ILPB2/415-233/08-2/PW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana..., przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2008 r. (data wpływu 21 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe, jednakże w oparciu o inną, niż wskazana przez Wnioskodawcę, podstawę prawną.

W dniu 21 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca otrzymał w 1988 r. od Swoich rodziców w drodze darowizny udział w nieruchomości zabudowanej składającej się z zabudowań mieszkalno - gospodarczych. Pozostałe udziały (w częściach wynoszących 1/5) otrzymało rodzeństwo Zainteresowanego. Współwłaściciele postanowili, że każdy z nich, w ramach przysługującego udziału będzie korzystać z jednego mieszkania w stanowiącym współwłasność budynku mieszkalnym. W dniu 13 października 2005 r. doszło do zniesienia współwłasności części nieruchomości poprzez ustanowienie odrębnej własności lokali mieszkalnych. W następstwie tego Wnioskodawca nabył mieszkania oznaczone numerami 5 i 6. Jedno z tych mieszkań Zainteresowany zamierza sprzedać w 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychód uzyskany ze sprzedaży mieszkania nabytego w drodze darowizny pierwotnie jako udział we wspólnej nieruchomości, a następnie w wyniku nieodpłatnego zniesienia współwłasności, będzie opodatkowany 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości będzie zwolniony z opodatkowania 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r. Zainteresowany argumentuje, że nabycie udziału w nieruchomości nastąpiło w drodze darowizny. Dokonane następnie zniesienie współwłasności nie spowodowało dodatkowego przysporzenia w Jego majątku, ponieważ nabyte prawo własności odzwierciedla dotychczasową wielkość przysługującego Mu udziału w nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe jednakże w oparciu o inny, niż wskazany przez Wnioskodawcę przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

Z dniem 1 stycznia 2007 r. uległy zmianie zasady opodatkowania przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Stosownie do przepisu art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) do przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w ustawie w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

W świetle przytoczonego stanu prawnego, istotne znaczenie w kwestii ewentualnego opodatkowania odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości będzie miało ustalenie momentu jej nabycia przez Wnioskodawcę.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Zainteresowany otrzymał w 1988 r. w drodze darowizny od rodziców udział w nieruchomości zabudowanej między innymi budynkiem mieszkalnym. Następnie w 2005 r. doszło do zniesienia współwłasności, poprzez ustanowienie odrębnej własności lokali mieszkalnych, w wyniku czego Wnioskodawca nabył prawo własności mieszkań o numerach 5 i 6.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W myśl art. 196 § 1 ww. ustawy, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 tej ustawy.

Stosownie z art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej części rzeczy stanowiącej przedmiot współwłasności. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości przysługującego danej osobie udziału we współwłasności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy otrzymanej przez daną osobę w wyniku zniesienia współwłasności, jeżeli jej wartość mieści się w udziale, jaki osobie tej przysługuje w majątku wspólnym.

Z zaprezentowanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że zniesienie współwłasności nie spowodowało dodatkowego przysporzenia w Jego majątku, ponieważ nabyte prawo własności odzwierciedla dotychczasową wielkość przysługującego Mu udziału w nieruchomości.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że dokonane w dniu 13 października 2005 r. zniesienie współwłasności nie zmieniło stanu prawnego nabytej w drodze darowizny nieruchomości, a tym samym dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych zniesienie współwłasności nieruchomości nie stanowi daty nabycia przez Zainteresowanego stanowiących odrębną własność lokali mieszkalnych o numerach 5 i 6.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że Wnioskodawca nabył prawo własności przedmiotowej nieruchomości w 1988 r., zatem pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z końcem 1993 r.

Reasumując należy stwierdzić, iż uzyskany przez Zainteresowanego przychód ze sprzedaży w 2008 r. stanowiącego odrębną własność lokalu mieszkalnego nr 5, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy i tym samym nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia 10% zryczałtowanego podatku dochodowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.