynku i innych urządzeń, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz w takiej samej części we współwłasności działki gruntu objętej księgą wieczystą (wydanie lokalu w posiadanie kupującym nastąpiło w dacie sprzedaży). W akcie notarialnym cena gruntu nie została wydzielona czyli mieszkanie i grunt zostały sprzedane za jedną cenę. Wnioskodawca wskazuje, że zdaniem fiskusa podatnicy powinni teraz sami wyceniać wartość gruntu i "wyjmować" ją z ulgi.

Wnioskodawca nadmienia również, że mieszkanie (bez gruntu) zostało wykupione 6 września 1994 r. za sumę 14 262 100 zł w związku ze złożonym wnioskiem o przekształcenie lokatorskiego prawa do zajmowanego lokalu na prawo własnościowe za zgodą zarządu spółdzielni, który zezwolił na zamianę ww. prawa (zwolnienie od podatku w ramach ulgi meldunkowej tzw. praw nabytych). Natomiast grunt został nabyty w 2008 r. (akt notarialny z 25 stycznia 2008 r.) po reorganizacjach w spółdzielniach mieszkaniowych, kiedy to ustanowiono odrębną własność lokalu mieszkalnego przenosząc niniejszym na rzecz Wnioskodawcy i Jego żony prawo własności ww. mieszkania wraz z ułamkową częścią działki gruntu, na której wzniesione są budynki.

Na tle powyższego, w związku z wątpliwościami oraz rozbieżnymi interpretacjami organów podatkowych Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej co z Jego podatkiem od gruntu, biorąc pod uwagę rok jego zakupu i rok sprzedaży. Sprawa dotyczy rozliczenia podatkowego za rok 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatnik musi wziąć obowiązek na siebie i wykazać powierzchnię i wartość przedmiotowego lokalu oraz powierzchnię i wartość ułamkowej części gruntu wchodzącego w skład nieruchomości wspólnej, przypisanego do danego lokalu.

Zdaniem Wnioskodawcy, według Jego opinii i opinii wielu ekspertów podatkowych jest absurdem wyodrębnianie wartości lokalu i gruntu, bo przecież grunt jest nierozerwalnie złączony z mieszkaniem i nie można sprzedać oddzielnie lokalu i ziemi, na której on stoi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

W świetle powyższego, odpłatne zbycie (np. sprzedaż) nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, stanowi źródło przychodu w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Ponadto, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w analizowanym przepisie decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia, bowiem zasady opodatkowania tych przychodów (dochodów) ulegały zmianom.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 4 listopada 2010 r. Wnioskodawca wraz z żoną sprzedali lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość z prawem którego związany był udział w częściach wspólnych budynku i gruntu. Przedmiotowy lokal od 1994 r. przysługiwał zbywcom na zasadach własnościowego prawa do lokalu bez udziału w gruncie, a od 2008 r. jako nieruchomość lokalowa wraz z udziałem w gruncie.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnić należy co następuje.

Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest ograniczonym prawem rzeczowym. Jest to prawo zbywalne, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Umożliwia ono korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności. Natomiast ustanowienie prawa odrębnej własności powoduje, że osoba, której przysługuje to prawo, uzyskuje pełnię uprawnień właścicielskich do lokalu mieszkalnego oraz prawo do udziału w związanej z tym lokalem nieruchomości.

Podkreślić należy, iż w sytuacji, w której podatnik nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, a następnie nastąpiło ustanowienie na jego rzecz prawa odrębnej własności w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.), za datę nabycia ww. lokalu, od której liczy się 5-letni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Wobec powyższego, ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego nie jest zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustanowienie odrębnej własności jest tylko inną formą zbywalnego prawa do lokalu, a nie nowym nabyciem. Tak więc na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy datę nabycia lokalu mieszkalnego należy utożsamiać z chwilą pierwotnego nabycia prawa do tego lokalu mieszkalnego, tj. z datą nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Zatem w przedmiotowej sprawie należy uznać rok 1994 za datę nabycia lokalu mieszkalnego.

Powyższe oznacza, iż pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął w przypadku Wnioskodawcy z końcem 1999 r. A zatem sprzedaż lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, do którego przysługiwało od 1994 r. spółdzielcze własnościowe prawo, wraz z przynależnym udziałem w gruncie nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, a co za tym idzie nie skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego zarówno od przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu jak i związanego z nim udziału w gruncie.

Zatem, w niniejszej sprawie kwestia zastosowania przez Wnioskodawcę "ulgi meldunkowej" w odniesieniu do mieszkania jak i do gruntu jest bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, został złożony przez Wnioskodawcę, jako współwłaściciela przedmiotowej nieruchomości zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla żony Wnioskodawcy.

Żona Wnioskodawcy, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.