ILPB2/415-173/14-3/AJ - Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych emerytury inwalidzkiej uzyskiwanej we Francji w związku z niezdolnością do pracy na skutek wypadku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2014 r. (data wpływu 12 lutego 2014 r.), uzupełnionym w dniu 8 maja 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 6 maja 2014 r. nr ILPB2/415-173/14-2/AJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Ponadto, pouczono Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a uzupełnieniem wniosku przez Zainteresowanego nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 6 maja 2014 r., (skutecznie doręczono w dniu 8 maja 2014 r.). W dniu 8 maja 2014 r. na konto Izby Skarbowej w Poznaniu wpłynęła brakująca kwota w wysokości 40 zł.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 7 czerwca 1997 r. Wnioskodawca podjął pracę we Francji. Zainteresowany pracował w rolnictwie na kontrakcie stałym. W 1998 r. Wnioskodawca uległ wypadkowi przy pracy i otrzymał rentę wypadkową o stałym uszczerbku na zdrowiu 15% i grupę inwalidzką I kat. Następnie Zainteresowany pracował jako rzemieślnik, później w budownictwie.

Rozliczenie podatkowe od dochodów pobierała Francja.

Dnia 1 stycznia 2013 r. Zainteresowany otrzymał II grupę inwalidzką. Następnie zamieniono grupy inwalidzkie na emeryturę inwalidzką z tytułu niezdolności do pracy. Jest to mała emerytura. Wnioskodawca podjął decyzję o powrocie do kraju. Formalna data powrotu to 1 stycznia 2014 r. Wnioskodawca otworzył konto bankowe w celu przelewu tej emerytury z tytułu niezdolności do pracy (inwalidztwo). Jest to kwota. Euro, która to kwota została opodatkowana kwotą w wysokości... zł.

Przed wyjazdem Wnioskodawca pytał w biurze podatkowym we Francji, gdzie będzie rozliczany. Wnioskodawca uzyskał odpowiedź, że we Francji, powinien podać adres zamieszkania w Polsce do przesyłania rozliczeń podatkowych z tytułu tej emerytury inwalidzkiej. Zainteresowany nie posiada żadnych źródeł dochodów, ma niezdolność do wykonywania pracy.

Zainteresowany otrzymuje tylko emeryturę z Francji. Adres zamieszkania posiada również we Francji w postaci dowodu rezydenta. We Francji Wnioskodawca posiada ubezpieczenie zdrowotne stałe (100%) zwrotów kosztów z tytułu inwalidztwa. Zainteresowany nigdy nie starał się o obywatelstwo francuskie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Gdzie Wnioskodawca będzie składał zeznania podatkowe od dochodów od emerytury inwalidzkiej.

Zdaniem Wnioskodawcy rozliczenie podatkowe będzie składane we Francji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Stosownie do art. 18 umowy z dnia 19 stycznia 1977 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5), z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 renty, emerytury i podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniego zatrudnienia, wypłacane osobie zamieszkałej w jednym Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Artykuł 19 ust. 2 ww. umowy stanowi, że:

a. Renty i emerytury przekazywane przez Umawiające się Państwo albo przez jedną z jego jednostek samorządu lokalnego, albo przez jedną z ich osób prawnych prawa publicznego, bądź wprost, bądź w ciężar tworzonego przez nie funduszu osobie fizycznej z tytułu usług o charakterze publicznym świadczonych temu Państwu, albo tej jednostce samorządu, albo tej osobie prawnej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

b. Jednakże te renty i emerytury podlegają opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli ich odbiorca ma w tym Państwie miejsce zamieszkania i posiada jego obywatelstwo.

W związku z powyższym zauważyć trzeba, że co do zasady emerytury i renty wypłacane z tytułu poprzedniego zatrudnienia, podlegają opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania osoby, której są wypłacane. Natomiast emerytury i renty z tytułu wcześniejszego świadczenia państwu francuskiemu usług o charakterze publicznym, albo jego jednostce samorządu, albo też osobie prawnej tej jednostki lub państwa podlegają opodatkowaniu tylko we Francji, chyba że osoba pobierająca emeryturę lub rentę ma miejsce zamieszkania w Polsce i posiada obywatelstwo polskie. Wówczas taka emerytura, otrzymywana z tytułu tej pracy, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymuje z Francji emeryturę inwalidzką z tytułu niezdolności do pracy. Zainteresowany ma miejsce zamieszkania w Polsce. Z wniosku wynika, że Wnioskodawca pracował w rolnictwie, następnie jako rzemieślnik, później w budownictwie, a więc nie świadczył na rzecz Francji usług o charakterze publicznym.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że do otrzymywanej przez Wnioskodawcę emerytury znajdzie zastosowanie przepis art. 18 konwencji dotyczący emerytur i rent. W konsekwencji przedmiotowe świadczenie podlega opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce. Jednocześnie dochód ten nie podlega opodatkowaniu w państwie, z którego jest wypłacany, czyli we Francji.

Zatem, do emerytury wypłacanej z tytułu niezdolności do pracy osobie zamieszkałej w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego, gdyż w świetle ww. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania świadczenia te podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest m.in. emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy, przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

W świetle art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

Zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1c, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty (art. 35 ust. 3 tej ustawy).

Jak stanowi art. 35 ust. 9 ww. ustawy, zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w ust. 3-8, zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej w tym miesiącu przez płatnika ze środków podatnika.

Z kolei, w myśl art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Zgodnie z art. 45 ust. 4 pkt 1 cyt. ustawy w terminie określonym w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy są obowiązani wpłacić różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i przytoczone przepisy prawne stwierdzić należy, że przychód uzyskiwany przez Wnioskodawcę z tytułu otrzymywanej przez Niego emerytury wypłacanej z Francji podlega opodatkowaniu w Polsce.

W związku z powyższym Zainteresowany obowiązany jest złożyć w Polsce zeznanie podatkowe oraz odprowadzić podatek z tytułu otrzymywanego świadczenia według wskazanych zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12,61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.