ILPB2/415-166/10-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2010 r. (data wpływu 26 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2008 r. Zainteresowana wraz z rodzeństwem została spadkobierczynią po zmarłym bracie części rodzinnego domu.

Nieruchomość ta została sprzedana w grudniu 2009 r..

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnieniu od podatku podlegają przychody uzyskane z odpłatnego zbycia prawa do domu rodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie - jeżeli podatnik był zameldowany w budynku na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Wnioskodawczyni wskazuje, że wystąpił problem w uzyskaniu dokumentu od Urzędu Gminy, że mieszkała Ona wraz z rodzicami i rodzeństwem w domu rodzinnym. Urząd Gminy nie może wydać potwierdzenia zameldowania.

Zainteresowana wskazuje, że wszyscy z żyjącego rodzeństwa urodzili się na terenie byłej Jugosławii. w roku 1946 byli zmuszeni opuścić tamte tereny i wrócili do Polski. w maju 1946 r. wraz z rodzicami osiedlili się w budynku, który według starej księgi meldunkowej miał nr X.

Wnioskodawczyni mając 21 lat wyszła za mąż i opuściła dom rodzinny. Podobnie było z jedną z Jej sióstr.

W 1951 r. urzędnicy gminy dokonywali wpisów do księgi meldunkowej osób zamieszkałych na ten czas w domu rodzinnym Wnioskodawczyni. Pominięto Zainteresowaną i Jej siostrę, ponieważ ich już tam nie było. Pozostałe rodzeństwo zostało uwzględnione. Jednak nie wszyscy mają pełne dane, tzn. brakuje daty wymeldowania u niektórych z nich.

O ile rodzeństwo jest wpisane i jest ślad, że mieszkali w rodzinnym domu tak Wnioskodawczyni i jedna z Jej sióstr faktu zamieszkania nie mogą potwierdzić przedstawiając zaświadczenie, bo gmina nie może go im wydać.

Z powodu cząstkowych danych lub ich braku Wnioskodawczyni wraz z siostrą znalazły się w sytuacji mocno krzywdzącej, ponieważ chciałyby również być objęte ulgą meldunkową od podatku, tak jak ich młodsze rodzeństwo.

Zainteresowana wskazuje, że fakt zamieszkiwania w domu rodzinnym od 1946 r. do 1950 r. może potwierdzić dwóch świadków, którzy wówczas byli sąsiadami Wnioskodawczyni i Jej rodziny.

Zainteresowana posiada również wniosek o przyznanie własności na ziemiach odzyskanych, w którym jest zapis o stanie rodziny żyjącej z wnioskodawcą. Siostry są tam wpisane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy urząd skarbowy może przyjąć inne dowody poza potwierdzeniem zameldowania na pobyt stały świadczące, że Zainteresowana i Jej siostra mieszkały wraz z rodzicami w domu rodzinnym.

Zdaniem Wnioskodawczyni, fakt zamieszkiwania na pobyt stały na czas nie krótszy niż 12 miesięcy w domu rodzinnym miał miejsce. Mogą to potwierdzić świadkowie.

Zainteresowana uważa, że powinna mieć możliwość skorzystania ze zwolnienia z podatku tak jak Jej młodsze rodzeństwo, z którym mieszkała. To, że w latach 50-tych została zaprowadzona księga meldunkowa i występuje luka od 1946-1951 nie może ważyć na tym, że Wnioskodawczyni zostanie pozbawiona przysługującego Jej prawa do zwolnienia z podatku.

Zainteresowana może zgromadzić inne dowody w postaci oświadczeń świadków potwierdzające fakt zamieszkiwania, a urząd skarbowy może je zweryfikować.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni w drodze spadku po zmarłym bracie nabyła udział w nieruchomości (domu rodzinnym). Jak twierdzi Wnioskodawczyni, w przedmiotowej nieruchomości zamieszkiwała w latach 1946-1950. Zainteresowana nie posiada dokumentu potwierdzającego Jej zameldowanie na stały pobyt w tej nieruchomości. Dokumentu takiego - w Jej opinii - nie może wydać właściwy urząd gminy.

Wnioskodawczyni może udowodnić fakt zamieszkiwania w przedmiotowej nieruchomości poprzez powołanie świadków. Nieruchomość została sprzedana w grudniu 2009 r..

Dokonując zatem oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia przedmiotowego mieszkania należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r..

Należy bowiem mieć na uwadze, że z dniem 1 stycznia 2009 r. uległy zmianie zasady opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Nowe zasady opodatkowanie znajdują zastosowanie do odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych od dnia 1 stycznia 2009 r.

Natomiast do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) - stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Jednakże, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ma zastosowanie do przychodów podatników uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którzy złożą w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ww. ustawy, za rok podatkowy w którym nastąpiło odpłatne zbycie, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r. (oświadczenie o spełnieniu warunków do skorzystania z ulgi meldunkowej).

Podkreślić również należy, iż przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania. Tym samym nie uzależnia zameldowania od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest sam fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Bez znaczenia są także stosunki własnościowe istniejące w okresie tych 12 miesięcy.

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

* okresu zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,

* terminowego złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Jeżeli zatem zostaną spełnione powyższe warunki podatnikowi przysługuje prawo do zwolnienia przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w trybie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy (tzw. ulga meldunkowa).

Z przedstawionego we wniosku pytania oraz stanu faktycznego wynika, że wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia udokumentowania okresu zameldowania w zbytej w 2009 r. nieruchomości.

Jak wskazuje Zainteresowana, z przyczyn od niej niezależnych, z Urzędu Gminy nie uzyska potwierdzenia Jej zameldowania w danej nieruchomości przez okres 12 miesięcy przed datą zbycia. Wnioskodawczyni może powołać świadków, którzy potwierdzą fakt Jej zamieszkiwania wraz z rodzicami i rodzeństwem w przedmiotowej nieruchomości.

W tym miejscu należy jeszcze raz podkreślić, iż jednym z warunków koniecznych skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest posiadanie przez podatnika w zbywanym lokalu lub budynku stałego zameldowania przez okres co najmniej 12 miesięcy.

Ustawodawca nie uzależnił tego zwolnienia od zamieszkiwania, lecz od zameldowania na pobyt stały w danym lokalu lub budynku.

Pojęcia zamieszkania i zameldowania na pobyt stały nie są pojęciami tożsamymi. Można bowiem faktycznie mieszkać w budynku lub lokalu i nie być w nim zameldowanym na pobyt stały, ale może się zdarzyć również sytuacja, w której osoba zameldowana na pobyt stały nie zamieszkuje faktycznie w danym budynku lub lokalu.

To jednak nie od zamieszkiwania zależy prawo do zwolnienia, lecz wyłącznie od zameldowania na pobyt stały.

Zameldowania na pobyt stały - co niezwykle istotne - nie można domniemywać, ale trzeba je posiadać. Jeżeli podatnik nie posiadał lub nie posiada zameldowania na pobyt stały, to nie ma prawa do skorzystania z ulgi meldunkowej.

Bez znaczenia są przy tym powody, dla których takiego zameldowania nie posiada.

Nie jest dopuszczalne dowodzenie, że z faktu zamieszkiwania pod danym adresem przez wskazany okres można wywodzić, iż przez ten okres podatnik był zameldowany na pobyt stały.

Ustawodawca nie przewiduje, a tym samym nie zezwala na zastąpienie okresu zameldowania na pobyt stały dowodami, z których będzie można domniemywać tę okoliczność.

Wszelkie ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania, dlatego prawa do tychże ulg i zwolnień nie można domniemywać. Korzystanie z ulg i zwolnień nie jest obowiązkiem podatnika, lecz przywilejem. Jeśli nie może wypełnić warunku zwolnienia, to bez względu na przyczynę tej niemożności nie będzie mógł skutecznie skorzystać z ulgi (zwolnienia).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nie posiada potwierdzenia zameldowania na pobyt stały w przedmiotowej nieruchomości.

Ponieważ zameldowanie jest jednym z warunków do zwolnienia uzyskanego ze sprzedaży przychodu, a niedopuszczalnym jest wywodzenie tego zameldowania jedynie z faktu zamieszkiwania w zbywanym lokalu mieszkalnym, to należy stwierdzić, że Zainteresowanej nie przysługuje prawo skorzystania z ulgi meldunkowej, a przychód uzyskany ze sprzedaży przypadającego na Nią udziału w nieruchomości będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni nie jest uprawniona do skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej, gdyż nie posiada potwierdzenia zameldowania na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia nieruchomości.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), został złożony przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.