ILPB2/415-239/11-2/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 oraz § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2011 r. (data wpływu 28 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia podatku w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia podatku w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest matką dziecka pozostającą w związku małżeńskim zawartym w dniu 24 marca 2009 r. z obywatelem polskim, wychowującą dziecko z poprzedniego związku. Obecne małżeństwo jest pierwszym zawartym przez składającą wniosek o wydanie interpretacji przepisów podatkowych. Współmałżonek jest rozwodnikiem i ciążą na nim obowiązki alimentacyjne na rzecz dwójki dzieci z poprzedniego małżeństwa zasądzone wyrokiem orzekającym rozwód. Zainteresowana posiada na utrzymaniu małoletnie dziecko z poprzedniego związku (nieformalnego). Dziecko stale zamieszkuje z matką, na której spoczywa główny trud wychowania i utrzymania dziecka. Jako wsparcie matka otrzymuje od ojca dziecka alimenty, płacone dobrowolnie w wysokości ustalonej pomiędzy obojgiem rodziców.

Ojciec dziecka utrzymuje systematyczny kontakt z dzieckiem, które średnio raz w tygodniu (w weekendy), a także w okresie wakacyjnym przez dwa tygodnie, przebywa pod jego opieką. Ojciec dziecka nie jest pozbawiony praw rodzicielskich.

Prawa takie nie przysługują współmałżonkowi pozostającemu we wspólnym gospodarstwie domowym z matką - żoną oraz jej dzieckiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym istniejącym na dzień składania wniosku, stanie faktycznym, matka dziecka pozostająca w związku małżeńskim z osobą nie mającą praw rodzicielskich względem dziecka, spełnia warunki ustawowe do preferencyjnego rozliczenia podatku za 2010 r. przewidzianego dla osób samotnie wychowujących dziecko.

Zdaniem Wnioskodawczyni, spełnia Ona warunki konieczne do przyznania Jej statutu osoby samotnie wychowującej dziecko, w rozumieniu art. 6 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Argumentując swoje stanowisko, Zainteresowana wskazuje, iż za osobę samotnie wychowującą dziecko, należy uznać nie tylko osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, ale także osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek nie posiada praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności. Zdaniem Wnioskodawczyni, nie budzi wątpliwości ustalenie, iż osoba składająca wniosek wychowuje swoje dziecko bez drugiego rodzica, natomiast jej małżonkowi nie przysługują prawa, jak i obowiązki rodzicielskie względem Jej dziecka. Stan ten wypełnia zatem dyspozycję przepisu, wiążącego możliwość uznania za osobę samotnie wychowującą dziecko, małżonka, w sytuacji kiedy jego współmałżonek nie ma praw rodzicielskich względem dziecka. Uzależnianie możliwości przyznania statusu osoby samotnie wychowującą od czynności formalnej, jaką jest pozbawienie praw rodzicielskich, ograniczałoby zastosowanie tego przepisu do sytuacji, w której małżonek w ogóle nie posiada praw rodzicielskich względem dziecka, a zatem znajduje się w identycznej sytuacji, jak małżonek pozbawiony tych praw.

Na poparcie swojego stanowiska, Zainteresowana wskazuje wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 czerwca 2008 r., wydany w sprawie o sygn. akt P 18/06 opublikowany w Dz. U. z 7 lipca 2008 r., Nr 119, poz. 770, który wprawdzie dotyczy rozumienia osoby samotnie wychowującej dziecko w przepisie art. 3 pkt 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych, to jednak - zdaniem Wnioskodawczyni - możliwy jest do przyjęcia również w przedmiotowej sprawie. Zainteresowana podnosi, iż w wyroku tym Trybunał orzekł, że art. 2 pkt 5 lit. a) ustawy o zaliczce alimentacyjnej w zw. z art. 3 pkt 17 ustawy o świadczeniach alimentacyjnych w zakresie, w jakim pomija prawo między innymi osób wychowywanych przez osoby pozostające w związku małżeńskim do zaliczki alimentacyjnej jest niezgodny z art. 18, art. 32 ust. 1 i art. 71 ust. 1 Konstytucji.

W ocenie Zainteresowanej, przyjęcie, iż matka wychowująca dziecko bez drugiego rodzica, chociaż pozostająca w związku małżeńskim z osobą, której prawa rodzicielskie do dziecka nie przysługują nie może skorzystać z preferencyjnego sposobu rozliczenia podatku od osób fizycznych, prowadziłoby do utraty domniemania konstytucyjności art. 6 ust. 5 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż z uwagi na fakt, iż zapytanie Zainteresowanej dotyczy rozliczenia podatku za 2010 r. przedmiotowa interpretacja została wydana w oparciu o przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym do końca 2010 r.

W myśl art. 6 ust. 4 ww. ustawy, od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

Stosownie zaś do zapisu art. 6 ust. 5 ww. ustawy, za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Z analizy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Zainteresowana jest matką dziecka pochodzącego z nieformalnego związku. Wnioskodawczyni dnia 24 marca 2009 r. zawarła związek małżeński z osobą nie będącą ojcem dziecka, nie posiadającą praw rodzicielskich w stosunku do tego dziecka. Mąż Zainteresowanej pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym zarówno z Nią, jak i z Jej dzieckiem, natomiast ojciec dziecka utrzymuje systematyczny kontakt z dzieckiem w weekendy, a także w okresie wakacyjnym.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa, stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do preferencyjnego sposobu rozliczenia się za rok 2010 r., przewidzianego dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Wskazać bowiem należy, iż na gruncie przedmiotowej sprawy nie została spełniona przesłanka pozwalająca na uznanie Zainteresowanej za osobę samotnie wychowującą dziecko, tj. Wnioskodawczyni nie należy do jednej z kategorii osób wymienionych w art. 6 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do końca 2010 r., stanowiącym zamknięty katalog osób uznanych przez ustawodawcę za osobę samotnie wychowującą dziecko. Zatem, Zainteresowana nie spełnia kryterium statusu cywilnego wskazanego w ww. przepisie.

Ponadto, stwierdzić należy, iż Zainteresowana faktycznie nie wychowuje dziecka samotnie. Powyższe potwierdza fakt, iż zamieszkuje Ona wraz z dzieckiem we wspólnym gospodarstwie domowym ze swoim mężem.

Końcowo, odnosząc się do przywołanego przez Zainteresowaną wyroku Trybunału Konstytucyjnego stwierdzić należy, iż dotyczy on uznania niekonstytucyjności przepisu ustawy o świadczeniach rodzinnych. Tym samym, zdaniem tut. Organu, ww. orzeczenie - jako nie odnoszące się do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości kwestii będących przedmiotem interpretacji indywidualnej. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa, należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanego rozstrzygnięcia nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.