ILPB2/415-1284/14-6/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2014 r. (data wpływu 2 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 6 marca 2015 r. (data wpływu 10 marca 2015 r.) oraz z dnia 10 marca 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 2 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 24 lutego 2015 r. nr ILPB2/436-359/14-2/MK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 24 lutego 2015 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 2 marca 2015 r.), zaś w dniu 10 marca 2015 r. (data nadania 6 marca 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 19 lipca 2011 r. został sporządzony akt dziedziczenia w Kancelarii Notarialnej. Stawająca przed Notariuszem W.K. zażądała stosownie do art. 95c § 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie - dokonania poświadczenia dziedziczenia, w tym 3/4 części nieruchomości (którą zamieszkiwała od 13 lutego 1946 r. do 25 maja 2014 r.) po zmarłej dnia 15 marca 2008 r. A.K. Współwłaścicielem 1/4 części nieruchomości był pełnoletni syn, który od 24 stycznia 1983 r. do 30 października 2014 r. ją zamieszkiwał.

W związku ze sporządzonym dnia 19 lipca 20 11 r. aktem dziedziczenia, dnia 17 sierpnia 2011 r. zostało dostarczone do Urzędu Skarbowego zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (druk SD-Z2). W przedmiotowym zgłoszeniu w rubryce data nabycia wpisano datę 15 marca 2008 r. - tj. data śmierci spadkodawcy, natomiast w rubryce data powstania obowiązku podatkowego wpisano datę 19 lipca 2014 r. tj. datę sporządzenia dziedziczenia.

Dnia 29 sierpnia 2014 r., w Kancelarii Notarialnej (...) przez notariuszem dokonano sprzedaży nieruchomości objętej ww. aktem dziedziczenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Jak należy liczyć termin 5-letni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. od dnia powstania obowiązku podatkowego, czy też od dnia nabycia przedmiotu spadku.

2. Czy skorzystanie ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadku i darowizn ogranicza skorzystanie z zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3. Czy w przedmiotowej sprawie uzyskany przychód z tytułu sprzedaży nieruchomości podlega opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przepis art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn nie przewiduje ograniczeń, co do ewentualnego cofnięcia zwrotu przyznanego zwolnienia, ani też ograniczenia co do możliwości skorzystania z uprawnienia przewidzianego przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie: nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W świetle powyższego przepisu każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy stanowi źródło przychodów, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Jeśli chodzi o wątpliwości dotyczącego, tego od kiedy liczy się termin to zasadnym zdaje się być uznanie, że skoro z przepisów kodeksu cywilnego wynika, że spadkobierca nabywa spadek z chwilą śmierci spadkodawcy (art. 925 k.c. w zw. z art. 924 k.c.) to termin 5 letni należy liczyć od dnia śmierci spadkodawcy. Stosownie do art. 924 i 925 ww. ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwila otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Akt notarialny poświadczenia dziedziczenia potwierdza jedynie prawo spadkobierców do tego spadku od momentu jego otwarcia. Tak wiec dniem nabycia spadku przez Wnioskodawczynię jest data śmierci spadkodawcy.

W związku, z powyższym skoro nabycie nieruchomości nastąpiło dnia 15 marca 2008 r. to sprzedaż nieruchomości dnia 29 września 2014 r. nie spowodowała powstania obowiązku podatkowego, bowiem w niniejszej sprawie 15 marca 2013 r. upłynął okres 5 letni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedmiotowej sprawie, uzyskany przychód z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości nie podlega opodatkowaniu, albowiem wynika to z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, może rodzić obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

W tym miejscu trzeba zaznaczyć, że pod pojęciem nabycia należy rozumieć wszelkie prawem przewidziane formy przeniesienia tytułu własności z jednego podmiotu na drugi. W szczególności będą to czynności cywilnoprawne: odpłatne np. umowa sprzedaży czy umowa zamiany, a także nieodpłatne, np. umowa darowizny czy dziedziczenie.

Z treści analizowanego wniosku wynika, że nieruchomość, którą Zainteresowana sprzedała w 2014 r. została przez nią nabyta tytułem dziedziczenia w 2008 r.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Zatem, w świetle poczynionych dotychczas uwag data nabycia spadku (data śmierci spadkodawcy) wyznacza początek terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku od chodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze to, co wywiedziono wyżej, należy stwierdzić, że sprzedaż w 2014 r. przedmiotowej nieruchomości nabytej przez Wnioskodawcę w roku 2008 nie będzie stanowiła źródła przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ upłynęło pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W konsekwencji, na Zainteresowanej nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu rzeczonej transakcji.

Na zakończenie należy wyjaśnić, że fakt skorzystania przez Wnioskodawczynię ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn uregulowanego w ustawie z dnia z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 86) pozostaje bez wpływu na podjęte przez Zainteresowaną działania odnośnie nabytej rzeczy. W tym miejscu należy tylko zasygnalizować, że zwolnienie, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, jak słusznie zauważyła sama Wnioskodawczyni, nie nakłada na podatnika tego podatku obowiązku niezbywania odziedziczonego majątku.

Ponadto mając na uwadze, że wniosek, zgodnie z wyjaśnieniami Zainteresowanej, dotyczy wyłącznie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pierwotnie zaznaczono również ustawę o podatku od spadków i darowizn) w zakresie tej drugiej ustawy w dniu 16 marca 2015 r. wydano postanowieni o umorzeniu postępowania nr ILPB2/436-359/14-6/MK.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.