ILPB2/415-134/11-2/WM - Określenie sposobu rozliczania i odprowadzania podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz zleceniobiorcy będącego niemieckim przedsiębiorcą.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2011 r. (data wpływu 3 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 3 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne.

Stan faktyczny nr 1.

Na podstawie umowy zlecenia zawartej pomiędzy spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, tj. Wnioskodawcą a osobą fizyczną, która ma zarejestrowaną na terenie Niemiec pozarolniczą działalność gospodarczą (dalej: Zleceniobiorca), nie mającą miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez Zarząd Wnioskodawcy, Zleceniobiorca wykonuje na rzecz Wnioskodawcy usługi zarządzania przedsiębiorstwem spółki Wnioskodawcy. Usługi te są wykonywane przez Zleceniobiorcę jako niemieckiego przedsiębiorcę. Z tego tytułu, za wskazane usługi, Zleceniobiorca, jako przedsiębiorca niemiecki, w każdym miesiącu wystawia faktury (rachunki), obejmujące jego wynagrodzenie z tego tytułu. Zleceniobiorca nie przedstawił Wnioskodawcy zaświadczenia, o którym mowa w art. 29 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozliczając i wypłacając wynagrodzenie za wykonane przez Zleceniobiorcę usługi, Wnioskodawca oblicza i odprowadza na rachunek właściwego organu podatkowego, zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconego Zleceniobiorcy wynagrodzenia w wysokości 20% przychodu, według zasad wynikających z prawa polskiego.

Zainteresowany podaje, iż Zleceniobiorca - powołując się na opinię swojego niemieckiego doradcy podatkowego i księgowego - wskazując na treść art. 7 pkt 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zakwestionował poprawność działania Wnioskodawcy, w zakresie opisanego wyżej rozliczania Zleceniobiorcy w podatku dochodowym od osób fizycznych, podnosząc, iż cały jego przychód uzyskiwany ze wskazanych wyżej usług świadczonych na rzecz Wnioskodawcy w Polsce, powinien być rozliczany i opodatkowany wyłącznie na terenie Niemiec.

Stan faktyczny nr 2.

Ponadto, Zleceniobiorca jako przedsiębiorca niemiecki, ma także zawartą odrębnie z Wnioskodawcą umowę o przedstawicielstwo handlowe, na podstawie której, jako przedstawiciel handlowy, od każdej sprzedaży maszyn, których obrotem zajmuje się Wnioskodawca, uzyskuje wynagrodzenie prowizyjne, w ustalonej wysokości. Identycznie, jak wskazano wyżej, od wypłaconej na podstawie niemieckich faktur prowizji, Wnioskodawca oblicza i odprowadzą zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 20% przychodu, według zasad wynikających z prawa polskiego. Również w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych na podstawie umowy o przedstawicielstwo, Zleceniobiorca wskazał, że jego przychód z tego tytułu, powinien być rozliczany i wyłącznie opodatkowany na terenie Niemiec.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie pierwsze, natomiast w zakresie pytania drugiego w dniu 2 maja 2011 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr ILPB2/415-134/11-3/WM.

Zdaniem Wnioskodawcy, sposób rozliczania podatku dochodowego od osób fizycznych i opodatkowania w Polsce wynagrodzenia wypłacanego Zleceniobiorcy, na podstawie powołanych wyżej umów jest prawidłowy, biorąc pod uwagę charakter usług, z których przychód de facto w rozumieniu prawa polskiego, jest przychodem z działalności wykonywanej przez Zleceniobiorcę osobiście.

W opinii Zainteresowanego, wynika to ze stosowania powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy uwzględnieniu, że Zleceniobiorca nie przedstawił zaświadczenia, o którym mowa w art. 29 ust. 3 ustawy. Z treści art. 7 pkt 1 powołanej wyżej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, na który powołuje się Zleceniobiorca, wynika co prawda, że zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie, poprzez położony tam zakład (biuro). Z treści art. 29 ust. 3 ustawy, wynika, jednakże, iż aby nie stosować w takim przypadku zasad wynikających z ust. 2 tego artykułu ustawy, musi być spełniony warunek z ust. 3, którego w tym przypadku Zleceniobiorca, będący niemieckim przedsiębiorcą, nie spełnił.

Argumentując swoje stanowisko, Wnioskodawca nadmienia, iż powołany art. 7 pkt 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dopuszcza możliwość opodatkowania zysków niemieckiego przedsiębiorcy w Polsce, tylko jeśli ma on na terenie Polski zakład (biuro). W tym przypadku Zleceniobiorca takiego zakładu (biura) w Polsce co prawda nie posiada, a przynajmniej nie wykazał jego istnienia w trybie art. 29 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, uzasadnia to opodatkowanie w Polsce jego przychodów z tytułów jak wyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy - uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 3 ust. 2a powołanej ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Jak dowodzi powyżej użyte sformułowanie "w szczególności" definicja dochodów (przychodów) uważanych za osiąganie na terenie Rzeczypospolitej Polskiej ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby zaliczyć do nich również inne przychody nie wymienione wprost w tym przepisie. To oznacza, że do przychodów (dochodów) uznawanych za dochody osiągane na terenie Rzeczypospolitej Polskiej należy zaliczyć te wszystkie przychody (dochody), których źródło uzyskania mieści się (jest położone) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Źródło to należy m.in. definiować poprzez siedzibę podmiotu, od którego przychody (dochody) są uzyskiwane.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a tej ustawy).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 cyt. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 2 i 3 tego przepisu:

* działalność wykonywana osobiście,

* pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a ust. 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

Z powyższego wynika, iż pozarolniczą działalnością gospodarczą jest działalność spełniająca wskazane w ww. art. 5a ust. 6 ww. ustawy przesłanki, o ile ustawa nie kwalifikuje przychodów z tej działalności do innego źródła.

Z kolei w myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy zlecenia, uzyskiwane wyłącznie od:

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów z tytułu umów zlecenia reguluje art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Stosownie do art. 29 ust. 2 tej ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Jednakże w myśl postanowień art. 29 ust. 3 powołanej ustawy, przepisów ust. 1 nie stosuje się, jeżeli przychody, o których mowa w ust. 1, są uzyskane przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, pod warunkiem że podatnik posiada zaświadczenie o istnieniu zagranicznego zakładu, wydane przez właściwy organ podatkowy państwa, w którym ma on miejsce zamieszkania, albo przez właściwy organ podatkowy państwa, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.

Powołane powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wskazują, iż miejsce uzyskania dochodów z tytułu umowy zlecenia określa się w świetle tejże ustawy poprzez pryzmat siedziby zleceniodawcy. Skoro zatem Wnioskodawca będący zleceniodawcą ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to bez znaczenia jest fakt, że zawarta z obcokrajowcami umowa zlecenia wykonywana jest poza terytorium Polski. Tym samym, w takim przypadku sposób opodatkowania wypłaconych z tego tytułu dochodów jest uzależniony od przedstawionego płatnikowi - zleceniodawcy certyfikatu rezydencji podatkowej zleceniobiorcy, który wykonuje umowę zlecenia (wówczas jest możliwe zastosowanie stawki wynikającej z umowy międzynarodowej lub niedobranie podatku zgodnie z taką umową). Jeżeli płatnik nie dysponuje certyfikatem rezydencji tej osoby to winien pobierać podatek u źródła zgodnie z art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 41 ust. 2a ww. ustawy płatnicy nie są obowiązani do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od należności, o których mowa w art. 29, pod warunkiem udokumentowania miejsca zamieszkania podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a (podatnik podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu), prowadzącego działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji oraz uzyskania pisemnego oświadczenia, że należności te związane są z działalnością tego zakładu; przepis art. 42 ust. 6 stosuje się odpowiednio.

Fakt, iż czynności dotyczą umów zlecenia zawieranych z osobami prowadzącymi działalność gospodarczą w tym zakresie (realizowanych w ramach działalności gospodarczej) nie ma w opisanym stanie faktycznym znaczenia bowiem ustawodawca jednoznacznie wskazał, kiedy od wypłacanych z tego tytułu należności płatnik nie jest zobligowany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego. W przypadku, gdy należności wypłacane są nierezydentom prowadzącym działalność gospodarczą zastosowanie art. 29 ww. ustawy uzależnione jest od wypełnienia dyspozycji art. 41 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzn. taka osoba musi udokumentować miejsce zamieszkania poza granicami Polski stosownym certyfikatem rezydencji, musi prowadzić działalność gospodarczą poprzez zakład położony na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, na potwierdzenie czego winna mieć zaświadczenie, o którym mowa w art. 29 ust. 3 ww. ustawy oraz winna złożyć pisemne oświadczenie, że należności z umowy zlecenia związane są z działalnością tegoż zakładu.

Z przedstawionego we opisu stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowany zawarł umowę zlecenia z osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terenie Niemiec. Przedmiotem umowy jest świadczenie usług zarządzania przedsiębiorstwem spółki Wnioskodawcy. Usługi te wykonywane są przez Zleceniobiorcę w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa. Zleceniobiorca nie przedstawił Zainteresowanemu zaświadczenia, o którym mowa w art. 29 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz przytoczone wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, iż postępowanie Wnioskodawcy w zakresie rozliczania i odprowadzania podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego Zleceniobiorcy z tytułu świadczenia usług zarządzania przedsiębiorstwem - jest prawidłowe. Wskazać bowiem należy, iż na gruncie przedmiotowej sprawy, Zleceniobiorca nie spełnił przesłanki wyłączającej obowiązek odprowadzenia 20% podatku, tj. nie przedłożył zaświadczenia, że należności otrzymywane w ramach ww. zlecenia związane są z działalnością zagranicznego zakładu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.