ILPB2/415-199/08-4/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana..., przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2008 r. (data wpływu 13 marca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2008 r. (data wpływu 13 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 13 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne Wnioskodawca został wezwany, pismem z dnia 29 maja 2008 r. nr ILPB2/415-199/08-2/AJ do uzupełnienia złożonego wniosku o następujące elementy:

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W okresie od 12 maja 2006 r. do 4 sierpnia 2006 r. Zainteresowany sprzedał 7 nieruchomości (działki budowlane) na łączną kwotę 319.173,20 zł. Wnioskodawca poinformował, że:

* zbycie nieruchomości nie następowało w wykonaniu działalności gospodarczej,

* zbywane nieruchomości nie były wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej.

Przychód ze sprzedaży ww. nieruchomości opodatkowany był zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 10 %. W wymaganym terminie 14 dni Zainteresowany złożył informację w Urzędzie Skarbowym, że przychód ze sprzedaży ww. nieruchomości przeznaczy na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

W dniu 16 kwietnia 2007 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość położoną w P., stanowiącą działkę (nr geodezyjny 1 (...)) o powierzchni 3000 m ^2, za kwotę 333.000,00 zł.

Zgodnie z posiadanymi dokumentami o przeznaczeniu działki wydanymi przez Miejską Pracownię Urbanistyczną w P. działka 1 (...) ark. 26 obręb R. w P. przeznaczona jest w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta P. (uchwała Rady Miasta z dnia 18 stycznia 2008 r.) pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z usługami podstawowymi (działka znajduje się w podstrefie B (...) na terenie oznaczonym symbolem M (...)).

Jednocześnie zgodnie z art. 9 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Przedmiotowa działka nr 1 (...), zgodnie z pismem z dnia 4 lutego 2008 r. Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w P., objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego "X" (uchwała Rady Miasta P. z dnia 9 września 2003 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "X" w P.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zakup działki nr 1 (...) jest zaspokojeniem własnych potrzeb mieszkaniowych i z związku z tym jest podstawą do zwolnienia z zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu ustawy obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. przychód uzyskany ze sprzedaży 7 działek na łączną kwotę 319.173,20 zł. Zainteresowany wydatkował za zakup działki nr 1 (...) za kwotę 330.000 zł na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, stanowiącej nieruchomość przeznaczoną w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta P. pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Wydatek ten stanowi podstawę do zwolnienia z zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 10 % od przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

* uchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

* dzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

* wieczystego użytkowania gruntów,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z dniem 1 stycznia 2007 r. uległy zmianie zasady opodatkowania przychodów osiągniętych z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Jednakże stosownie do treści art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) do przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w ustawie w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Artykuł 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. stanowi, że wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży między innymi na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego.

Jednym z podstawowych warunków, uprawniających do skorzystania z tego zwolnienia przedmiotowego jest zatem m.in. przeznaczenie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego.

Przeznaczenie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego nie może wynikać wyłącznie z zamiaru nabywcy tego gruntu, ale musi znajdować podstawę w obowiązujących w chwili nabycia przepisach prawa.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wyjaśnienia, co stanowi podstawę do określenia przeznaczenia gruntu. W związku z tym konieczne jest odniesienie się, w tym zakresie, do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W związku z tym należy stwierdzić, że podstawą do ustalenia przeznaczenia gruntu jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Podstawą do opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz przygotowania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jest studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Studium jest zobowiązaniem władzy lokalnej do działań zgodnie z wyznaczonymi kierunkami. Stanowi zespół zapisów ustalonych i uzgodnionych jako nienaruszalne uwarunkowania i kierunki zagospodarowania przyjęte jako podstawa do opracowania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego gminy. Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż środki pochodzące ze sprzedaży nieruchomości przeznaczone zostały przez Wnioskodawcę na zakup niezabudowanej nieruchomości, która oznaczona została w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta P. (zatwierdzonego Uchwałą Rady Miasta P. z 2008 r.) jako teren pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z usługami podstawowymi.

Skoro studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta P. stanowi podstawę opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, należy zatem uznać, że wiążące dla oceny prawa do skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są ustalenia zawarte także w ww. studium.

Zatem mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz cyt. wyżej przepisy należy stwierdzić, że nabywając działkę, która w momencie nabycia znajduje się na terenie zabudowy mieszkaniowej Wnioskodawca spełnił wymogi określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tak więc przychód uzyskany w 2006 r. ze sprzedaży nieruchomości wydatkowany na zakup przedmiotowej działki podlega zwolnieniu ze zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zastrzec przy tym należy, iż w świetle art. 21 ust. 2 ustawy, przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania, jeżeli:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.